wikować

wosoba singular dual plural
1. wikuju wikujemoj wikujemy
2. wikuješ wikujetej (-taj) wikujeće
3. wikuje wikujetej wikuja (wikuju)
aspekt ip
transgresiw wikujo, wikujcy, wikowawši
prezensowy particip wikowacy
preteritowy particip wikowany
ł-forma wikował, wikowała, wikowało,
dual: wikowałoj, plural: wikowali (wikowałe)
werbalny substantiw wikowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. wikowach wikowachmoj wikowachmy
2. wikowaše wikowaštej wikowašće
3. wikowaše wikowaštej wikowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. wikujmoj wikujmy
2. wikuj wikujtej (-taj) wikujće
3. wikuj, njech wikuje wikujtej (-taj) njech wikuja (wikuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wi-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ikou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wikowaše je 17x dokładźene, wikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] handlować; wobchodować; kawplować; kupčikować

Přikłady:

[1] Do dźeńskoho porjada wuzwoli so tón raz wosebity zapisowar, knjez wučer Słodeńk z Pančic, za ličerjow hłosow kubler Leider z Kozarc a skótny wikowar Bělk z Noweje Wjeski, kotrajž pak do dźěła stupić njetrjebaštaj, dokelž so trěbne wólby přez aklamaciju wotměchu. (Katolski Posoł 1915)
Česćeny knjez porěča wo swětowym hospodarstwu: wo tworjenju a płodźenju wěcow hač do wikowanja z nim. (Katolski Posoł 1915)
Wjele wažniše hišće hač tele pjenježne podpjery su tamne rumunsko-němske wikowanske poćahi, kotrež z domu Hohenzollern pochadźacy kral Karol pilnje wutworješe. (Katolski Posoł 1915)
Jara drohe buchu 9 koni, kotrež konjacy wikowar Steinert z Kamjenicy w Čechach kupił a je mjelčo přez čěskosakske mjezy přiwjedł (pošwał). (Katolski Posoł 1915)
Běžne wikowanjo w lěće 1915. (Katolski Posoł 1915)
Tohorunja zabjera so wjele z rybarstwom, ale wikuje jenož ze znihłymi rybami. (Katolski Posoł 1915)
Ale luboznu njech moje wóčko bozanku raz chwilu wobhladuje, ta z falšom njewikuje! (Zejler)
Ale luboznu njech moje wóčko bozanku raz chwilu wobhladuje, ta z falšom njewikuje! (Zejler)
, swět jeno sam sej słuži, z přećelstwom wón wikuje; wjaznješ w błóće, tčiš-li w łuži, hłubje wón rad tepta će. (Zejler)
Swojemu wobswětej napřećo wotewrjeny čłowjek -- takle so jewi młody Zejler 1825 w tehdom dawno hižo wuznamnym wikowanskim a kulturnym srjedźišću, w Lipsku, hdźež poča wón teologiju studować. (Zejler)
Z njej nasta njeposrědni transportowy wikowanski zwisk mjez Budyšinom a Berlinom (přez Zhorjelc) 21. (Zejler)
Rozmysluje so wo Eurppje, wo Němskej, wo wikowanskich systemach, wo wólbnych modusach, a naše rozmyslowanje wo nas so - tež pola nas - bóle a bóle skludźi: serbska rěčka je popluskotała a nětko zaso běži kaž Čorny Halštrow w Sulšecach, skoro zo njewidźiš, hač so woda scyła hiba, a do kotreho směra, to cyle wěsće nic. (Rozhlad 1990)
Pawoł V\ a na- -woda rozšěrjenskeho wotrjada Beno Kućank dyrbještaj wšak dožiwić, zo lětuše wikowanje tak prawje abo z wulkeho dźěla scyła njeńdźeše. (Rozhlad 1990)
Němcy wikuja z rjanosćemi a kulturu Łužicy, zamóžeja maćiznu technisce derje wobdźěłać, ale wšemu pobrachuje domjacy słowjanski duch. (Rozhlad 1990)
Wón přihladowaše pisanej mjerwjeńcy, słyšeše wikowarjow wołać a swoje twory poskićeć, rěznikow, sedłarjow a rybarjow, wón srěbaše chcyćiwje te wšelke wónje do so, kiž tajke wiki rozšěrjeja. (Krawža)
Wón so napi, poča swoje dźiwne wěcy powědać a bórze pytny, zo běchu měšćenjo a wikowarjo zwólniwi, jemu dale naliwać dać, hdyž z ješće w karančku wěšćeše, što jim wiki přinjesu. (Krawža)
Wón šćipny tež tu a tam nimoducy pěknej wikowarce do mjasa a pospěši so, zo by hrožacej plisće wućeknył. (Krawža)
Z wobdźiwanjom sej ludźo powědachu, kak wón hnadnu knjenju Juditu w Mrocnej přerěčał, zo je popušćiła, kak tamnišemu šosarjej rohi storhał, wjesneho šołtu pobožneho sčinił a skónčnje tež wobšudźerskich Lubinčanow do stracha zahnał, zo po wšěm zdaću wot toho časa sprawnje wikowachu. (Krawža)
Kaž nětkle so Němskeje boja, zo mohła ze swojim wikowanjom přewulku konkurencu činić, tak tehdy Iriskeje. (Katolski Posoł 1917)
Prjedy ličeše wikowanska komora w Barlinje we swojim wokrjesu 45000 wučownikow, nětkle jenož 7800. (Katolski Posoł 1917)
Lěta 1780 njeměješe tehdyši Rothschild ničo chiba něšto starych drabow, z kotrymiž w Frankfurće wikowaše. (Katolski Posoł 1917)


Přełožki

wobdźěłać