serbować

serbować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. serbuju serbujemoj serbujemy
2. serbuješ serbujetej (-taj) serbujeće
3. serbuje serbujetej serbuja (serbuju)
aspekt ip
transgresiw serbujo, serbujcy, serbowawši
prezensowy particip serbowacy
preteritowy particip serbowany
ł-forma serbował, serbowała, serbowało,
dual: serbowałoj, plural: serbowali (serbowałe)
werbalny substantiw serbowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. serbowach serbowachmoj serbowachmy
2. serbowaše serbowaštej serbowašće
3. serbowaše serbowaštej serbowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. serbujmoj serbujmy
2. serbuj serbujtej (-taj) serbujće
3. serbuj, njech serbuje serbujtej (-taj) njech serbuja (serbuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ser-bo-wać

Wurjekowanje

IPA: seʀbou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne serbowaše je 14x dokładźene, serbowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Do wjesnych zhromadźiznow je z młodostnej zwažliwosću zawjedł serbowanje a předsyda Wokrjesneje rady twjerdźi, zo je wón jeho najlěpši wjesnjanosta. (Njechorński)
Tón třinaty je tón serbowacy šulski načolnik, kotryž so tak bjeze wšeho zarjadować njeda do Serbow abo do Němcow. (Njechorński)
W Běłej Gorje holiča jenož hišće z drastu serbuja, nic pak z jazykom. (Njechorński)
Delnja Łužica serbuje, ale bjez ,,narodneho hibanja``. (Njechorński)
Jenož jedyn trochu skurjeny herc hdys a hdys němski šlager zahaleka, hewak kołowokoło wšo serbuje. (Njechorński)
Ale dokelž so hišće dosć rozmócnili a skrućili njeběchu, to serbsku rěč hišće někak ćerpjachu; chcychu nam to serbowanje dźě hakle poněčim wotwučować. (Njechorński)
Znaju jeho hižo wot toho časa, hdyž hakle započach serbować, hdyž jako Drježdźanski studenćik dundach po serbskim kraju. (Njechorński)
W Husokej hižo so młodźinje wjace serbować njecha. (Njechorński)
Dešno tež z druhich přičin so derje hodźi za přebytk serbowaceho Serba. (Njechorński)
Zajimawej za serbowaceho Serba stej jenož Prizarska a Kuparska gmejna. (Njechorński)
Jedyn hosćencar je Serb, kiž němcuje, druhi je Němc, kiž němcuje, třeći je Němc, kiž serbuje. (Njechorński)
Młodźi hólcy přeco hišće němsce rěča, hdyž na wsy bul kopaja, a te małe holčki w tych wjelefałdatych šěrokich sukničkach přeco hišće serbuja, hrajo pod torožom. (Njechorński)
A młodźina w Delnjej Łužicy serbuje. (Njechorński)
Ale serbuje, dokelž to binak być njemóže, dokelž so tam samo wot so rozumi, zo jenož swoju maćernu rěč rěčiš. (Njechorński)
Ha ničo mje schmurić wjac njezamóže, hač hdyž mi štó hani to serbowanje, hodralalala, hodrasasasa, hač hdyž mi štó hani to serbowanje. (Zejler)
štučce: Ha schmurić mje ničo wjac njezamóže, hač hdyž mi štó hani to serbowanje. (Zejler)
Kraj wótcny, króna přeća, a tebje, Łužica, waj česći sława třeća a wšěch, kiž serbuja! (Zejler)
Poslednja štučka w Mukowym wudaću steji znowa w róžkatymaj spinkomaj: [Radosć, lubosć, wamaj sława a wšěm, kiž tu serbuja! (Zejler)
Tola hižo za čas nacijow rěčachu młodźi w korčmje němsce, mjeztym zo so při blidźe starych předewšěm serbowaše. (Rozhlad 1993)
A Serb być, serbować, to serbske trjebać, to je duchowna sfera a nic materielna. (Rozhlad 1993)
Po 1945 jenička młoda swójba, kiž hišće ze swojimi dźěćimi serbowaše. (Rozhlad 1993)


Přełožki wobdźěłać