dróhować
dróhować
dróhować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dróhuju | dróhujemoj | dróhujemy |
| 2. | dróhuješ | dróhujetej (-taj) | dróhujeće |
| 3. | dróhuje | dróhujetej | dróhuja (dróhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | dróhujo, dróhujcy, dróhowawši |
| prezensowy particip | dróhowacy |
| preteritowy particip | dróhowany |
| ł-forma | dróhował, dróhowała, dróhowało, dual: dróhowałoj, plural: dróhowali (dróhowałe) |
| werbalny substantiw | dróhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dróhowach | dróhowachmoj | dróhowachmy |
| 2. | dróhowaše | dróhowaštej | dróhowašće |
| 3. | dróhowaše | dróhowaštej | dróhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | dróhujmoj | dróhujmy |
| 2. | dróhuj | dróhujtej (-taj) | dróhujće |
| 3. | dróhuj, njech dróhuje | dróhujtej (-taj) | njech dróhuja (dróhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dró-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: dʀóhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne dróhowaše je 0x dokładźene, dróhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pěši pućować; nóžkować; pućować
Přikłady:
- [1] Tući pastyrjo, hercy, jěcharjo, wóznicy, hońtwjerjo a dróhowarjo słuža k tomu, zwobrazować wěrnišo, nawočnišo raz a powahu krajiny. (Njechorński)
- Motorske koło a awto stej docyła přihodnej srědkaj k póžeranju kilometrow a zwinjenju šije; k měrnemu a wobhladowacemu dróhowanju wšak so mjenje hodźitej, scyła nic po worakawych šćežkach serbskeje hole. (Njechorński)
- Hdyž bě so namaj wostudźiło, motać so po horbatych, kolijatych łučnych šćežkach a waleć so do přěrowow, wužiwachmoj k dalšemu dróhowanju pěknu a hładku Choćebusku dróhu, hdźež namaj towaršachu awtarjo a motorowi. (Njechorński)
- Wróna dróhowarka skašlowa; trěje pysk, so wažnje wupěra: >>Što je nowe? (Zejler)
- Tež druheho čišćaneho žórła njeje 121 wróna dróhowarka -- Muka, IV. (Zejler)
- A chce štó něhdźe dróhować, puć wěmy jemu wukazać při piwje a při winje. (Zejler)
- Dźěd Hlaj, tutón młodźenc dróhowacy so wjeseli swět přechodźeć, lóšt, móc a nadźija su jeho šacy, chcył najradšo swět přelećeć: Tak tež bě něhdy złožena tu młoda moja myslička. (Zejler)
- Žort a spěw njech knjejstwo ma, zo so směwa wutroba" je jubilarej ze žiwjenskej naladu, z kotrejž wšě wuměłske dróhowanja wobstaruje. (Rozhlad 1999)
- A na tajkich pěšich a jězdnych dróhowanjach běchu hdys a hdys nimo Zarěčanskeho wětrnika šli, kiž so před tobu nadobo na wjeršku hórki krasny wujewi, hdyž z lěsa wustupiš. (A. Nawka)
- Na zbožo zhubichu w swojim dalšim dróhowanju bliši kontakt z njepřećelom. (A. Nawka)
- Hdyž horka ćahnu mróčele a ptačata so z nimi wjezu, ja pospěchuju kročele a pytam dróhowanja mjezu. (Ćišinski)
- Wot cyrkwje słowo poslednje a prěnje z nas kóždy w dróhowanju zemskim słyši. (Ćišinski)
- Čłowjek, kiž tudy dróhuje, dyrbi dźensa pozběhnyć hłowu a posłuchać na njebjeske hłosy, wot horjeka zestupowace a wuznawace: "Knjezowy Duch napjelnja zemju, alleluja. (Katolski Posoł 1912)
- Tute dróhi njewožiwjachu jenož jednori wobchodnicy ze swojimi nakładźenymi wozami a putnicy a samotni dróhowarjo, ale tež ryćerjo, póselnicy a kurěrojo, kaž tež panojo a knjejstwa ze swojimi wotročkami a słužobnikami. (Zalěski)
- Potom chcemy so na Zagorski dwór podać a chcemy tam so nam poskićacu přiležnosć wužić, so z našimi starymi, dobrymi znatymi na nowe dróhowanje podać a Wusinsku wopušćić. (Zalěski)
- Haj woprawdźe, tu běchu woni hižo na Hrabowce a na kóncu jich dróhowanja. (Zalěski)
- Chcu pak tež z tobu na dróhowanje wućahnyć a tebi pomhać Měranku pytać. (Zalěski)
- Wona kročeše kaž mučna dróhowarka na Hrabowku, zo by sebi tam swój wotpočink po dalokej jězbje pytała. (Zalěski)
- Zdaše so, jako by wón na někoho abo na něšto čakał, zo by so potom přeco zaso wobroćił a swoje dróhowanje tak rjec na městnje wospjetował. (Zalěski)