dóńć

dóńć

dóńć (hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dóńdu	dóńdźemoj	dóńdźemy
2.	dóńdźeš	dóńdźetej (-taj)	dóńdźeće
3.	dóńdźe	dóńdźetej (-taj)	dóńdu (dóńdźeja)

aspekt	p
transgresiw	dóńducy, dóšedši, (dóšowši)
prezensowy particip	dóńducy
preteritowy particip	dóńdźeny
ł-forma	dóšoł, dóšła, dóšło, dual: dóšłoj (-łaj, -łej), plural: dóšli (dóšłe)
werbalny substantiw	-

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dóńdźech	dóńdźechmoj	dóńdźechmy
2.	dóńdźe	dóńdźeštej	dóńdźešće
3.	dóńdźe	dóńdźeštej	dóńdźechu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	dóńdźmoj	dóńdźmy
2.	dóńdź	dóńdźtej	dóńdźće
3.	dóńdź, njech dóńdźe	dóńdźtej	njech dóńdu (dóńdźeja)

Ortografija

Dźělenje słowow: dóńć

Semantika

Woznamy:

[1] so k někajkemu cilej dóstać

[2] někoho wopytać

[3] (časnik) stejo wostać

Synonymy:

[1] přińć; dóstać so

[2] wopytać

[3] stejo wostać

Antonymy:

[1] woteńć

Hyperonymy:

[1] hić

Přikłady:

[1] Hdyž do kowarnje dóńdźe, njebě Marjana doma. (Brězan)

Na kwas ludźo chwatachu, na chowanje dóńdźechu. (Ćišinski)

Do kajkich časow dóńdźemy? (Iselt)

[2] Bosćij je sej k Nyčec Handrijej dóšoł, kiž je na prózdninach doma. (Kubašec)

[3] Pon so ničo wjac njepiknu, hač zeger šće dźěše. A kaž bě tón dóšoł, by ćicho a wojstwi bě ćma. (Radyserb)

Přełožki

němski: [1] gelangen; [2] einkehren, besuchen; [3] stehen bleiben