zalutować

wosoba singular dual plural
1. zalutuju zalutujemoj zalutujemy
2. zalutuješ zalutujetej (-taj) zalutujeće
3. zalutuje zalutujetej (-taj) zalutuja (zalutuju)


aspekt p/ip
transgresiw zalutujo, zalutujcy, zalutowawši
prezensowy particip zalutowacy
preteritowy particip zalutowany
ł-forma zalutował, zalutowała, zalutowało,
dual: zalutowałoj, plural: zalutowali (zalutowałe)
werbalny substantiw zalutowanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. zalutowach zalutowachmoj zalutowachmy
2. zalutowa(še) zalutowaštej zalutowašće
3. zalutowa(še) zalutowaštej zalutowachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- zalutujmoj zalutujmy
2. zalutuj zalutujtej (-taj) zalutujće
3. zalutuj, njech zalutuje zalutujtej (-taj) njech zalutuja (zalutuju)



Ortografija

Dźělenje słowow: za-lu-to-wać

Wurjekowanje

IPA: zalutou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zalutowaše je 0x dokładźene, zalutowa (móže tež něšto druhe być) 2x.

Synonymy:

[1] lutować

Přikłady:

[1] Ty žohnujesch moje prěnje krocžele, a zalutujesch mi staromu mužej dalsche dopraschowanja. (Schmid)
Někotražkuli mać njeby telko sylzow wuroniła a holca sama by sebi zrudobu a hańbu zalutowała. (Katolski Posoł 1915)
Najćežše wójnske wosudy, zapusćenjo, rubjenjo, wuhnanstwo, přehraća, ćěkanjo, hłód a natykowace chorosće su so nam zalutowałe, a my móžachmy nimale w cyłej wótčinje tak měrnje a njezadźewani kaž za čas měra swoje dźěło wobstarać a zasłužbu pytać. (Katolski Posoł 1915)
Leutnant pak złoži prawicu zalutujo k čapcy. (Katolski Posoł 1915)
, budu so dale sam truhać; kelko časa a pjenjez sebi tola zalutuju. (Katolski Posoł 1915)
Chcemy so nadźijeć, zo so wyšnosćam to zalutuje, a zo tež posledni wobydler, kotryž je hač dotal na swoju wótčinsku winowatosć zabył, so nětko skónčnje na nju dopomni a chutnosć časa spóznaje. (Katolski Posoł 1915)
Dokelž so při tutych kašćikach wjele tepjenja zalutuje, jědźe so dołho ćopłe dźerža a druhich dobrych wobstojnosćow dla je ta wěc nimo měry wažna. (Katolski Posoł 1915)
Wone hesła mjenujcy kaž >>baseń<<, >>zadrasćić<<, >>přisłowo serbskeho luda<<, >>wěrnosć ze žiwjenja<<, >>wučba - wužitk<< a >>zabawjenje<< wobkresluja to, štož móže so wo fabuli powšitkownje a wo fabuli Zejlerja specielnje rjec, tak zbožownje, zo móhli so wšě dosłowa nimale zalutować. (Zejler)
K tajkej kmanej rjadomnosći słuša pak kóždy čas, zo do wěstych knihow zapišemy, što wobsedźimy a na našu wěc wažimy, što naše kubło a zamóženje powjetši abo pomjeńši; štó móže hewak tež wědźeć, kajku winojtosć, kajke pjenjezy w swojej wěcy tčacy ma, što zasłuži, što trjeba, što wuda, hdźe móhł abo dyrbjał što zalutować, kak daloko so móže přesćěrać? (Zejler)
Ja praju nětko, njedajmy jim hakle do tajkeho zrudneho wopušćenja přińć, nječakajmy hakle na jich žałostne a sylne wołanje, zalutujmy jim jich rany a bolosće. (Zejler)
Počach pytać za wupućom, kotryž by mi wotewrjenu přeradu zalutował. (Krawža)
Před Bohom a čłowjestwom změja njepřećelske knježerstwa same zamołwjenjo za wšě dalše surowe wopory, kotrež chcyše moja wola wam zalutować. (Katolski Posoł 1917)
Zo by sebi pjenjezy narychtował abo zalutował, by tež tchu wodrěł a kožu předał a wot myši wołmu za kožuch brał. (Katolski Posoł 1917)
To bychmy přez to tak zalutowane słužowne dosć wojakow za Hindenburga dobyli. (Katolski Posoł 1917)
Přez to změjetej so dwaj dźělej toho zalutować, štož je so hewak w Barlinje wuhla přetepiło. (Katolski Posoł 1917)
Z tym bu so koža a tež wjele płatu zalutowało. (Katolski Posoł 1917)
Přez to je nam ludźi zalutowało a tež pjenjez. (Katolski Posoł 1917)
Tele mjerzanjo chcu sebi ja zalutować. (Katolski Posoł 1917)
Cyle hobrske summy so zalutuja z tym, zo smy nuzowani lutować, sebi wšelake zapowědować, žiwjenjo jednoriše wjesć, za wšelake drohotne (cuzokrajne) płody tuńše surrogaty doma přihotować. (Katolski Posoł 1917)
Z tym tež wjele wolóžimy dźěło stajerjam w ćišćerni, pomjeńšimy korrekturu a tak spěchujemy zhotowjenjo ćišća, zalutujemy wšelake zbytkne dźěło a z tym tež někotryžkuli njetrěbny pjenježny wudawk abo podroženjo ćišća. (Katolski Posoł 1917)
Tón srědk přeco pomha, wudawkow sebi zalutuješ a drohe wěcy njeskažene zdźeržiš. (Katolski Posoł 1917)


Přełožki

wobdźěłać