rumować

wosoba singular dual plural
1. rumuju rumujemoj rumujemy
2. rumuješ rumujetej (-taj) rumujeće
3. rumuje rumujetej rumuja (rumuju)
aspekt ip
transgresiw rumujo, rumujcy, rumowawši
prezensowy particip rumowacy
preteritowy particip rumowany
ł-forma rumował, rumowała, rumowało,
dual: rumowałoj, plural: rumowali (rumowałe)
werbalny substantiw rumowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rumowach rumowachmoj rumowachmy
2. rumowaše rumowaštej rumowašće
3. rumowaše rumowaštej rumowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rumujmoj rumujmy
2. rumuj rumujtej (-taj) rumujće
3. rumuj, njech rumuje rumujtej (-taj) njech rumuja (rumuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ru-mo-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀumou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rumowaše je 6x dokładźene, rumowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zrumować; wotnjesć

Přikłady:

[1] Wězo so při nahłym rumowanju něšto wobškodźi. (Katolski Posoł 1915)
Bóh bohate přikrył je blida, te z kosu rumujemy -- wěnc, rjeńši hač złoto a žida, na hrabje je powěšeny. (Zejler)
Hlaj, kak jim hněw so wari, zo jastwa rumuja, a šibjeńcarjo stari na pomoc wukroča. (Zejler)
Dyrbjach přeco jenož rumować a trěć. (Čitanka 10. lětnika 1990)
A potom dale rumować. (Čitanka 10. lětnika 1990)
Kóžde lěto dyrbješe Leńka wjac čapora z brjoha rěčki rumować, zo by sej móhła karan načěrać. (Žadyn happy end 2001)
Wona rumowaše a rumowaše. (Mětowa)
Potom z nowymi mocami bydlenje rumowaše a wječor sej rozsudźena włosy barbješe, z čerwjenej barbu. (Mětowa)
Prózny dyrbi rumować. (Buk)
Ale mjeztym, zo Mark pilnje a swědomiće rumowaše a rjedźeše, je Stendi jenož nabok zesuwa. (Rozhlad 1992)
Jeho nan měješe zamołwitu funkciju a jemu přećiwki z puća rumowaše. (Rozhlad 1992)
Rěkaše: Hrajki rumować dyrbiće doma! (Rozhlad 2000)
A wukuli so njepisane pismičko: lodowc mjez namaj drje hižo njewottaje tajnej přeći starej smjeći smjećišćo začućow (smjeć ći so za čuća) čućiwje rumuju při dźěle zmrěje mje mróz přimnu žehliwe žele zo přimjerznu Zas a zaso wali wšo znak. (Rozhlad 2000)
Turkojo rumuja Ueskü (nětk: Skoplje), kotrež město Serbjo wobsadźa. (Katolski Posoł 1913)
Moje tutolětne inventurne rumowanske předawanjo 15]\ započina so póndźelu 16. (Katolski Posoł 1911)
Tež w nocy so z rumowanjom dźěłaše. (Katolski Posoł 1911)
Wowka chce hižo blido rumować měnjo, zo tola nichtó wjacy njepřińdźe; dwójnikaj dźě staj tu pobyłoj, tu zastupi třeći dwójnik. (Katolski Posoł 1914)
Zadni dźěl wulkoho domu stoješe w płomjenjach, prědku pak naši rumowachu. (Katolski Posoł 1914)
Ćežka wěc, zdychowaše Jan, a maćerne wobličo bu dlěše a dlěše, hdyž rumowaše małe zajacowe łuže. (Młynkowa)
Njewěm, štó namaj powědał, zo w susodnej wsy rumuja. (Młynkowa)
Tež wjesnjanosta Šołta dósta wot wójnskeho komandera tak mjenowany rumowanski přikaz. (Kmjeć, Grojlich)


Přełožki

wobdźěłać