zakusować

zakusować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. zakusuju zakusujemoj zakusujemy
2. zakusuješ zakusujetej (-taj) zakusujeće
3. zakusuje zakusujetej zakusuja (zakusuju)
aspekt ip
transgresiw zakusujo, zakusujcy, zakusowawši
prezensowy particip zakusowacy
preteritowy particip zakusowany
ł-forma zakusował, zakusowała, zakusowało,
dual: zakusowałoj, plural: zakusowali (zakusowałe)
werbalny substantiw zakusowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zakusowach zakusowachmoj zakusowachmy
2. zakusowaše zakusowaštej zakusowašće
3. zakusowaše zakusowaštej zakusowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zakusujmoj zakusujmy
2. zakusuj zakusujtej (-taj) zakusujće
3. zakusuj, njech zakusuje zakusujtej (-taj) njech zakusuja (zakusuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-ku-so-wać

Wurjekowanje

IPA: zakusou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zakusowaše je 6x dokładźene, zakusowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zakusać

Přikłady:

[1] Zuby zakusujo ći jedni, ruce sej mazajo tón druhi (Brězan)
Jeho čelesna wusunychu so doprědka, tak mócnje zakusowaše wón zuby. (Brězan)
Zmjerzk pod jeju stupami křipješe a so do drjewa štomow na kromje kamjenjateje łuki zakusowaše. (Brězan)
Hdyž zasy zwjerch morja wustupi, zakusowaše kruće tlamu, přetož boješe so, pěsk móhł jomu wupadnyć a joho zamysł přeradźić. (Katolski Posoł 1914)
Přede mnu widźu chorhoj, kiž ju njeseše, je mortwy: chcu k njej zalěsć, druha a třeća kulka mje do lěweje a potom do praweje ruki trjechi, z bolosću do zemje zakusuju. (Katolski Posoł 1914)
Ta pak so tam sedźo zakusowaše. (Katolski Posoł 1917)
Ze zubami by so zakusował, hdyž by hněw joho přewzać chcył, a kruće a wobstajnje by tón woheń we sebi dusył a njeby jomu wubuchnyć dał. (Katolski Posoł 1917)
Ći pak so ze zubami zakusuja. (Katolski Posoł 1917)
Kóždy hrimot nam rži do wutroby; ze zubami so zakusujemy. (Katolski Posoł 1917)
K hromadkam skicow, podla kotrychž błocka a kuški twjerdeho drjewa sćerpliwje čakachu, hdy so do runeje płoniny lětok ruhow počina předstawa zakusować. (Rozhlad 1996)
Hněw a sylzy zakusujo, wróći so k swojemu dźěłu. (Kmjeć, Grojlich)
Na, žno dobre, rjekny sam při sebi a ze zubami zakusujo pórjacy Krakowič, zawróći konja a ćěrješe runu šćežku do lěhwa, hdźež wójsko steješe. (Ćišinski)
Bowy bagrow zakusowachu so do wrjosoweho dornika. (Čitanka 10. lětnika 1990)
Ale ani słowa, ani swara njepřińdźe z joho horta, ze zubami zakusujo, zo křipjachu, započa z nowa zběhać a stonać. (Katolski Posoł 1913)
A njeboh knjez Schö měješe na nas kiješk - a tak čornje hladaše a ze zubami zakusowaše. (Katolski Posoł 1912)
To tež derje wědźa a čuja a tohodla dźensa tak djabołscy zachadźeja, tak nječłowjescy pěnja a zakusuja. (Katolski Posoł 1912)
Z bolosću sym zuby zakusował, ze zrudnosću mje wutroba boleše, a mysle so z njeměrom horjachu. (Šěca)
Hdyž zasy zwjerch morja wustupi, zakusowaše kruće tlamu, přetož boješe so, pěsk móhł jomu wupadnyć a joho zamysł přeradźić. (Radlubin)
Tež wón chcył krótko po Kozy přestać běžeć, ale potom wojowaceho Sucheho widźał, zuby zakusował a ruce spjasćił a tola hišće do cyla doběžał. (Wornar)
Mužojo pak na łubjomaj sedźo zakusowachu zuby. (Iselt)
A hlej, hdyž spominachu dźensa na swojich synow, zo su nětko samemu strachej, chiba wo wjele hóršemu, wustajeni, to jenož zuby zakusowachu a ruce do pjasćow spinachu. (Iselt)


Přełožki wobdźěłać

death

]] [[:en:death

(en)]]