zahaćować
zahaćować
zahaćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zahaćuju | zahaćujemoj | zahaćujemy |
| 2. | zahaćuješ | zahaćujetej (-taj) | zahaćujeće |
| 3. | zahaćuje | zahaćujetej | zahaćuja (zahaćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zahaćujo, zahaćujcy, zahaćowawši |
| prezensowy particip | zahaćowacy |
| preteritowy particip | zahaćowany |
| ł-forma | zahaćował, zahaćowała, zahaćowało, dual: zahaćowałoj, plural: zahaćowali (zahaćowałe) |
| werbalny substantiw | zahaćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zahaćowach | zahaćowachmoj | zahaćowachmy |
| 2. | zahaćowaše | zahaćowaštej | zahaćowašće |
| 3. | zahaćowaše | zahaćowaštej | zahaćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zahaćujmoj | zahaćujmy |
| 2. | zahaćuj | zahaćujtej (-taj) | zahaćujće |
| 3. | zahaćuj, njech zahaćuje | zahaćujtej (-taj) | njech zahaćuja (zahaćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ha-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zahaʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zahaćowaše je 0x dokładźene, zahaćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zahaćić; zahaćeć; haćić; zamjezować; wobmjezować; zaraćić; zaraćeć; zaraćować; zastajić; zastajeć; lemić
Přikłady:
- [1] Ale, mi je to jara ćežko, zo je zahaćuju. (Brankačk)