zapřimować

zapřimować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. zapřimuju zapřimujemoj zapřimujemy
2. zapřimuješ zapřimujetej (-taj) zapřimujeće
3. zapřimuje zapřimujetej zapřimuja (zapřimuju)
aspekt ip
transgresiw zapřimujo, zapřimujcy, zapřimowawši
prezensowy particip zapřimowacy
preteritowy particip zapřimowany
ł-forma zapřimował, zapřimowała, zapřimowało,
dual: zapřimowałoj, plural: zapřimowali (zapřimowałe)
werbalny substantiw zapřimowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zapřimowach zapřimowachmoj zapřimowachmy
2. zapřimowaše zapřimowaštej zapřimowašće
3. zapřimowaše zapřimowaštej zapřimowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zapřimujmoj zapřimujmy
2. zapřimuj zapřimujtej (-taj) zapřimujće
3. zapřimuj, njech zapřimuje zapřimujtej (-taj) njech zapřimuja (zapřimuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-při-mo-wać

Wurjekowanje

IPA: zapʃimou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zapřimowaše je 0x dokładźene, zapřimowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zapřijeć; zapřimnyć; dozapřijeć; dozapřimnyć; wopřijeć; wopřimnyć; wopřimować; zasahnyć; zasahować; zahokować; zahoknyć; zakročić; zakročeć

Přikłady:

[1] Kóždy čłowjek cini sej swój wobraz wo někim, kotrehož wón ženje wuhladał njeje, kotrehož eksistenca pak tola nastajnosći do jeho eksistency zapřimuje. (Brězan)
Tuž dyrbješe nětko awstriska wyšnosć krućišo zapřimować a přesćěhanych Serbow škitać. (Katolski Posoł 1914)
W samsnym času, hdyž bu Poincar\ witany, běchu w druhich dźělach zběžki, zo dyrbjachu kozakojo zapřimować. (Katolski Posoł 1914)
Tež mócnarstwa tam zapřimuja, zo bychu wjercha a kontrolnu komisiju škitali. (Katolski Posoł 1914)
A tu dyrbja předewšěm naši wučerjo zapřimować, nic jeno zo bychu dźěći serbski wuwučowali, ale wosebje tež, zo dźěćom zašćěpuja lubosć k serbskej rěči a narodnosći. (Ćišinski)
A wuši sebi zapřimuja a w zubach wótřa křipjenje a z dźiwjej złósću pěnjo wuja a zazběhuja kamjenje. (Ćišinski)
Zo budźa sebi naše tak mjenowane awtority, tole čitajo, woči zapřimować a so w swojej dźěćacej awtoriće ranjeni čuć, rad přiwdawam. (Ćišinski)
Zo budźa sebi naše tak mjenowane awtority, tole čitajo, woči zapřimować a so w swojej dźěćacej awtoriće ranjeni cuć, rad přiwdawam. (Ćišinski)
Narodne čuće a lubosć k rěči a k wašnju starodawnych wótcow hłuboko w čłowječej wutrobje drěma a njehodźi so z mocu wukorjenić; nawopak so tole přinarodźene čuće čim sylnišo zběha, wšě mocy čłowječeho ducha zapřimuje a k wobaranju pohonja, ćim bóle a njemdrišo so njepřećel na jeho zahubjenje hotuje. (Ćišinski)
A tu dyrbja předewšěm naši wučerjo zapřimować, nic jeno, zo bychmy dźěći serbski wuwučowali, ale wosebje tež, zo dźěćom do wutroby zašćěpuja lubosć k serbskej rěči a narodnosći. (Ćišinski)
Wšědny lud wšak Zejlerjej tutón porok nječini, wón njedźiwa na wuměłsku twórbu a je zwjeseleny a spokojeny, hdyž pěsnjer tamne truny zapřimuje a pohibuje, kotrež, w joho (ludowej) duši ležo, najmócniši wothłós we nim zbudźeja. (Ćišinski)
Dokelž hač na korjeń žiwjenja serbskeho to zapřimuje, chcu w tejle wěcy zjawnje tež a sprawnje wěrnosć rjec, hačrunje wěm, zo z tym k starym přećiwnikam nowych sebi přidobudu; ale wuznać dyrbju, zo mi lubosć k Serbam jeničce tajke tłóči słowa do pjera. (Ćišinski)
Wono je poradźeny pospyt, přeměnjacu so towaršnostnu woprawdźitosć spóznawać a ju předstajejo zmištrować, we njej wotkrywać elementy noweho předmjeta a je wuměłsce kaž teoretisce zapřimować; wono je pytanje najefektiwnišich móžnosćow a pućow duchowneho rozestajenja z tutej woprawdźitosću, pytanje za formami skutkowneho artikulowanja; wono je slědźenje mjez literarnymi družinami, kotrež zawostaji we wuměłcowej indiwidualiće a w serbskej literaturje swoje slědy; wono je móst mjez herbstwom ž nowotarstwom; a skónčnje je Bartowe młodostne tworjenje wuslědźenje tamneje estetiskeje koncepcije, kotraž so proklamuje a wobkruća w >>Knize sonetow<< jako zakónčenje a spočatk, jako Bart a Ćišinski, jako měznik mjez dobomaj w serbskich kulturnych a literarnych stawiznach, mjez narodnym wozrodźenjom a młodoserbskim hibanjom. (Ćišinski)
Z bohateho arsenala swojeje zdźěłanosće bjerješe basnik swoje brónje, swój wšědny dźěłowy grat, z kotrymž předstajowaše poetisce a publicistisce předmjet swojeje epochi, il kotryž widźeše w serbskim čłowjeku swojeje přitomnosće w cyłkownosći jeho poćahow k přirodnemu, socialnemu, narodnemu a historiskemu wobswětej a k sebi samomu, w serbskim čłowjeku, kotryž sam sebje zapřimuje jako wědomje skutkowacy dźěl žiweho a přichoda sej wěsteho luda. (Ćišinski)
Dokelž hač na korjeń žiwjenja serbskeho to zapřimuje, chcu w tejle wěcy zjawnje tež a sprawnje wěrnosć rjec, hačrunjež wěm, zo z tym k starym přećiwnikam nowych sebi přidobudu; ale wuznać dyrbju, zo mi lubosć k Serbam jeničce tajke tłóči słowa do pjera. (Čitanka 10. lětnika 1990)
Wón běše spóznał, zo w serbskim ludźe hišće mnohe pokłady wotpočuja, kotrež maja so za ludowědu wuchować, wón tež derje zamóžeše, časowe hibanje a přestworjenje w serbskim ludźe slědować a ze swojim wušiknym pjerom do njeho zapřimować, je na prawy puć wjesć pomhać a z wohniwymi nastawkami młodźinu za serbsku narodnosć zahorjeć, starych pak skrućować w jich wojowanju za narod a domiznu. (Zalěski)
W mojej duši wotući spóznaćo a ja počach zapřimować swět a žiwjenjo. (Katolski Posoł 1911)


Přełožki wobdźěłać

grasp, understand

]] [[:en:grasp, understand

(en)]]