wulěkować

wosoba singular dual plural
1. wulěkuju wulěkujemoj wulěkujemy
2. wulěkuješ wulěkujetej (-taj) wulěkujeće
3. wulěkuje wulěkujetej (-taj) wulěkuja (wulěkuju)


aspekt p
transgresiw wulěkujo, wulěkujcy, wulěkowawši
prezensowy particip wulěkowacy
preteritowy particip wulěkowany
ł-forma wulěkował, wulěkowała, wulěkowało,
dual: wulěkowałoj, plural: wulěkowali (wulěkowałe)
werbalny substantiw wulěkowanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. wulěkowach wulěkowachmoj wulěkowachmy
2. wulěkowa wulěkowaštej wulěkowašće
3. wulěkowa wulěkowaštej wulěkowachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- wulěkujmoj wulěkujmy
2. wulěkuj wulěkujtej (-taj) wulěkujće
3. wulěkuj, njech wulěkuje wulěkujtej (-taj) njech wulěkuja (wulěkuju)



Ortografija

Dźělenje słowow: wu-lě-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ulʲɪkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wulěkowaše je 0x dokładźene, wulěkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zahojić; wuhojić; wustrowić

Přikłady:

[1] Naš lubowany knjez drje je chětrym bolosćam podćisnjeny, smě pak so z dobrej nadźiju tróštować, zo so wulěkowanjo z Božej pomocu a wustojnosću nazhonitych lěkarjow kaž swěrnych njewustawacych sotrow we swojim času dospołnje poradźi. (Katolski Posoł 1915)
Bóh dał, zo by so naš krajan zasy do čista wulěkował a strowy do swojeje domizny wróćił. (Katolski Posoł 1915)
Sakski krónprync Jurij je na rheumatismus w rukomaj a kolenomaj schorjeł a so tohodla na někotry čas k wulěkowanju do Wiesbadena podał. (Katolski Posoł 1914)
O, kak mohł ći dosć chwalby dać, Zo chceš mje nětk wulěkować. (Wałtar)
Dyrbimy ju hnydom wulěkować. (Młynkowa)
Najprjedy wostanjeće tu ležo, hač so porjadnje zaso wulěkujeće<<, rěčeše oficěr. (A. Nawka)
Před wšěmi chorownjemi, w kotrychž hižo něšto dnjow ani prózdnoho łoža njeje, - a tola słuži posledni čas wjele privatnych domow za chorownje - leža wšitcy ći ranjeni, druzy na poł wulěkowani; dale rekonvalescentojo, dokelž nutřka za nich wjacy městna njeje, hodźiny dołho, doniž so za nich něhdźe blečka njewuprózdni. (Katolski Posoł 1917)
W tutej wójnje dwójcy ćežcy ranjeny, ale zasy wulěkowany padźe nětko na kóncu třećoho wójnskoho lěta smjertnje ranjeny w bitwach před Reimsom naš luby syn a bratr Michał Mö ze Šunowa podwyšk w jenym pěšim połku, ze železnym křižom wuznamjenjeny. (Katolski Posoł 1917)
Za rany hordeho njeje wulěkowanja, přetož zła rostlina je so w nim zakorjeniła. (Stary zakoń 1973)
Tam ß wulěkuje; tam ß wotpocžuje; tam ß swjeß tam je wěcžna njedźela; tam budźe mi Bóh sa moju scźerpnoscź płacźicź. (Radyserb)
Sso sa blido ß cžitasche nětko knjes ß s pusornym hłoß schto jemu žadyn k wulěkowanju wukasał. (Radyserb)
Twojej lubej knjeni so podwólnje poručam a přeju jej prawje nutrnje, zo by so we strowych lěsach dospołnje zhrabała a wulěkowała. (Ćišinski)
Ja sym so, bohudźak, ze swojeje ćežkeje, do smjerće witaceje chorosće z njebjeskej pomocu wutorhnył a sym nětko na puć do wulěkowanja, bóh dał, znajmjeńša hač do swjatkow dźe wšak jara pomału. (Ćišinski)
Lutuj so, njedźěłaj přez měru a přijědź do strowych Serbow, zo by so pola nas cyle wustrowił a wulěkował. (Ćišinski)
Z časom so tež najhórša rana wulěkuje. (Ćišinski)
Wjeselu so, zo so Ći w Kissingach lubi wulěkuj so tam a posylń so znowa. (Ćišinski)
Mjez tym dósta nan tež powěsć z Wiena, zo mój rubježnik so wulěkował a nic jeno na ćěle, ale tež na duši, zo bu dobry, pokutny křesćan. (Kašćanski)
Bych jemu tola pomhał, jo wulěkował, jo zastarał. (Protyka 2001)
Nadobo dźěn njeje ćežka chorosć wulěkowana a smjertna rana wuhojena. (Katolski Posoł 1916)
Po swojim prěnim ranjenju wulěkowany poda so bórzy zasy na wojownišćo. (Katolski Posoł 1916)
Mjez tym dósta nan tež powěsć z Wiena, zo mój rubježnik so wulěkował a nic jeno na ćěle, ale tež na duši, zo bu dobry, pokutny křesćan. (Katolski Posoł 1916)


Přełožki

wobdźěłać