wurubjować
wurubjować
wurubjować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wurubjuju | wurubjujemoj | wurubjujemy |
| 2. | wurubjuješ | wurubjujetej (-taj) | wurubjujeće |
| 3. | wurubjuje | wurubjujetej | wurubjuja (wurubjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wurubjujo, wurubjujcy, wurubjowawši |
| prezensowy particip | wurubjowacy |
| preteritowy particip | wurubjowany |
| ł-forma | wurubjował, wurubjowała, wurubjowało, dual: wurubjowałoj, plural: wurubjowali (wurubjowałe) |
| werbalny substantiw | wurubjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wurubjowach | wurubjowachmoj | wurubjowachmy |
| 2. | wurubjowaše | wurubjowaštej | wurubjowašće |
| 3. | wurubjowaše | wurubjowaštej | wurubjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wurubjujmoj | wurubjujmy |
| 2. | wurubjuj | wurubjujtej (-taj) | wurubjujće |
| 3. | wurubjuj, njech wurubjuje | wurubjujtej (-taj) | njech wurubjuja (wurubjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ru-bjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʀubʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wurubjowaše je 0x dokładźene, wurubjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wurubić; wurubjeć
Přikłady:
- [1] Njedosahace naka~ Tu wubudźi jim Jahwe sudnikow, a wón wuswobodźi jich z rukow tych, kotřiž jich wurubjowachu. (Stary zakoń 1976)
- W samsnym času wurubjowachu tež Idumejojo Židow, dokelž mějachu derje rozměstnjene twjerdźizny w swojich rukach. (Stary zakoń 1976)
- Topor měješe přisłušnosć we wójnskich a njeměrnych časach jara bohatu a nahladnu wjes stražować před njenadźatymi nadpadami, wšědnje pak před rubježniskimi črjódami, kotrež we wonych časach sydlišća nadpadowachu a wurubjowachu. (Zalěski)
- Běchu pak tež druzy, kotřiž - wužiwajo swoje dobyćerstwo -- wobydlerstwo daloko a šěroko krjudowachu, wurubjowachu, zabiwachu, zo bychu sej na swoju ruku přetrate wójnske strapacy zapłaćili, kotrež jim Bjedrićh po jich zdaću přeskupje płaćeše. (Kubašec)
- Nan, kiž bě sam kołkował, swoju swójbu hižo dawno njebě nasyćić móhł, za synow njebě wučbne městno dóstał, tak zo jemu pochmurjeni doma sedźachu abo po wječorach so na hasach w ćmowych kutach do worakawych cwólbow bjezdźěłnych towaršow měšachu, nimoducych wobćežujo a wohrožujo, jich tež wobkradujo a wurubjujo - tón so hižo njehóršeše, hdyž młodostnych do uniformow fašistiskeho wójska stykachu, a byrnjež wón sam zasadnje přećiwo fašistiskej politice był. (Kubašec)
- A njezdawa so jenož, je tomu tež tak, zo někotryžkuli wobraz sej do našich dnjow zachowa aktualnu hódnotu: "Wot Złeho (haj "złeho") Komorowa do Klětnoho rozhrjebuja twoju swjatu zemju, wurubjuja će, znješwarnuja će a dale će budźeja wurubjować a znješwarnjować hišće sto lět. (Rozhlad 1990)
- A njezdawa so jenož, je tomu tež tak, zo někotryžkuli wobraz sej do našich dnjow zachowa aktualnu hódnotu: "Wot Złeho (haj "złeho") Komorowa do Klětnoho rozhrjebuja twoju swjatu zemju, wurubjuja će, znješwarnuja će a dale će budźeja wurubjować a znješwarnjować hišće sto lět. (Rozhlad 1990)
- Žohnorvanje na hory Israela A ty, syno čkowječi, wěšć wo horach Israela a praj Hory Israela, słyšće słowa Jahwy: Tak rěči Jahwe, Knjez: Dokelž je waš njepřećel wo was rěča~: oHej, prastare wyšiny su so stake naše wobsydstwo"<, tohodla wěšć a praj: Tak rěči Jahwe, Knjez: Dokelž su was wurubjowali a ze wšěch stron na was łakali, zo sće do wobsydstwa dcuhich ludow přišli a do jich hubow a ludźom do z~ rěčow, tohodla, israelske hory, słuchajće na słowa Jahwy: Tak rěči Jah~ Knjez, k horam a hórkam, k rěčnišćam a dolinam, k wopušćenym rozwalinam a zapusćenym městam, kotrež su so stake dobytwa a wěc wusměšowanja druhim kołowokoło sydlacym ludam. (Stary zakoń 1973)
- Woni budźeja wurubjeć tych, kotřiž běchu jich wurubjowali, budźeja brać dobytwu wot tych, kotřiž běchu ju wot nich brali, wuprajenje Jahwy, Knjeza. (Stary zakoń 1973)
- Dokelž sy wurubjował mnohe narody, wurubja tež tebje mnohe narody, dla rozlateje čŁowječeje kreje, dla zapusćenja zemje, města a wšěch jeje wobydleri: Drul~ běda Běda tomu, kiž sej njesprawny dobytk na zahubu swojeho domu wobstara, zo by sej swoje hnězdo wysoko natwarił a tak so zawěsćił před njezbožom. (Stary zakoń 1973)