marmorować
marmorować
marmorować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | marmoruju | marmorujemoj | marmorujemy |
| 2. | marmoruješ | marmorujetej (-taj) | marmorujeće |
| 3. | marmoruje | marmorujetej | marmoruja (marmoruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | marmorujo, marmorujcy, marmorowawši |
| prezensowy particip | marmorowacy |
| preteritowy particip | marmorowany |
| ł-forma | marmorował, marmorowała, marmorowało, dual: marmorowałoj, plural: marmorowali (marmorowałe) |
| werbalny substantiw | marmorowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | marmorowach | marmorowachmoj | marmorowachmy |
| 2. | marmorowaše | marmorowaštej | marmorowašće |
| 3. | marmorowaše | marmorowaštej | marmorowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | marmorujmoj | marmorujmy |
| 2. | marmoruj | marmorujtej (-taj) | marmorujće |
| 3. | marmoruj, njech marmoruje | marmorujtej (-taj) | njech marmoruja (marmoruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mar-mo-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: maʀmɔʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne marmorowaše je 0x dokładźene, marmorowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Z nazdala miwoleše so jomu kaž widźenjo: marmorowa tafla na rjenje wučesanym stołpje, a potomnicy čitachu złote pismo na tafli: "Tule kneippownju a powětrowu a wódnu kupjel wuslědźi a załoži bywši překupc Luboměr Kupnaty z Něhdźec lěta 18 (Katolski Posoł 1914)
- Na tym kerku wiß běła marmorowa tafla pschitwjerdźena, a na njej je słote piß (Radyserb)
- Z nazdala miwoleše so jemu kaž widźenje: marmorowa tafla na rjenje wučesanym stołpje, a potomnicy čitachu złote pismo na tafli ,,Tule kneippownju a powětrowu (Radlubin)