sylzować

wosoba singular dual plural
1. sylzuju sylzujemoj sylzujemy
2. sylzuješ sylzujetej (-taj) sylzujeće
3. sylzuje sylzujetej sylzuja (sylzuju)
aspekt ip
transgresiw sylzujo, sylzujcy, sylzowawši
prezensowy particip sylzowacy
preteritowy particip sylzowany
ł-forma sylzował, sylzowała, sylzowało,
dual: sylzowałoj, plural: sylzowali (sylzowałe)
werbalny substantiw sylzowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. sylzowach sylzowachmoj sylzowachmy
2. sylzowaše sylzowaštej sylzowašće
3. sylzowaše sylzowaštej sylzowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. sylzujmoj sylzujmy
2. sylzuj sylzujtej (-taj) sylzujće
3. sylzuj, njech sylzuje sylzujtej (-taj) njech sylzuja (sylzuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: sylzo-wać

Wurjekowanje

IPA: sɪlzou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne sylzowaše je 1x dokładźene, sylzowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Njewěriwje hlada tež žónska do a přez škleńcu, wutrajnje, zo ji woči sylzujetej. (Katolski Posoł 1915)
Mjezwočo wuměnkarja, něhdy wótre, suche, nětkole pak njejasne a nalěznjene, začerwjeni so, a woči, kotrež hišće před někotrymi lětami najhórši konjacy handl derje a bjez miknjenja přestaštej, sylzowaštej a mikotaštej zaćekłej a zahorjenej. (Brězan)
Wón so bórze zhraba, jeho mjezwočo a jeho ruce pak wostachu hišće cyły ćas blěde kaž z pergamenta, woči jemu sylzowachu, a hdyž chcyše sej kij do ruki wzać, přimny nimo. (Brězan)
A bohužel je so přez cyły wječor tež tak mócnje tobakowemu přibohej woprowało, zo mějach přez módrošěry dym a dla pospochi sylzowateju wočow ćeže, kóždu drobnostku spóznać. (Rozhlad 1998)
Njebjesa wisaja połne mróčelow a sylzuja hižo chcyłu nóc a chcyłe dopołdnja, ale mój smój wjesołej a strowimoj Was z radosće połnich wutrobach. (Brankačk)
A hdyž staruška jim wupowědała, čohodla a za koho róžičku wotšćipnyła, někotromu z nich - woči sylzowachu. (Katolski Posoł 1917)
A dóńdze-li čas synowych žnjow, tróštnje rěči čłowjek: >>Łučka -- njesylzuj, swój wěnc nam dyrbiš dać. (Zejler)
Pokorjenje, poniženje, sylzowanje, styskanje rěka puć, kiž horje dźe, potom přińdźe powyšenje, zbóžne swětło po tej ćmi, paradiz po pusćini. (Zejler)
Pokorjenje, poniženje, sylzowanje, styskanje rěka puć, kiž horje dźe, potom přińdźe powyšenje, zbóžne swětło po tej ćmi, paradiz po pusćini. (Zejler)
C Hó R Ow hlajće, kT wón sylzuje! (Zejler)
Wóčko zabłyskuje w sylzowanju. (Ćišinski)
Mi stysk přez wutrobu dźiwi drěje hórke zdychi sylzowane. (Ćišinski)
Njemóžu ći hišće ničo wěste prajić, wotmołwi sobuželnje sylzujo Hańža, mału chwilku prjedy běše chětry hołkot na dworje, snadź zo traš su jeho přiwjedli. (Ćišinski)
Ja pak, zastróženy na powěsći, mysł sej w hrudźi rodźach zrudnišu; žela njemóžach juž w duši znjesći, słowa te so ze rta wurychu: >>Běda na mnje, běda mi, zo z klina twojoh narodźich so bjezbóžny, hdźež mi česć a chwalba maćerina row ma ryć sej styskna ćmowity; hdźež mi morja hrubje serbske słowa, zynkam cuzym radšo słuchajo; hdźež so nad maćerju słónco chowa, za zrudneju sylzy sylzujo. (Ćišinski)
Želnje hlada na žnjencarki, zastyska so wutrobje; hlada, hlada na spěwarki, sylzu wóčko sylzuje. (Ćišinski)
Mały pachoł so doprědka suny; pod wóčkom so jemu zaćeklizna módrješe, a wóčko sylnje sylzowaše. (Kubašec)
Zdawaše so, zo jemu woči na wokomik sylzowaštej a jeho hubje něšto šeptaštej. (Wićaz)
Wón dyrbi so spěšnje wobroćić, zo by Hilža njewidźała, kak jomu woči sylzujetej. (Katolski Posoł 1913)
Druhdy zdaše so, jako bychu žałosćiłe, zo jomu wutroba pukotaše a woči sylzowaštej. (Katolski Posoł 1912)
Blazn ničo njeda a k tomu hišće rani, 'dar zawistneho člowjeka da wočam sylzować. (Stary zakoń 1973)
Pe Moje wóčko sylzuje bjez přestaća, njemóže přestać, hač Knjez sam z njebjes pohladnje a budźe widźeć. (Stary zakoń 1973)


Přełožki

wobdźěłać