skóncować

skóncować

skóncować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	skóncuju	skóncujemoj	skóncujemy
2.	skóncuješ	skóncujetej (-taj)	skóncujeće
3.	skóncuje	skóncujetej (-taj)	skóncuja (skóncuju)

aspekt	p
transgresiw	skóncujo, skóncujcy, skóncowawši
prezensowy particip	skóncowacy
preteritowy particip	skóncowany
ł-forma	skóncował, skóncowała, skóncowało, dual: skóncowałoj, plural: skóncowali (skóncowałe)
werbalny substantiw	skóncowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	skóncowach	skóncowachmoj	skóncowachmy
2.	skóncowa	skóncowaštej	skóncowašće
3.	skóncowa	skóncowaštej	skóncowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	skóncujmoj	skóncujmy
2.	skóncuj	skóncujtej (-taj)	skóncujće
3.	skóncuj, njech skóncuje	skóncujtej (-taj)	njech skóncuja (skóncuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: skón-co-wać

Wurjekowanje

IPA: skónʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne skóncowaše je 1x dokładźene, skóncowa (móže tež něšto druhe być) 8x.

Synonymy:

[1] kóncować; zamordować; mordować; zmotać; morić; zabić; zabiwać; zezabiwać; zabijeć; zezabijeć; likwidować; zlikwidować; ruinować; zruinować; zaničić; zaničeć; zaničować; wottrjebać; wottrjebować; přetrjebać; přetrjebować; ničić; zničić; zlemić; podlemić; zderdać; rozbić; rozbiwać; rozbijeć; zahubić; znjemóžnić; znjemóžnjeć; kazyć; skazyć; k ničemu činić

Přikłady:

[1] Budźe-li něhdy něchtó z nas dosahnjeny, trjeba jenož hrozycź, zo my druzy, zhoniwschi zo je so naschomu towarschej něschto złe stało, tuto dźěcźo na žadławe waschnjo skóncujemy. (Schmid)

Njedowoli jenož, ale přikaza městam, rubježne hrody ryćerjow potorhać a tych, kotrymž bě so dopokazało, zo su měrnych překupcow na drohach nadpadowali a jich wurubiwši skóncowali, hnydom wobwěsnyć. (Katolski Posoł 1915)

Přez 700 cyrkwjow je docyła abo z dźěla skóncowanych. (Katolski Posoł 1915)

Dźensa tydźenja běchu skóncowali a wurubili žonu póselnika Prozela w Halli. (Katolski Posoł 1915)

Naši wojacy dobychu so hač k stojnišćam njepřećelskeje artillerije a skóncowachu 8 kanonow, kotrež nětko mjez woběmaj linijomaj stoja. (Katolski Posoł 1915)

Dźewjeć sy synkow skóncowała, Wšitkim sy hłójčki zwotrubała, A dźesatemu zasy mysliš. (Katolski Posoł 1915)

Oršin bě swoju njewjestu skóncował a ćěło zahrjebał. (Katolski Posoł 1915)

Dźěła a starosće mje skóncuja. (Katolski Posoł 1915)

Kak najstrašnišo skóncowany by był - to hišće praša so; a tutón kumšt bu wunamkany po krótkim tež wot kóždeho: >>Bić, kusać, rubać, kałać budźemy a po wšěm: bimbać ma na šibjeńcy. (Zejler)

W runym skoku přiběža ju pawk skóncować; wona poča pak přećelnje zynče: >>Ow ty luby, ja sym so schrobliła, tebje wo něšto prosyć, hdyž by mje słyšeć chcył. (Zejler)

Njemdry a wólny woł rozbodźe w lěsu mro- wišćo a směješe so tyšnym mrowjam, kotrychž wjele při tym skóncowa. (Zejler)

Kak najstrašnišo skóncowany by był -- to hišće praša so; ä tutón kumšt bu wunam' 'po krótkim tež wot kóždeho: >>Bić, kusać, rubać, kałać budźemy a po wšěm: Bimbać ma na šibjeńcy. (Zejler)

W runym skoku přiběža ju pawk skóncować; wona poča pak přećelnje zynčeć: >>Ow ty luby, ja sym so schrobliła, tebje wo něšto prosyć, hdy by mje słyšeć chcył. (Zejler)

Přetož, hdyž bě kejžor runje jónu Serbow přewinył a jim někotrych křesćijanskich měšnikow dał, zo bychu jich w křesćijanskej wěri rozwučili, da wšak z tym dołho njetraješe, dokelž tak ruče hač Serbjo wot kejžora wotpadźechu, woni kaž druzy Słowjenjo tych měšnikow njećerpjachu, ale jich pak skóncowachu pak knajmjeńšemu zahnachu. (Zejler)

Wón doby město Brandenburg, skóncowaše najwosebnišich Serbow, ćehnješe do Čěskeje, sčini w Praze runje tak, a přewiny Dalemincow, Obodritow, Wilcow, Hawelarjow a Brizniskich Serbow. (Zejler)

Jako pak běchu so wotsalili, hlej, zjewi so jandźel Knjeza Jozefej wosnje a dźeše: Stawaj a wzmi dźěćatko a jeho maćer a ćekń do Egiptowskeje a wostań tam, Mateja 2\ doniž ći njepowěm, přetož stanje so, zo budźe Herodaš to dźěćatko pytać, zo by jo skóncował. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Tuž Farizejscy wušedši radu składowachu přećiwo njemu, kak bychu jeho skóncowali. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Jako to kral zhoni, rozhněwa so, pósła swoje wójska a skóncowa tych mordarjow a spali jich město. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Bratr pak bratra na smjerć podawa, a nan syna; a dźěći postanu přećiwo swojimaj staršimaj a jeju skóncuja. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Pojmy, skóncujmy jeho, zmocujmy so jeho namrěwstwa! (Sćenje po Swj. Mateju 1960)

Wón so woprawdźe hišće při dźěle skóncuje, sej pomyslu. (Krawža)

Přełožki

jendźelski: [1] kill němski: [1] kaltmachen