woběhować

woběhować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. woběhuju woběhujemoj woběhujemy
2. woběhuješ woběhujetej (-taj) woběhujeće
3. woběhuje woběhujetej woběhuja (woběhuju)
aspekt ip
transgresiw woběhujo, woběhujcy, woběhowawši
prezensowy particip woběhowacy
preteritowy particip woběhowany
ł-forma woběhował, woběhowała, woběhowało,
dual: woběhowałoj, plural: woběhowali (woběhowałe)
werbalny substantiw woběhowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. woběhowach woběhowachmoj woběhowachmy
2. woběhowaše woběhowaštej woběhowašće
3. woběhowaše woběhowaštej woběhowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. woběhujmoj woběhujmy
2. woběhuj woběhujtej (-taj) woběhujće
3. woběhuj, njech woběhuje woběhujtej (-taj) njech woběhuja (woběhuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wo-bě-ho-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯obʲɪhou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne woběhowaše je 10x dokładźene, woběhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] woběhać; woběhnyć; přeběhnyć; přeběhować; přejeć; přewzać; zajeć

Přikłady:

[1] A hačrunjež sej wobaj přiznać njechaštaj, zo měještaj naraz ze strachom činić, da tola dospołnje wěste, zo jeju ze strachom zyma woběhowaše. (Koch)
Tyšerja, potom mje dźensa hišće zyma woběhuje, kajka katastrofa! (Rozhlad 1993)
Za njeho woběhowaše ju hrózba, hdyž doma cyłe wopłokowanje na nju čakaše abo wulki koš nježehlenych košlow. (Młynkowa)
Holca tłóčeše šat k wutrobnu, woběhowaše ju začuće, jako by hrabała a hrabała a wšitko sej wzała a ćěkała horje do swojeje zanjerodźeneje dźěry pod třěchu. (Młynkowa)
Někajka ćopłota mje woběhowaše, a čujach, zo so začerwjenju. (Krawža)
Trochu mje zyma woběhowaše. (Krawža)
Druhi zaso pisa, zo jeho \'\'zymnje po chribjeće huza" (SN 94) - mje při tajkej sadźe zyma woběhuje, chiba zo mje huška. (Rozhlad 1996)
Njeznaty, spodźiwny njeměr woběhowaše ju po cyłym ćěle, potom bu ruka na jeje bjedrje krućiša, a cuzy Christu bliže k sebi sćahny. (Brězan)
Zymna hrózba woběhuje ludy, hdyž pak widźa łódźe połne druhich tworow: Město pšeńcy bomby a granaty, město chlěba třělby a kanony. (Brězan)
Nas hižo při čitanju tajkich připowědźenjow hrózba woběhuje. (Kubašec)
A tola mje zaso a zaso hrózba woběhuje. (Kubašec)
Ale nětko, hdyž běše ju doma wohladał, jeho zyma woběhowaše, hdyž sebi pomysli, zo by pak tu pak tamnu měć dyrbjał, a by-li jenož chudy pasličkar był, a zo je tola derje, zo smě tajki chudy pasličkar wšudźom pohladać, hdźež hewak nichtó njehlada, zo so před tajkim prošerjom na kedźbu njebjeru a njedźelskeho wobliča njepokazuja, hdyž je tajki něchtó w domje. (Wićaz)
Žana wotmołwa, jenož zymny nócny wětr mi do wobliča duješe, zo mje zyma woběhowaše. (Katolski Posoł 1914)
Doniž hišće do šule chodźach, by mje spochi zyma woběhowała, hdy bych dyrbjał pozdźe wječor přez šibjencu. (Katolski Posoł 1914)
Po nastupišću na Hłownym dwórnišću hwizdaše zymny wětřik, nalětnje dny su woprawdźe ludarske, jeho zyma woběhowaše, a wón mysleše na swoje bydlenje, tam ćoplo, jednu hodźinu jězby ze spěšnikom, potom móže so lehnyć do swojeho łoža, to bu z lětami scyła trochu dźiwnuška naležnosć, najradšo spaše wón w swojim łožu. (Stachowa)
A tola mje zaso a zaso hrózba woběhuje. (Čitanka 10. lětnika 1990)
Zyma nas woběhowaše, hdyž před něšto lětami čitachmy wo krwawych njeskutkach w městačku Króži Swoju cyrkej wobarachu Króženjo - a za to jich Rusowje katowachu, kóncowachu. (Katolski Posoł 1911)
Horco a zymno kóždeho woběhuje, hdyž škrěkotajo na zemju měznu. (Rozhlad 1994)


Přełožki wobdźěłać