hewaši

hewaši

hewaši (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	hewaša	hewaši	hewaše	hewašej (hewašaj)	hewaše (hewaši)
genitiw	hewašeje	hewašeho	hewašeho	hewašeju	hewašich
datiw	hewašej	hewašemu	hewašemu	hewašimaj	hewašim
akuzatiw	hewašu	hewaši (hewašeho)	hewaše	hewašej (hewašeju)	hewaše (hewašich)
instrumental	hewašej	hewašim	hewašim	hewašimaj	hewašimi
lokatiw	hewašej	hewašim	hewašim	hewašimaj	hewašich

adjektiw	hewaši
adwerb	{{{dokładny adwerb}}}

Ortografija

Dźělenje słowow: he-wa-ši

Semantika

Woznamy:

[1] druhi; tamny

Dalše wujasnjenja:

druhdy "hewajši" pisane, potajkim z] j epentheticum kaž "hinaši"

Přikłady:

[1] : To zeńdźenje na pomjenowanym dnju njekazaše naše hewaše dźěło w serbskim, ale wjele wjace zhromadne zawjeselenje přez kěrluš a přećelniwe rozrěčowanja, přez rozpominanja zańdźeneho a přichodneho časa. (Zejler)

Ja pak při tutej składnosći póznaju, zo kćěw Budyskeho rěče wašnja ewangelskich Serbow po tym hewašim a zwučenym pisanja a ćišćenja wašnju, kaž so we ewangel. Bibliji, Spěwarskich atd. namaka, zachować a w móžnej rěče čistosći a zrozumliwosći jón pozběhnyć a rozšěrić pytać budu; [...] (Zejler)

Njech tež tón abo tamny w swojim hamći a hewašim powołanju tójšto činić ma, da wšak chcył tola hladać, hač njeby sej něšto časa k temulej dźěłu wuzbytkował: [...] (Zejler)

Tudy pósćełu Wam te požadane tři lětaběhi Missionskich Powěsćow za Was a za knihownju, kotrež mi, dokelž tu wěc k misionskej pokładnicy wobrachnować mam, z 5 nowosl. jako połojcu hewašeje płaćizny zapłaćić chcyli. (Zejler)

Štož je hewašim čestnym ludźom swjate, to tajcy slěpcy dočista zacpja, haj, na same zakonje našeho njebjeskeho krala ćile zawjerćeni mudračkojo wjace posłuchać njezechcedźa. (Sykora)

Wonka na hasy bě wšo woćichło kaž hewaše dny; na njej bě wšo kaž wuwumrjeło. (Sykora)

Hłowu wyši, dyžli kóždy hewaši člowjek, stupaše Chrystof swoju sćěhu, kaž był wón hinaši člowjek z cuzeho swěta. (Sykora)

Přełožki

hornjoserbski: [1] hewaši

němski: [1] sonstig