dodóńć
dodóńć
dodóńć (hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dodóńdu | dodóńdźemoj | dodóńdźemy |
| 2. | dodóńdźeš | dodóńdźetej (-taj) | dodóńdźeće |
| 3. | dodóńdźe | dodóńdźetej (-taj) | dodóńdu (dodóńdźeja) |
| aspekt | p |
| transgresiw | dodóńducy, dodóšedši, (dodóšowši) |
| prezensowy particip | dodóńducy |
| preteritowy particip | dodóńdźeny |
| ł-forma | dodóšoł, dodóšła, dodóšło, dual: dodóšłoj (-łaj, -łej), plural: dodóšli (dodóšłe) |
| werbalny substantiw | - |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dodóńdźech | dodóńdźechmoj | dodóńdźechmy |
| 2. | dodóńdźe | dodóńdźeštej | dodóńdźešće |
| 3. | dodóńdźe | dodóńdźeštej | dodóńdźechu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | dodóńdźmoj | dodóńdźmy |
| 2. | dodóńdź | dodóńdźtej | dodóńdźće |
| 3. | dodóńdź, njech dodóńdźe | dodóńdźtej | njech dodóńdu (dodóńdźeja) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
do-dóńć
Semantika
Dalše wujasnjenja:
- jenož pola A. Sykory
Synonymy:
- [1] dóńć, přińć
Antonymy:
- [1] woteńć
Hyperonymy:
- [1] dóńć
Přikłady:
- [1] Ja sym tu nětkle rytmištr, wón pak njeje pola nas wojak doprědka přišoł, ale je dyrbjał z wojakow wustupić a drje sćežka k swojim dodóńdźe. (Sykora)
- Ale runjež mějach swoje ćerpjenje sobu ze staršimi, kiž sebje swoje dźěćo do rowa chowachu, abo sobu z dźěsćom, kotrež dyrbješe swojeho nana abo swoju mać dać do rowa połožić, tola so mi spochi zezdać so, tak husto kaž bu žane nowe Bože požohnowanje tymle morwym wudźělene, kaž był jim jich lós wupadnył był na lubozne město; přetož wšěm tym z jich rukow wuwoteńć, kiž člowjeka jowle na swěće lubuja, ale temu do jeho rukow dodóńć, kiž člowjeka ze swojej wěčnej, njebjeskej lubosću lubuje, - tole zawěsće za nikoho ničo hórke njeje. (Sykora)