prowokować

wosoba singular dual plural
1. prowokuju prowokujemoj prowokujemy
2. prowokuješ prowokujetej (-taj) prowokujeće
3. prowokuje prowokujetej prowokuja (prowokuju)
aspekt ip
transgresiw prowokujo, prowokujcy, prowokowawši
prezensowy particip prowokowacy
preteritowy particip prowokowany
ł-forma prowokował, prowokowała, prowokowało,
dual: prowokowałoj, plural: prowokowali (prowokowałe)
werbalny substantiw prowokowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. prowokowach prowokowachmoj prowokowachmy
2. prowokowaše prowokowaštej prowokowašće
3. prowokowaše prowokowaštej prowokowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. prowokujmoj prowokujmy
2. prowokuj prowokujtej (-taj) prowokujće
3. prowokuj, njech prowokuje prowokujtej (-taj) njech prowokuja (prowokuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: pro-wo-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: pʀou̯okou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne prowokowaše je 2x dokładźene, prowokowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wuprowokować

Přikłady:

[1] Jan strowješe přihladowarjow z pozběhnjenej ruku, kaž to prezidenća a kralojo činja, prowokujo swojeho wumóžnika. (Koch)
Tola njetraješe scyła dołho a prašenje za hornjoserbskej telewiziju steješe w srjedźišću diskusije, snadź tež trochu wužadane přez prowokowace (tola woprawnjene) dr. (Rozhlad 1993)
Změnjena socialna struktura serbskeho luda - přirost Serbow - >>měšćanow<<, zwyšeny podźěl přistajenych, dźěłačerjow, rjemjeslnikow, přemysłownikow prowokuje prašenje Je w měsce žiweje serbskeje kultury (Rozhlad 1993)
Radyserb prowokuje swojeho čitarja k rozestajenjam, njepoćežuje jeho z hłuboko filozofiskimi rozwažowanjemi, tola nući k přemyslowanju. (Rozhlad 1993)
Konflikty z tym maja a prowokuja přeco zaso ći, kiž njeakceptuja wonu pisanu mnohosć. (Rozhlad 1992)
Swěcy, čerwjene a žołte, swěćachu so nětko za wulke dźěći, kotrež hižo wo lubosći sonjachu a žadosćiwe abo prowokowace pohlady wokoło so wudźělowachu. (Młynkowa)
Poezija mje wostudźa, jeli njeprowokuje nowu rěč a zdobom husćišo jónu abo docyła njepohonja do narodneho a politiskeho rozmyslowanja a skónčnje do skutka. (Rozhlad 1998)
Rumbo wudźěraše na njeho, pak je tón Hanuš pjany, pak chce wón mje prowokować. (Brězan)
Ty wottorhnješ horstku słowow, z kotrymiž je wona na tebje wujěła - w nahłym hněwje nimo toho, kotryž sy ty prowokował -, wot njeje a wobhladuješ słowa same za so. (Brězan)
Wón widźeše, zo nacijej, kotrehož znaješe, lěwe wóčko zaćekaše, a spěšnje tež zwěsći, zo Rumbo bijeńcu prowokował. (Brězan)
Njedajće so prowokować! (Brězan)
To jich mući a prowokuje prašenja, na kotrež dźěćom dowotmołwić njemóžeš. (Brězan)
Boleše mje, zo su z nim za mojim chribjetom rěčeli, zawěsće je bratr jeho prowokował, znaju jeho direktnosć, kotraž móže zranić. (Čornakec)
Wona pak jeho přeco zaso prowokowaše. (Čornakec)
A poměr mje aliěrowanymi běše mjez tym chětro wochłódnił14, tak běše wočakowanje, Serbow dla nowe jednanja wo hranicy Němskeje přewjesć a z tym dalše konflikty prowokować, skerje absurdne. (Rozhlad 1995)
Sobotu předstaješe farar Jan Malink w domje Adama-vonTrotta w derje rozrjadowanym přednošku 1000lětne stawizny Serbow a prowokowaše přez swoje prašenja, hač su so w 20. (Rozhlad 1995)
Dźěła Jana Hanskeho napadnychu za čas NDRjako swojowólne, tež skradźne a znjeměrnjenje prowokowace znamjenja. (Rozhlad 1995)
Hakle wěste situacije w bjesadźe prowokuja wužiwanje přisłowow. (Rozhlad 1995)
Někotre tradicionelne regule płaća pola młodych jako banalne mudrowanje a prowokuja skeršo napřećiwne reakcije. (Rozhlad 1995)
Pře- chwatane rozsudy prowokuja njezro- zumjenje a wotpokazanje. (Rozhlad 1994)
Kruhi wokoło Łužičana prowokowachu ze swojimi zestarjenymi nahladami młodu generaciju. (Rozhlad 2000)


Přełožki

wobdźěłać