brachować

wosoba singular dual plural
1. brachuju brachujemoj brachujemy
2. brachuješ brachujetej (-taj) brachujeće
3. brachuje brachujetej brachuja (brachuju)
aspekt ip
transgresiw brachujo, brachujcy, brachowawši
prezensowy particip brachowacy
preteritowy particip brachowany
ł-forma brachował, brachowała, brachowało,
dual: brachowałoj, plural: brachowali (brachowałe)
werbalny substantiw brachowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. brachowach brachowachmoj brachowachmy
2. brachowaše brachowaštej brachowašće
3. brachowaše brachowaštej brachowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. brachujmoj brachujmy
2. brachuj brachujtej (-taj) brachujće
3. brachuj, njech brachuje brachujtej (-taj) njech brachuja (brachuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: bra-cho-wać

Wurjekowanje

IPA: bʀaʦhou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne brachowaše je 6x dokładźene, brachowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] falować; pobrachować; brachnyć; pobrachnyć; falnyć

Přikłady:

[1] Na jědźi njebrachowasche. (Schmid)
Dokelž pak běchu cyle wot morja a wot druhich krajow wuzamknjeni, brachowaše jim najskerje cyroba a municija, a wot wšěch stron wot sylnišoho njepřećela wobdaći njemóžachu so dlěje wobarać. (Katolski Posoł 1915)
Dokelž na picowanskich srědkach brachuje a tež běrny k jědźi běchu hišće poměrnje tunje, strach, zo snadź mohłe so tesame we wjetšej mnohoće tola jako pica za skót wužiwać. (Katolski Posoł 1915)
Po zdaću pak wola k tomu brachuje. (Katolski Posoł 1915)
Tutón nowy a kruty zakoń chce wosebje dźěło z municiju, kotraž Jendźelčanam tak jara brachuje, spěchować. (Katolski Posoł 1915)
Wona dyrbi předewšěm přezjednosć mjez Zjednoćenymi spěchować, na kotrejž přecy brachuje. (Katolski Posoł 1915)
Ow, kak je tolej wopaki, zo tajke dźěćo jasne, tu leži w žłobi na syni, hdźež brachuje wšo krasne; mi somot, drastu židźanu a rjanu, złotu kolebku měć dyrbjało to dźěćo. (Zejler)
Hdźež wobleča maš přećelne, njech krasnosćow tež brachuje, hdźež klinča spěwy wjesela, tam knježi mysl łužiska. (Zejler)
Jo, Bog Kněz jo moj pastyr; mě njebuźo nic brachowas. (Rozhlad 1998)
A teke te wěcej siche a miłe zuki w Pratyji njebrachuju. (Rozhlad 1998)
Wěc 'jan na tom njelažy, až južo nam na wšyknych końcach te lube pjenjeze brachuju, tak až južo njewěmy, kak te financowe źěry zatkas. (Rozhlad 1998)
Njebudźe dolho trać, a Jendźelčanam budźa počinać trěbne wěcy brachować, kaž to pola jich zwjazkarjow hižo je. (Katolski Posoł 1917)
Srjedu rěčeše so wo předmjeće za statnu elektriku a štwórtk běchu naprašowanja dla brachowacoho wuhla a tepjenja. (Katolski Posoł 1917)
Jim brachuja cyroby, wuhlo, rudy a łódźe. (Katolski Posoł 1917)
W Pětrohrodźe nastawaja zběžki, dokelž chlěb brachuje. (Katolski Posoł 1917)
Słabe a chorojte dźěći maja so hišće wosebje zlě, hdyž jim při njedosahacej cyrobje tež hišće strowe bydlenjo a čerstwy powětr brachuje, kaž to nic z rědka we wulkich městach bywa. (Katolski Posoł 1917)
Woni derje wědźa, zo dyrbja naši wojowarjo na bitwišćach ze swojej krjewju płaćić, štož jim na municiji brachuje. (Katolski Posoł 1917)
K tomu słuša duch porjada do wójska a do ludu a tón wšudźom brachuje. (Katolski Posoł 1917)
K tomu přichadźeja zrudne hospodarske wobstojnosće; brachuje na wuhlu a cyrobje. (Katolski Posoł 1917)
Wosebje mjez evangelskej inteligencu knježi z dźěla hłuboka tuposć za narodne potrěby, wšo wuskutki brachowaceje energije a horliwosće, liwkich sobustudowacych do swojoho towarstwa hromadźeć a nućić, k narodnym winowatosćam namołwjeć a w narodnej wědomosći jich wuwučować. (Katolski Posoł 1913)
Z konservativnej interpelaciju zjednoćeny socialdemokratiski namjet, kotryž knježerstwo prosy, zo by nuzy, nastawacej přez brachowace dźěło, wotpomhać spytało. (Katolski Posoł 1913)


Přełožki

wobdźěłać