štrykować

štrykować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. štrykuju štrykujemoj štrykujemy
2. štrykuješ štrykujetej (-taj) štrykujeće
3. štrykuje štrykujetej štrykuja (štrykuju)
aspekt ip
transgresiw štrykujo, štrykujcy, štrykowawši
prezensowy particip štrykowacy
preteritowy particip štrykowany
ł-forma štrykował, štrykowała, štrykowało,
dual: štrykowałoj, plural: štrykowali (štrykowałe)
werbalny substantiw štrykowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. štrykowach štrykowachmoj štrykowachmy
2. štrykowaše štrykowaštej štrykowašće
3. štrykowaše štrykowaštej štrykowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. štrykujmoj štrykujmy
2. štrykuj štrykujtej (-taj) štrykujće
3. štrykuj, njech štrykuje štrykujtej (-taj) njech štrykuja (štrykuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: štry-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: ʃtʀɪkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne štrykowaše je 0x dokładźene, štrykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wobštrykować; plesć; naštrykować; naplesć

Přikłady:

[1] Jako młoda žona přehladowaše a rjadowaše jónu mužowe šaty, a kak wjesele so postróži, hdyž mjez šatami nohajcy nadeńdźe, kotrež běše, to na znamješku dopózna, něhdy sama štrykowała a jako dar lubosće na francózske bitwišća pósłała. (Katolski Posoł 1914)
Bjedrich Wylem Riedel, štrykowar w Budyšinje, 81 1. (Katolski Posoł 1913)
Trikotowe woblečenja, město štrykowanych wo blekow, jara krute a tunje, we wšelakich barbach a fasonach Zhotowjenjo Wulki wubjerk po měrje! (Katolski Posoł 1913)
Jedyn šawl, jednu košlu, jedne spódnje cholowy a staru štrykowanu jaku bych hišće derje trjebać móhł. (Kubašec)


Přełožki wobdźěłać

knit

]] [[:en:knit

(en)]]