porokować

porokować

porokować(hornjoserbšćina)

wosoba	singular	dual	plural
1.	porokuju	porokujemoj	porokujemy
2.	porokuješ	porokujetej (-taj)	porokujeće
3.	porokuje	porokujetej	porokuja (porokuju)

aspekt	ip
transgresiw	porokujo, porokujcy, porokowawši
prezensowy particip	porokowacy
preteritowy particip	porokowany
ł-forma	porokował, porokowała, porokowało, dual: porokowałoj, plural: porokowali (porokowałe)
werbalny substantiw	porokowanje

wosoba	singular	dual	plural
preteritum
1.	porokowach	porokowachmoj	porokowachmy
2.	porokowaše	porokowaštej	porokowašće
3.	porokowaše	porokowaštej	porokowachu

wosoba	singular	dual	plural
imperatiw
1.	—	porokujmoj	porokujmy
2.	porokuj	porokujtej (-taj)	porokujće
3.	porokuj, njech porokuje	porokujtej (-taj)	njech porokuja (porokuju)

Dźělenje słowow: po-ro-ko-wać

IPA: pɔʀokou̯aʧ

Woznamy:

Dalše wujasnjenja:

Synonymy:

Přikłady:

[1] Wosebje so po wobzamknjenju hišće porokowaše, zo njebě so při hłownej zhromadźiznje tež na to spomniło, kak naši tudomni Serbja tak njeprawje přecy swoje swójby (dźěći) přeněmčuja - tola kelko króć je so hižo wo tym rěčało, ale komuž njeje k radźenju, tomu njeje tež k pomhanju. (Katolski Posoł 1915)

Joho sobukanonikam pak so to hišće tehdom njespodobaše, a tež biskop porokowaše jomu. (Katolski Posoł 1915)

Wyšk to hórcy porokowaše młodomu leutnantej. (Katolski Posoł 1915)

Budu joho na wšitke dobroty jenož dopominać, zo bych jomu joho njedźak porokował? (Katolski Posoł 1915)

Hódny a waženy dušipastyr, kotromuž nichtó w joho wosadźe z prawdu ničo porokować njemóžeše. (Katolski Posoł 1915)

Je wón hdy najwjetšomu hrěšnikej jeničkoho wodatoho hrěcha dla zasy porokował? (Katolski Posoł 1915)

Ale na ničo so njemóže dopomnić a je tola prjedy přecy ze sobu tak spokojom była a ničoho sebi njeje trjebała porokować. (Katolski Posoł 1915)

Tež přewjele napominanja a porokowanja nadobo čłowjek njeznjese. (Katolski Posoł 1915)

A kak so zatorhowaše, hdyž jomu porokowaše, a kak wšo lěpje wědźeše, hdyž joho napominaše a prošeše. (Katolski Posoł 1915)

Stari přećiwnicy ratarstwa na lěwej stronje porokowachu buram, zo lichuja. (Katolski Posoł 1915)

A sam wuznawa, kak sebi porokowaše, zo je so wot swojich towaršow přetrjechić dał, hdyž tući powědachu, kajke mazaństwa a mjasne hrěchi su wukonjeli. (Katolski Posoł 1915)

Při tym porokowaše raznje, zo wšelacy ludźo swoje pjenjezy doma dźerža, sebi myslo, zo su tam najlěpje schowane. (Katolski Posoł 1915)

Tu so porokowaše, zo so mnohe sobustawy ze zapłaćenjom wotewzatych tworow předołho dlija. (Katolski Posoł 1915)

Tež Posoł porokuje drje po swojej přisłušnosći jenotliwe njepočinki, njeje pak ženje cyły lud abo jenotliwe wosady wobskoržował. (Katolski Posoł 1915)

A swědomjo jim porokuje, zo přez swoju liwkosć, přez swoju lěnjosć swoje zajećo su zawinyli a z tym ćerpjenja a bolosće, mjez tym zo jich towaršojo hižo so wjesela a swojoho Boha widźa wot wobliča k wobliču! (Katolski Posoł 1915)

Z mało zdwórliwymi słowami porokuje Wilson, zo je wjednik podmórnika zakonje ludowoho prawa a čłowjestwa ranił a žada, zo by awstriske knježerstwo joho chostało a za morjenych Američanow zarunanjo płaćiło. (Katolski Posoł 1915)

Hancyne porokowanje -- Jurjowe zamołwjenje. (Zejler)

Hanka: powěda Jurjej, što je wustała, zo je jeho w měsće pytała, doniž su ju sem pokazali -- dźiwa so nad Jurjowej liwkosću -- porokuje jemu mile jeho njeswěru. (Zejler)

Jelizo pak twój bratr přećiwo tebi zhrěši, dźi a porokuj to jemu m jez wamaj samymaj. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Hańža zaso napisa rozhorjena list starymaj a jimaj porokowaše, zo za jeje chribjetom přećiwo njej škarataj, a wona je dla swojeho přestupjenja před pjatnaće lětami tak a tak čorna wowca w swójbje była, a nětko chcedźa ju dospołnje kleskam wustajić, a jeli před druhimi njewujasnitaj, zo wona ničo za to njemóže, potom wona Hagenej tež druhi dom namaka \x85 Na pjećasydomdźesatych narodninach běštaj staraj z Hagenom samaj. (Krawža)