nahotować
nahotować
nahotować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nahotuju | nahotujemoj | nahotujemy |
| 2. | nahotuješ | nahotujetej (-taj) | nahotujeće |
| 3. | nahotuje | nahotujetej (-taj) | nahotuja (nahotuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | nahotujo, nahotujcy, nahotowawši | ||
| prezensowy particip | nahotowacy | ||
| preteritowy particip | nahotowany | ||
| ł-forma | nahotował, nahotowała, nahotowało, dual: nahotowałoj, plural: nahotowali (nahotowałe) | ||
| werbalny substantiw | nahotowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nahotowach | nahotowachmoj | nahotowachmy |
| 2. | nahotowa | nahotowaštej | nahotowašće |
| 3. | nahotowa | nahotowaštej | nahotowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | nahotujmoj | nahotujmy |
| 2. | nahotuj | nahotujtej (-taj) | nahotujće |
| 3. | nahotuj, njech nahotuje | nahotujtej (-taj) | njech nahotuja (nahotuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-ho-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: nahɔtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nahotowaše je 0x dokładźene, nahotowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] hotować
Přikłady:
- [1] Při tajkim wažnym wotdźělenju časa, kaž lěto je, chce čłowjek rad do přichoda pohladać a pyta na wšelke wašnje zhonić, kak so jemu póńdźe, z teho přińdźe potajkim to wołojleće, stupnički mjetanje, nahotowanje wjele jědźow, jako jahłow, hejduški a hrochu, wot kotrehož do wšěch štyrjoch kućikow w stwě něšto mjetachu z tej myslu, zo změja za to přichodne lěto wšeho dosć, abo kaž někotři měnja, zo bychu z tym šerjenja a kubołćiki z domu zahnali; tež wobwjazuja tón wječor sadowe štomy z powrjestłom, zo bychu na přichodne lěto derje njesłe. (Zejler)
- Tajkahlej nahotowana juschka ß psches prawje dróbnu kschidu tłocži, so by ß wot bjelisnow, pócžkow a t. (Sadowa knižka 1851)
- Jow leža zyłu symu sakitowane w naljecžu cźopłota jich wulehne a wuljeseja s nich - huß kotrež wulku schkodu nahotuja. (Sadowa knižka 1851)
- Zejler poda Sto lět kaž mi dźens je; wšě druhe mějachu so hišće nahotować. (Rozhlad 1991)
- Kotre spěwy sym tehdy prjedy, kotre pozdźišo nahotował, so wjace njedopomnju, ale to wěrn, zo mějach do Michała wšo hotowe. (Rozhlad 1991)
- Hólčkej so wona njelubješe, rady by ćeknył, ale njemóžeše tola sotřičku samu wostajić před tutej cuzej, nahotowanej běłej žonu. (Kubaš)