Handrij
Handrij
Handrij (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Handrij | Handrijej | Handrijo |
genitiw | Handrija | Handrijow | Handrijow |
datiw | Handrijej | Handrijomaj | Handrijam |
akuzatiw | Handrija | Handrijow | Handrijow |
instrumental | z(e) Handrijom | z(e) Handrijomaj | z(e) Handrijemi |
lokatiw | po Handriju | po Handrijomaj | po Handrijach |
wokatiw | Handrijo | Handrijej | Handrijo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- MFA: ['handʀii̯]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1] H.
Pochad:
- [1] wot grjekskeho mužaceho předmjena Ανδρέας (Andreas), wot ανδρεία (andreia = mužnosć) respektiwnje ἀνδρεῖος (andreios = mužny)
Warijanty:
Žónske formy:
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Marja je wčera doma pobyła, a Handrij je z Leńku, našej najmłódšej, k jeje kmótře jutrowne jejka njesł, Dźěd a wowka staj w susodstwje na kofeju. (Marja Kubašec) [2]
- [1] Bratraj Frank a Handrij Dórnik kaž tež Tomaš Šrajer to tež hač do 85 min. wuběrnje zmištrowachu, potom pak prasny niski kop domjacych wot žerdźe njedźeržomnje za wrotarja Franca Pillera k 2:2 do wrotow. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [3]
- [1] Jeho sobuzałožerjo běchu: Hendrich Imiš, Michał Domaška, Korla Rjenč, Handrij Libša, Awgust Hilbrig, Bohuwěr Sauer, Adolf Šołta, Moric Pjelawa a Bruno Pohlenc. (Jakub Bart-Ćišinski) [4]
- [1] Bernd Grofa z mandźelskej Marju a Handrij Kumer z přećelku Katrinu Langec pak předstajichu, kak su wotročcy dźowki něhdy po dźěle do rěki kupać šli. (Serbske Nowiny, 16. žnjenca 1999) [5]
- [1] Pawoł Wićaz narodźi so 14. wulkeho róžka 1901 jako prěni syn skałarja a mulerja Handrija Wićaza a jeho mandźelskeje Madleny w Chrósćicach. (Rozhlad, 1996) [6]
- [1] Hudźbu je wušła z pjera wjacorych komponistow, mjez druhim Handrija a Jamesa. Předłoha:žórło-0899REST 1999
- [1] Dokelž maja někotři z nich wosobinske zwiski k Handrijej Čornakej z Pančic-Kulowa, prošachu wo rozmołwu z łužiskim ratarjom. (Serbske Nowiny, 30. pražnika 1999) [7]
- [1] „Maći, Handrijej tola dwoja wěra ničo ćuze njeje;; znaje z Budyšina nase swjate dny a bože słužby a wě, kak so zadźeržeć”, Bosćij mać pokoješe. (Marja Kubašec) [8]
- [1] Měješe jeho tež radšo hač samoho Handrija, kotryž běše stajnje chutny, runjež bě Handrij najhusćišo w niskej komorje sydał a tamnych wšitkich hakle po času sobu přiwjedł. (Jurij Brězan) [9]
- [1] Lubuju Madlenineho bratra Handrija. (Marja Kubašec) [10]
- [1] Z woprědka drje ju pře to hłowa njeboleše; ze swojim mužom Handrijom a ze swojej wěrnej lubosću běše tež z najmjeńšim kućikom za lubo [[wzać|wzała][[[semikolon|;]] ale pozdźišo, hdyž bě so jej són lubosće dodźał a z hłowy wukurił, dopóznawaše dźeń a bóle, kak mało ruma tu je. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [11]
- [1] Tuta faza sorabistiki je wusko zwjazana ze skutkowanjom tajkich wuznamnych serbskich patriotow kaž Handrijom Lubjenskim, Handrijom Zejlerjom, Janom Pětrom Jordanom, Janom Arnoštom Smolerjom, Michałom Hórnikom a Křesćanom Bohuwěrom Pfulom. (Rozhlad, 1996) [6]
- [1] Wo zasłužbnym serbskim prócowarju Hendrichu Imišu, wo Handriju Zejlerjo z dotal njeznateje strony wot Lucije Hajnec a wo lisće, kajkiž jón Marko Grojlich dźensa Zejlerjej napisa. (Rozhlad, 1997) [12]
- [1] „Ale Handrijo, ty bě tola prjedy chětro bojazny a so póćmje kóždeho kerčka a kóždeho piknjenja stróžeše ”, rjeknych. (Korla Bohuwěr Šěca) [13]
- [1] Bosćij rjekny Handrijej: „Handrijo, ty njemóžeš moju ruku trjechić, hdyž ja njecham.” (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [14]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1] Handrijowe/~a/~y
Znaći nošerjo mjena:
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać
|
Wšitke
wobdźěłaćReferency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Ondřej
- [1] Hornjoserbska wikipedija: Handrij
- [1] Němska wikipedija: Andreas
- [1] Pólska wikipedija: Andrzej, Jędrzej
- [1] Słowjenska wikipedija: Andrej
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Walter Wenzel, Studien zu sorbischen Personennamen, 1987, zwjazk 1, strona 100
- ↑ Marja Kubašec: Lěto wulkich wohenjow. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1970. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 8. 1880. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 16. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 6,0 6,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 30. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1963. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jurij Brězan: Stara Jančowa. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Mikławš Bjedrich-Radlubin: Stara jabłučina a druhe powědančka. Wotćišč z "Katolskoho Pósta". Serbska knihownja čo. 3. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Korla Bohuwěr Šěca: Čłowjek w přirodźe. 1925. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Mikławš Bjedrich-Radlubin: I. Plista. Žortna bjesada. II. Ducy z kowarnje. Humoristiski wobraz. Serbska knihownja čo. 4. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de