bědować

wosoba singular dual plural
1. běduju bědujemoj bědujemy
2. běduješ bědujetej (-taj) bědujeće
3. běduje bědujetej běduja (běduju)
aspekt ip
transgresiw bědujo, bědujcy, bědowawši
prezensowy particip bědowacy
preteritowy particip bědowany
ł-forma bědował, bědowała, bědowało,
dual: bědowałoj, plural: bědowali (bědowałe)
werbalny substantiw bědowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. bědowach bědowachmoj bědowachmy
2. bědowaše bědowaštej bědowašće
3. bědowaše bědowaštej bědowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. bědujmoj bědujmy
2. běduj bědujtej (-taj) bědujće
3. běduj, njech běduje bědujtej (-taj) njech běduja (běduju)

Ortografija

Dźělenje słowow: bě-do-wać

Wurjekowanje

IPA: bʲɪdou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne bědowaše je 1x dokładźene, bědowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] žałosćić; skiwlić; skoržić

Přikłady:

[1] Haj přichadźa mi, zo sym snadź "joh' towarš we płakanju, 'hdyž moje pěsnje klinča tež w jimacym bědowanju. (Černý)
Protyki dźěłać: So z ćežkimi myslemi bědować; abo: sebi wšelako zasady činić. (Radyserb)
W ß cžaß běsche něhdźe tajki muž, kotrehož wschelake dołhe horjo wopaliło, a te cžwilne bědowanje pschezo hischcźe žaneho kónza njemě. (Radyserb)
A k njebju ruce stykuje, a ze žałosću ruce spina, a běduje a zdychuje, zo zapłakuje wokolina: >>Ach, we wutrobach, we wokach, ćmy telko hišće, (Ćišinski)
Zboka trochu žónska stoji, tři k njej so tłóča dźěći; ruce wona łama, bólnje běduje a stona, na morjo won stysknje hladajo. (Ćišinski)
Jako tujawka so sćicha směje, w hnězdźe młodźata hdyž majka lubje, běduje kaž jehnjo, hdyž jom drěje worjoł pazory do paži hrubje. (Ćišinski)
Tójhdy bědowach. (Ćišinski)
Mólčkej ruce stykuje, žałosćo tak běduje wboha holčka wupłakana. (Ćišinski)
Němy běduje (Ćišinski)
Měšnicy njewědźa ze stróželemi, što započeć: postawy bohow su spadałe, z templow je bědowanjo běduwołanjo) słyšeć było. (Katolski Posoł 1912)
Moja mać bědowaše nad tymi wšěmi wudawkami za tute a za přichodne bydlenje, naše přećahowanje so pak jara njejapcy a spěšnje wotmě. (Stachowa)
Wótre křiki a bědowate stony, přewodźane wot dźiwjeho hwizdanja, nošachu so w torhatym wichorje. (Zalěski)
Kóždy zynk a bědowaty křik a ston zarywaja so mi hłuboko do wutroby (Zalěski)
Nadobo sněžna mróčel z wótrym praskom na štomy dele prasny, a kaž wothłós z daloka mi klinčeše do wucha bědowanje ,,Serbja, kotřiž so hišće k nam znajeće, stejće hromadźe a njepodajće so, miliony wokow hladaju žedźicy na was, jako na swoju poslednju nadźiju a na swojich poslednich hišće swěrnych synow (Zalěski)
Kamjenje pak wy na poli rozmjetane, wy sće mi wšak k woli, tuž słyšće křiki moje -- bědowanja. (Zalěski)
Spěšnje kaž wichor lětaše pak po čornej jehlinje powětrowy duch, a kóždy króć, hdyž lěs zakřipi a bědujo zastona, widźach njemdracym pazoram so wuwinyć -- dwě wohniwej wot škričkateje žahi wobdawanej swččce -- starcowej so blyšćatej wóčce. (Zalěski)


Přełožki

wobdźěłać