koketować

koketować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. koketuju koketujemoj koketujemy
2. koketuješ koketujetej (-taj) koketujeće
3. koketuje koketujetej koketuja (koketuju)
aspekt ip
transgresiw koketujo, koketujcy, koketowawši
prezensowy particip koketowacy
preteritowy particip koketowany
ł-forma koketował, koketowała, koketowało,
dual: koketowałoj, plural: koketowali (koketowałe)
werbalny substantiw koketowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. koketowach koketowachmoj koketowachmy
2. koketowaše koketowaštej koketowašće
3. koketowaše koketowaštej koketowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. koketujmoj koketujmy
2. koketuj koketujtej (-taj) koketujće
3. koketuj, njech koketuje koketujtej (-taj) njech koketuja (koketuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ko-ke-to-wać

Wurjekowanje

IPA: koketou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne koketowaše je 0x dokładźene, koketowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Z dosć wulkim za basnika, w ničim njekoketowacym sebjezaprěćom zwěsći wón lěta 1948 we >>Hłosu młodźiny<< >>Hustodosć hišće so kopoli mjez dźěłom našich skupin hesło: ,hajić serbskich wótcow rěč a swěru`, a hustodosć nochcedźa dowidźeć, zo rěka dźěło pod tutym hesłom jenož snadne wotstorčenje smjerće. (Brězan)
Z kajkim prawom směmy sej potom hišće artikl w zakładnym zakonju a druhe zakońske rjadowanje za nas žadać, z kajkim prawom miliony wočakować, hdyž so sami pomjeńšujemy, wochu- dźimy, haj bóle a bóle ze swojim zańdźenjom koketujemy. (Rozhlad 1994)
Krawža při tym z młodym čitarjom njekoketuje, wón swojim rjekam da dožiwjeć zludanja a samo poražki z njedopjelnjenych nadźijow, wón demaskuje sony wo žiwjenju "kaž w bajce" a twori zdźěla brutalnu konfrontaciju z woprawdźitosću. (Rozhlad 1990)


Přełožki wobdźěłać