rejować

rejować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. rejuju rejujemoj rejujemy
2. rejuješ rejujetej (-taj) rejujeće
3. rejuje rejujetej rejuja (rejuju)
aspekt ip
transgresiw rejujo, rejujcy, rejowawši
prezensowy particip rejowacy
preteritowy particip rejowany
ł-forma rejował, rejowała, rejowało,
dual: rejowałoj, plural: rejowali (rejowałe)
werbalny substantiw rejowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rejowach rejowachmoj rejowachmy
2. rejowaše rejowaštej rejowašće
3. rejowaše rejowaštej rejowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rejujmoj rejujmy
2. rejuj rejujtej (-taj) rejujće
3. rejuj, njech rejuje rejujtej (-taj) njech rejuja (rejuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: re-jo-wać

Wurjekowanje

IPA: [ʀei̯ou̯ač]

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rejowaše je 75x dokładźene, rejowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rejwać; porejwać; porejować; zarejwać sej; zarejować sej; porejwać sej; porejować sej

Přikłady:

[1] Z trubčičku, z lubčičku hóičik młody rejuje, holičku najrjeńšu swoju šenkuje. (Zejler)
Tuž do koła, štož lubuje, to rejuje! (Zejler)
A praja: My smy wam piskali, a wy njejsće rejowali; my smy wam na płač spěwali, a wy njejsće płakali. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Jako pak Herodaš swoje narodniny swjećeše, rejowaše Herodiady dźowka před nimi, a spodobaše so Herodašej. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Swoju pružnosć je sej wobchował, cigara jemu nadal słodźi a mysl ma stajnje wjesołu - zaleži to snano na tym, zo je jako młody rejowar swoju karjeru započał w Serbskim ludowym ansamblu, Domje za serbske ludowe wuměłstwo so pozdźišo na ludowědnika kwalifikował a w Instituće za serbski ludospyt swoje powołanje jako ludowědnik namakał? (Rozhlad 1990)
Jasčenjo ze swojim katolskim kwasnym ćahom 1985 wjace "demonstrować" chcyli hač to, zo móže jich njewjesta ze Sindermannom čestnu štučku rejować, abo zo je "gigantiski" chór 10 ooo hosćiwopytowarjow na Naměsće Čerwjeneje armeje wšo druhe hač "gigantizm". (Rozhlad 1990)
Pěkne rejowane šerpatko pndaštej dale rejwanskej skupinje ze Slepoho a Wojerec, kotrejž so hromadźe z Choćebuskimi naposled do finala zjedno-ćichu. (Rozhlad 1990)
Čini to rady a rady wupruwuje so tež w druhich žanrach, na spěwach, na baletnej a rejowanskej, hudźbje. (Rozhlad 1990)
Hdźež so serbsce rěči, čita, spěwa, hraje, filmuje, hudźi, rejuje, swjeći, nałožkuje atd. (Rozhlad 1990)
Z wulkej wjertawku wjerći so sněhowa mašina, a sněženki rejuja k zemi. (Rozhlad 1990)
Po swjatoku wožiwjachu moje sony, rejowachu, skakotachu, honjachu mje, zo to radosć. (Krawža)
Wona jemu kiwa, zo by z njej rejował. (Krawža)
Wšo w žurli zhubi swoju wojerskosć, poča so hibać, rejować, kaž w połnócnej hodźinje. (Krawža)
Na kóncu wonaj hromadźe rejujetaj. (Krawža)
A woprawdźe tež reje swoje prawo dóstachu; njerejowachu jenož Lipjenjo, ale wšitcy hosćo. (Katolski Posoł 1913)
Dźakownje pokazowachu jomu swoje najlěpše chumšty, poskakowachu, rejowachu wokoło njoho, a jich tupe duše njeběchu sebi k radźe, z čim bychu swjatoho bóle zwjeseliłe a počesćiłe. (Katolski Posoł 1913)
Za starych a za tych, kotřiž rejować njemóža, je potom dźiwadło to, štož za młodych reje. (Katolski Posoł 1913)
Tam piskaja a rejuja. (Katolski Posoł 1913)
Podobnu šamawosć zehrachu w Němskich Pazlicach, rejujo jenož tehdom a jenož z němscy zdrasćenymi holcami, hdyž so němski kusk na klavěru poskići, hdyž pak serbski, wuwostachu, a hdyž zhromadny serbski spěw započachmy, so tući hnydom protestuje pominychu. (Katolski Posoł 1913)
Woprawdźe wustojnje rejuje. (Katolski Posoł 1913)
Sobu wozmu dźěćo naj zaswěćiła k rejowanju. (Ćišinski)


Přełožki wobdźěłać