běły

běły (hornjoserbšćina) wobdźěłać

adjektiw wobdźěłać

 
běły
kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw běła běły běłe běłej
(běłaj)
běłe
(běli)
genitiw běłeje běłeho běłeho běłeju běłych
datiw běłej běłemu běłemu běłymaj běłym
akuzatiw běłu běły
(běłeho)
běłe běłej
(běłeju)
běłe
(běłych)
instrumental běłej běłym běłym běłymaj běłymi
lokatiw běłej běłym běłym běłymaj běłych


adjektiw běły
komparatiw bělši
superlatiw najbělši
absolutiw nanajbělši
diminutiw běłki, běłuski

Ortografija

Dźělenje słowow: bě·ła / bě·ły / bě·łe

Wurjekowanje

IPA: ['bʲɪu̯a] / ['bʲɪu̯ɨ] / ['bʲɪu̯ɛ]

Semantika

Synonymy:

[1] běłka/~i/~e, , běłuška/~i/~e, běłojta/~y/~e, naběl, poběłojta/~y/~e

Přikłady:

[1] Słónco wusuši módry nócny woblek stareho Stanisława a žołty nócny woblek młodeho Stanisława. Běłu zmawowanu nócnu košulku małeho Stanisława najspěšnišo wusuši. (Vera Ferra-Mikura) [1]
[1] Sněh leži na rubišku, kotrež mje před nim škita. Z kónckom črija rysuju mustry do sněha a dźeržu běły nósnik před wočomaj. (Aleksandra Kasparijec) [2]
[1] K tomu přeprosy so tež Tomaš Hicka z Módro-běłeho Kulowskeho zastupnistwa. (Serbske Nowiny, 14. pražnika 1999) [3]
[1] Z małeho, pusteho šleskeho dwórnišća hladaše za njej, kak do ćaha stupi, w běłym šaće stupi do ćaha a smějo so jemu kiwaše. (Marja Młynkowa) [4]
[1] Ji zhładkowane so najmjeńše włóski chowachu pod měcu wušiwanej wokoł šije přez ramjeni kulowatej sebi z wušiknej ruku rubiško róžičkate wokołšijace wzała najlěpše 35 na slub; wot deleka pak ji nadra krywaše čorny wysoki lac, kiž ze zelenym sebi šnórowanjom ze spinkami zašnórowała; rjenjebłyskaty kitlk bórčeše wšón ji wo ramjo hamantowy nanajbělši. (Jakub Bart-Ćišinski)

Rěčne wobroty:

[1] Běła kaž sněh. (Jan Radyserb-Wjela) [5]
[1] Běła kaž lońši sněh a lětuše błóto. (Jan Radyserb-Wjela) [5]

Wotwodźene wopřijeća:

běłobrodata/~y/~e, běłogardist, běłohlinjana/~y/~e, běłohlinowa/~y/~e, běłoch, běłojta/~y/~e, naběl, běłuška/~i/~e, poběłojta/~y/~e, běłokłóskowosć, běłokrjepjena/~y/~e, běłokryta/~y/~e, běłomórska/~i/~e, běłonka, běłosć, běłoška, běłota, běłowłosata/~y/~e, běłozor, běłozornita/~y/~e, běłožar, běložarowa/~y/~e, běłuš, běl, běler, bělernja, bělisčo, bělica, bělić, wobělić, bělić so, zabělić so, bělidło, bělk, bělkowina, bělkowinowa/~y/~e, bělkowa/~y/~e, bělman, běluš; Běłobóh, Běłohród, Běłoruska, Bělecy; Běła Hóra, Běła Woda, Běłe morjo, Běłe Noslicy, Běły Halstrow, Běły Chołmc, Běły Šepc


Přełožki wobdźěłać

Zapadosłowjanske předmjena wobdźěłać
Wšitke wobdźěłać


Nóžki wobdźěłać

  1. Vera Ferra-Mikura: Unsere drei Stanisläuse. Wien: Jungbrunnen, 1963.
  2. Aleksandra Kasparijec: „Cuza domizna.” W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 26–31.
  3. Serbske Nowiny, 14. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Marja Młynkowa: Zhromadźene spisy. Zwjazk 2. Powědančka a drobna proza. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. 5,0 5,1 Jan Radyserb-Wjela: Metaforiske Hrona abo Přenoški a Přirunanki w rěči Hornjołužiskich Serbow. Budyšin 1905. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de