dróhować

dróhować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. dróhuju dróhujemoj dróhujemy
2. dróhuješ dróhujetej (-taj) dróhujeće
3. dróhuje dróhujetej dróhuja (dróhuju)
aspekt ip
transgresiw dróhujo, dróhujcy, dróhowawši
prezensowy particip dróhowacy
preteritowy particip dróhowany
ł-forma dróhował, dróhowała, dróhowało,
dual: dróhowałoj, plural: dróhowali (dróhowałe)
werbalny substantiw dróhowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. dróhowach dróhowachmoj dróhowachmy
2. dróhowaše dróhowaštej dróhowašće
3. dróhowaše dróhowaštej dróhowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. dróhujmoj dróhujmy
2. dróhuj dróhujtej (-taj) dróhujće
3. dróhuj, njech dróhuje dróhujtej (-taj) njech dróhuja (dróhuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: dró-ho-wać

Wurjekowanje

IPA: dʀóhou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dróhowaše je 0x dokładźene, dróhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] pěši pućować; nóžkować; pućować

Přikłady:

[1] Tući pastyrjo, hercy, jěcharjo, wóznicy, hońtwjerjo a dróhowarjo słuža k tomu, zwobrazować wěrnišo, nawočnišo raz a powahu krajiny. (Njechorński)
Motorske koło a awto stej docyła přihodnej srědkaj k póžeranju kilometrow a zwinjenju šije; k měrnemu a wobhladowacemu dróhowanju wšak so mjenje hodźitej, scyła nic po worakawych šćežkach serbskeje hole. (Njechorński)
Hdyž so namaj wostudźiło, motać so po horbatych, kolijatych łučnych šćežkach a waleć so do přěrowow, wužiwachmoj k dalšemu dróhowanju pěknu a hładku Choćebusku dróhu, hdźež namaj towaršachu awtarjo a motorowi. (Njechorński)
Wróna dróhowarka skašlowa; trěje pysk, so wažnje wupěra: >>Što je nowe? (Zejler)
Tež druheho čišćaneho žórła njeje 121 wróna dróhowarka -- Muka, IV. (Zejler)
A chce štó něhdźe dróhować, puć wěmy jemu wukazać při piwje a při winje. (Zejler)
Dźěd Hlaj, tutón młodźenc dróhowacy so wjeseli swět přechodźeć, lóšt, móc a nadźija su jeho šacy, chcył najradšo swět přelećeć: Tak tež něhdy złožena tu młoda moja myslička. (Zejler)
Žort a spěw njech knjejstwo ma, zo so směwa wutroba" je jubilarej ze žiwjenskej naladu, z kotrejž wšě wuměłske dróhowanja wobstaruje. (Rozhlad 1999)
A na tajkich pěšich a jězdnych dróhowanjach běchu hdys a hdys nimo Zarěčanskeho wětrnika šli, kiž so před tobu nadobo na wjeršku hórki krasny wujewi, hdyž z lěsa wustupiš. (A. Nawka)
Na zbožo zhubichu w swojim dalšim dróhowanju bliši kontakt z njepřećelom. (A. Nawka)
Hdyž horka ćahnu mróčele a ptačata so z nimi wjezu, ja pospěchuju kročele a pytam dróhowanja mjezu. (Ćišinski)
Wot cyrkwje słowo poslednje a prěnje z nas kóždy w dróhowanju zemskim słyši. (Ćišinski)
Čłowjek, kiž tudy dróhuje, dyrbi dźensa pozběhnyć hłowu a posłuchać na njebjeske hłosy, wot horjeka zestupowace a wuznawace: "Knjezowy Duch napjelnja zemju, alleluja. (Katolski Posoł 1912)
Tute dróhi njewožiwjachu jenož jednori wobchodnicy ze swojimi nakładźenymi wozami a putnicy a samotni dróhowarjo, ale tež ryćerjo, póselnicy a kurěrojo, kaž tež panojo a knjejstwa ze swojimi wotročkami a słužobnikami. (Zalěski)
Potom chcemy so na Zagorski dwór podać a chcemy tam so nam poskićacu přiležnosć wužić, so z našimi starymi, dobrymi znatymi na nowe dróhowanje podać a Wusinsku wopušćić. (Zalěski)
Haj woprawdźe, tu běchu woni hižo na Hrabowce a na kóncu jich dróhowanja. (Zalěski)
Chcu pak tež z tobu na dróhowanje wućahnyć a tebi pomhać Měranku pytać. (Zalěski)
Wona kročeše kaž mučna dróhowarka na Hrabowku, zo by sebi tam swój wotpočink po dalokej jězbje pytała. (Zalěski)
Zdaše so, jako by wón na někoho abo na něšto čakał, zo by so potom přeco zaso wobroćił a swoje dróhowanje tak rjec na městnje wospjetował. (Zalěski)


Přełožki wobdźěłać