wutykować
wutykować
wutykować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wutykuju | wutykujemoj | wutykujemy |
| 2. | wutykuješ | wutykujetej (-taj) | wutykujeće |
| 3. | wutykuje | wutykujetej | wutykuja (wutykuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wutykujo, wutykujcy, wutykowawši |
| prezensowy particip | wutykowacy |
| preteritowy particip | wutykowany |
| ł-forma | wutykował, wutykowała, wutykowało, dual: wutykowałoj, plural: wutykowali (wutykowałe) |
| werbalny substantiw | wutykowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wutykowach | wutykowachmoj | wutykowachmy |
| 2. | wutykowaše | wutykowaštej | wutykowašće |
| 3. | wutykowaše | wutykowaštej | wutykowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wutykujmoj | wutykujmy |
| 2. | wutykuj | wutykujtej (-taj) | wutykujće |
| 3. | wutykuj, njech wutykuje | wutykujtej (-taj) | njech wutykuja (wutykuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ty-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯utɪkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wutykowaše je 9x dokładźene, wutykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zatykać; zatykować; wutykać; wusunyć; wusuwać; wutyknyć; zwutykować; zamazać; zamazować; won tyknyć; won tykać; tyknyć; tykać; napřećo dźeržeć; hrać; wupolstrować; markěrować; počinać so jako; porokować; wumjetować
Přikłady:
- [1] Připis: Dźije so mi, jako by mi něchtó wutykował - njewěm jasnje, čeje wobličo widźu -, zo sebi z klečenjom wulke kolena do cholowow wućišćiš. (Katolski Posoł 1915)
- Abo wutykuja farizeja? (Katolski Posoł 1915)
- Měješe pak so tež najhórje, přetož tčeše pod třěchu a dyrbješe kozoły wutykować. (Ćišinski)
- Ach, we nazymje wšak b' nam 'pomhane, rjekny Marja, kolij je šikwanje stajnje zeschadźał, a prawa rěpka rjenje wuška wutykuje, ale hdyž by jeno nětkle runje na sywje tež něšto wjace było. (Ćišinski)
- Hałuzy hołe kerk a štom kaž prošo k njebju wutykuje; a zemja z ćežkim bolenjom tak zdychuje a zapłakuje: Ach, njebjo zamknjene, so smil nad našej zrudobu a tuhu; k nam do ćmy ze swětłom so schil a wumóžacu pósćel pruhu (Ćišinski)
- XVi Hdyž palčik na wysokim daka stole, so z prawom wutykuje inferiornosć. (Ćišinski)
- By-li nětk zešło no so rónčka dešćika hnadnoh na wosyte, by wutykować drje mi počała ducy 3 5 "rěpka wuši, zazelenjeć so mi Kročica z kol' (Ćišinski)
- Ze zemje wutykować b' mi rěpka "wuši hladajcy, ze zelenym b' so kolijom hordźić i: "polo. (Ćišinski)
- My na žane wašnje, kaž je so nam wutykował0 doma a po zdaću tež we wukraju, žane drjebjenje a ščěpjenje mjez ewangelskimi a 289 katolskimi Serbami [[[słowo]] pobrachuje -- P. (Ćišinski)
- Tež hdyž jej recensenća njekonsekwentnosć we wjedźenju figurow, druhdy namócne wobchadźenje z nimi wutykowali, matej tejle knize, druha drje spočatk wosomdźesatych lět, prěnja pak w šěsćdźesatych lětach, hdyž so serbska literatura tematisce hišće rozpřestrě- waše a nowe jednanske pola pytaše, swoje městno. (Rozhlad 1994)
- Beno Mahr činješe drje prawje, njewutykować wurychtowaneho "yankěja", swoju wulku scenu wšak měješe z palencowej blešu w ruce. (Rozhlad 1990)
- Što pak rěka scyła wuměłska dokonjanosć, skeptikar wotmołwi, snano tež někotryžkuli spisowaćel, kiž wonu dokonjanosć njedocpěwši wutykuje skromnosć. (Rozhlad 1990)
- Mać wutykowaše porst do powětra a kružeše z nim w powětře, stajnje wokoło samsneho dypka, Hana měješe směrej maćerneho pokazowaka sćěhować, wona hladaše do ćmoweje nocy, dźesaty balkon wotlěwa, štwórty poschod, tam so swěca swěćeše: "Tam so wón wotpočuje, tón njespušćomny kadla, twój nan. (Mětowa)
- Pawl před druhimi rady wutykowaše, kak bě so Jonas kóžde ranje ze swojim łožom a ze swojej uniformu dračował. (Mětowa)
- Dźakowni přesydlency nochcychu swoju němskosć wutykować. (Rozhlad 1992)
- Dokelž, kaž wšudźe, běchu tež tu mjez Němcami tajcy, kiž so njechachu podwolić a wutykowachu w pěstowarni, šuli a pozdźišo we wsy a cyrkwi swoju němsku chorhojčku. (Rozhlad 1992)
- Podoficěrski staw pak chcyše druhdy hišće knjeza wutykować, špis dowoli apele, honješe wučerpanych ludźi na njewunošne straže, hrožeše, zo wšěch hepjelow, kiž sej mysla, zo smě* 67 dźa lěnjeho pasć, na frontu k infanteriji wućěri. (A. Nawka)
- Někotryžkuli, 3 -- 34 -- kiž doma pod blidom ß a kruwarjej roskasacź njewě, wutykowasche kralej a knježim a ß woß na židow, haj na zyły ß (Radyserb)
- Strowić drje njetrjebach, a tuž jědźech dale, přećiwo wětřikej, hłowu nad wodźidło wutykujo. (Wuhladko 2001)
- Aniće tuta swójba njeběše njesympatiska, woni zawěsće njebudu spytać, na kóždy pad wutykować někajke wašnje originality, abo štož za to mamy, a z tym wšěm wostatnym čuwy napinać. (Stachowa)
- Njeschadźa wam při tom wobraz wojerskich lět we wutrobje, tamnych časow, hdyž kralowsku suknju woblečeni po Kinsbórkskich pěskojčnych ladach, po Drježdźanskej holi z třělbu na ramjenju jazyk wusuwajcy hanješće, hdyž was pod Budyšinom, pod Kamjencom abo hdźežkuliž słužeše, runachu a do was dumpachu, hdyž was wučachu nohi stajeć, hłowu nosyć, wutrobnjo wutykować, brjuch zaćahować, zapasować, hdyž wam podawachu konja, swětłu bróń do horšće, hdyž wuknješće na sedle sedźeć, z konjom přez přěrowy, přez płoty lětać, z kanonami jězdźić a třěleć, z třělbami praskać, z mječemi zehrawać. (Katolski Posoł 1911)
Přełožki
wobdźěłać
|