wottorhować
wottorhować
wottorhować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wottorhuju | wottorhujemoj | wottorhujemy |
| 2. | wottorhuješ | wottorhujetej (-taj) | wottorhujeće |
| 3. | wottorhuje | wottorhujetej | wottorhuja (wottorhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wottorhujo, wottorhujcy, wottorhowawši |
| prezensowy particip | wottorhowacy |
| preteritowy particip | wottorhowany |
| ł-forma | wottorhował, wottorhowała, wottorhowało, dual: wottorhowałoj, plural: wottorhowali (wottorhowałe) |
| werbalny substantiw | wottorhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wottorhowach | wottorhowachmoj | wottorhowachmy |
| 2. | wottorhowaše | wottorhowaštej | wottorhowašće |
| 3. | wottorhowaše | wottorhowaštej | wottorhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wottorhujmoj | wottorhujmy |
| 2. | wottorhuj | wottorhujtej (-taj) | wottorhujće |
| 3. | wottorhuj, njech wottorhuje | wottorhujtej (-taj) | njech wottorhuja (wottorhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-tor-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔttɔʀhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wottorhowaše je 4x dokładźene, wottorhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wottorhnyć; wottorhać; zwottorhać; torhać; wotdrěć; wotdrěwać; wotšćipnyć; wotšćipować; wotłamać; wotłamować; wotšćipać; potorhać; rozłamać
Přikłady:
- [1] Dokelž pak hižo jako hólčec somoćaneho synka knježka wufawcowa a pozdźišo hitlerske plakaty wottorhowaše, budźeće dźě rozumić, zo so za dobreho, posłušneho a podwólneho roboćana derje njehodźeše. (Njechorński)
- Wjesnjenjo su jón wuchowali před přehorliwosću wottorhowakow, kiž so tež na tuto twarjenje měrješe. (Njechorński)
- Kak wottorhowaše joho wot wšoho, štož je zemske! (Katolski Posoł 1915)
- Wot něšto lět sem pokazuje so bóle a bóle njedostatk, zo so prěnje nalětnje kwětki, wosebje kćenja lěsnych worješinow, wjerbow a brězow z hromadami a bjeze wšeje skedźbnosće wottorhuja. (Katolski Posoł 1915)
- Kak bě so drěła a dźěłała, kak sebi samej wot huby wottorhowała, zo by jomu popřała, joho nasyćiła, jomu wot wótcow namrěty statok zdźeržała. (Katolski Posoł 1917)
- Po dalokodróze, kotraž přez našu wjes wjedźe, walachu so njewottorhowace rynki zapřahow, tak mjenowane "treki" ćěkacych ludźi z ranja. (Kmjeć, Grojlich)
- Wot wšitkich stronow so žołmy na nju waleja, a njeje-li kruta dosć twarjena, da jedyn kruch po druhim wottorhuja, dóńž wot kupy čisće ničo wjace wyše njewostanje. (Ćišinski)
- Dyrbimy so wot Němcow wottorhować, dźělić, jich so wostajić, wot nich ničo dobre a žadyn zwužitk a žane zbožo za nas. (Ćišinski)
- Łazowski kantor Jurk a Wujězdźanski kantor Kulman 294 fararjej w mjenje wšěch hišće raz zbožo k narodninam wupřeštaj, a potom so wšitcy z wulkim wjeselom do toho dachu, štož jim hospoza na blido nošeše, njehladajo wospjetneho kazanja, Běchu dźě woprawdźe hłódni, Doma sej ženjeni zwjetša dźěćom kwoli na jědźi wottorhowachu, Tež tule sej tón a tamny přeješe, zo by ze swojimi dźělić móhł a so skradźu nadźiješe, zo jim hospoza něšto mało za dźěći sobu domoj da, Ta wšak bě so tež na to přihotowała, wědźo, zo farar nihdy hinak njewoteńdźe, hač zo tute kermušne wašnje dopjelni. (Kubašec)
- Bur sej w zymje zorno za wusyw wot huby wottorhuje, sebi, žonje a dźěćom, Nadźije połny je na derje přihotowanu rolu mjeta mróčele dešć zapowědźa, słónco schadźace stwjelca spali, čerwje koruški zežeru, -- Čłowjek njemócny přihladuje. (Kubašec)
- Tež Donatowa jemu tu jědź poskićić njemóže, kotruž by trjebał, a byrnjež sej sama wot huby wottorhowała; nichtón to w tajkim času móhł njeby. (Kubašec)
- Tohodla dyrbi so krjudować, 226 ma so putać, kaž młody dźiwi kóń, kotromuž ma so na žranju, na wowsu wottorhować, zo by zasy był měrniši, zwólniwiši. (Katolski Posoł 1913)
- Wone skruća wolu; přetož kruta wola k tomu tola słuša, zo sebi na jědźi a piću wottorhuješ. (Katolski Posoł 1913)
- Swojej hubje wottorhować a do cuzeje tykać. (Radyserb)
- Hubje wottorhować. (Radyserb)
- So by je kupicź móhła, bě měß dołho hubje wottorhowała, a kóždźicžki wusbytkowany pjenježk do kschińki kładła. (Radyserb)
- Doß dale, wón chudym dźěławym ludźom wottorhowasche msdu; wón ß wudowy, tłócžesche ß pjelnjo ß kaschcźe a kschinje, mammon hromadźo, skupy kaž lakomny schurk. (Radyserb)
- Tohodla so wšitcy, wosebje přechodźowarjo, hač su młodźi abo stari, cyle raznje napominaja, zo njebychu tele kćenja (micki) wottorhowali abo preč łamali, wosebje hdyž maja tež dohladowarske wyšnosće a wosoby přikaznju, zo bychu kruće na wuwjedźenjo zakaznje kedźbowali. (Katolski Posoł 1916)
- So posćić jenož njerěka, cyrobu sebi wottorhować. (Katolski Posoł 1916)
- K tomu wšomu bě tež jeje mać, kotruž měješe při sebi, ćežcy schorjeła a trjebaše wšelake posylnjenjo, štož sebi młoda žona sama wottorhowaše. (Katolski Posoł 1916)
- Njedostojne je, hdyž so městam žita a mloko, běrny, jeja a tuk wróćo dźerži, jenož dokelž so někotři plahowarjo nadźijeja, zo snadź wyšše płaćizny za to dobydu, abo dokelž sebi sami nochcedźa ničo wottorhować. (Katolski Posoł 1916)
Přełožki
wobdźěłać
|