wopokazmo
wopokazmo
wopokazmo (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | wopokazmo | wopokazmje | wopokazma | ||
genitiw | wopokazma | wopokazmow | wopokazmow | ||
datiw | wopokazmu | wopokazmomaj | wopokazmam | ||
akuzatiw | wopokazmo | wopokazmje | wopokazma | ||
instrumental | pod wopokazmom | pod wopokazmomaj | pod wopokazmami | ||
lokatiw | na wopokazmje | na wopokazmomaj | na wopokazmach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-po-ka-zmo
Semantika
Woznamy:
- [1] wopokaz
- [2] wuraz, znamjo
Synonymy:
- [1] wopokaz, znamjo
Přikłady:
- [1] "Zapłać Bóh luby Knjez!" za wšě wopokazma lubosće a sobuželenja při jeje smjerći, za wopytowanjo pustoho wječora, kaž wosebje za tak jimace a tróštne bohate wobdźělenjo při chowanju njeboćičkeje na dnju swj. Jana, wosebje tež ćěłonošerjam. (Katolski Posoł 1911)
- Wyši předstajeni dyrbjachu porokować, zo wojacy zapowěduja swojim podwyškam předpisane wopokazma česće. (Katolski Posoł 1913)
- K wopokazmu měra, lubosće połožu te kłosy tudy wšě. (Zejler)
- [2] To mje nětk jara zarudźi a činješe mi jeje žel, ćim bóle, hdyž wopomnich, zo běše to jeje poslednje wopokazmo žiwjenja było. (Zalěski)
- Po połnocy hnydom woznamjenjachu straže na hrodźišćach, zo so njepřećel bliži; přetož nócne njebjo čerwjenješe so wot sewjera bjez přestaća z čerwjenym wobličom, wěste to wopokazmo přichoda złóstnych pohanow, přetož jich wašnjo bě, wšitke wsy, kotrež na puću nadeńdźechu, bjez miłosće z wohnjom zničić. (Katolski Posoł 1913)
Přełožki
wobdźěłać