rozkidować sej
rozkidować sej
rozkidować sej(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozkiduju | rozkidujemoj | rozkidujemy |
| 2. | rozkiduješ | rozkidujetej (-taj) | rozkidujeće |
| 3. | rozkiduje | rozkidujetej | rozkiduja (rozkiduju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozkidujo, rozkidujcy, rozkidowawši |
| prezensowy particip | rozkidowacy |
| preteritowy particip | rozkidowany |
| ł-forma | rozkidował, rozkidowała, rozkidowało, dual: rozkidowałoj, plural: rozkidowali (rozkidowałe) |
| werbalny substantiw | rozkidowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozkidowach | rozkidowachmoj | rozkidowachmy |
| 2. | rozkidowaše | rozkidowaštej | rozkidowašće |
| 3. | rozkidowaše | rozkidowaštej | rozkidowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozkidujmoj | rozkidujmy |
| 2. | rozkiduj | rozkidujtej (-taj) | rozkidujće |
| 3. | rozkiduj, njech rozkiduje | rozkidujtej (-taj) | njech rozkiduja (rozkiduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ki-do-wać sej
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzkidou̯aʧ sei̯
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozkidowaše je 0x dokładźene, rozkidowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Dokelž njejsmy hnój před słóncom, dešćom a powětrom škitali, dokelž jón teptali a z juchu poliwali njejsmy, dokelž jón po wuwoženju hnydom rozkidowali a zaworowali njejsmy, je nam z njoho najlěpše a najdróžše, dusyk, so wuparił, wudymił, "wulofćił" do wšěch kóncow swěta a polo dóstawaši słomu město połnoho hnoja, mohł rjec skórku město połnoho chlěba. (Katolski Posoł 1915)
- Zaso dyrbješe wón dołho wo knjeni Judiće a tych Lubinskich wikowych wobšudźerjach powědać a měješe nuzu, dokelž dyrbješe před switanjom hišće hnój rozkidować a tohodla rano zahe stawać. (Krawža)
- Na polach před Njeswačidłom Jan roboćanow widźi, muži z wolacymi zapřahami a žony, kotrež po wulkim zahonje hnój rozkiduja - wobraz to, kajkiž jón nětkle w zažnym nalěću na wšěch knježich zahonach widźiš. (Kubašec)
- Na tymle polu rozkiduja hnój, a na tamnym třasu jón na rjadki. (Ćišinski)
- Tu rozkiduja hnój, tam klepaja ruzle. (Ćišinski)
- Bě tež přihódny dźeń zymne a dešćikojte wjedro, a hnój dyrbješe so hišće rozkidować. (Wornar)
- Tsoja wo- pacžnoscź pak knježi hischcźe w mnohich hospodarstwach: hnój so schpatnje na dworje hlada, njestajnje po roli rozkiduje a druhdy doscź njelepje zaworuje. (Serbski hospodar 1886)
- Mudry dawa hnój hnydom, jeli možno, rozkidować a podworać, a to nic hłuboko. (Katolski Posoł 1913)
- Štóž w zymje, hdyž su pola zamjerzłe, hnój na homołki wozy, zo by je hakle w nalěću rozkidował a zaworał, je sebi wěc hubjenje zawjedł. (Katolski Posoł 1913)
- Krótki hnój lóže kidaš, nakładuješ, rozkiduješ a podtykuješ. (Katolski Posoł 1913)
- Tak dyrbjachu w Pančicach ći 7 zahrodnicy, 9 starych a 5 małych chěžkarjow sćěhowace dźěła klóštrej dokonjeć, wšelake ručne dźěła, powrjestwa wjazać, na łukach dźěłać, hrjebje wuzběhować, hnój rozkidować, kał sadźeć a teptać, len hotować, morchej plěć, wowcy kupać, klóštrski dwór a zahrodu rjedźić, piwo a palenc do Noweje Wjeski wozyć, rybarstwo w Porchowje a Łukecach (Hausdorf pola Kamjenca) wobstarać a sam syče nosyć, z konjenca hnój kidać, koprowu nadobu koprowcej do Kamjenca nosyć, sněh sypać, někotre dny syc, posoła a stražnika činić, wosebje k wobstražowanju klóštrskoho dwora a kencle, kaž tež ćěłow duchownych knjezow, rowy za zemrěte knježny, duchownych a spitalske žony ryć, skónčnje hišće přasć. (Katolski Posoł 1912)