rozwučować
rozwučować
rozwučować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozwučuju | rozwučujemoj | rozwučujemy |
| 2. | rozwučuješ | rozwučujetej (-taj) | rozwučujeće |
| 3. | rozwučuje | rozwučujetej | rozwučuja (rozwučuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozwučujo, rozwučujcy, rozwučowawši |
| prezensowy particip | rozwučowacy |
| preteritowy particip | rozwučowany |
| ł-forma | rozwučował, rozwučowała, rozwučowało, dual: rozwučowałoj, plural: rozwučowali (rozwučowałe) |
| werbalny substantiw | rozwučowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozwučowach | rozwučowachmoj | rozwučowachmy |
| 2. | rozwučowaše | rozwučowaštej | rozwučowašće |
| 3. | rozwučowaše | rozwučowaštej | rozwučowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozwučujmoj | rozwučujmy |
| 2. | rozwučuj | rozwučujtej (-taj) | rozwučujće |
| 3. | rozwučuj, njech rozwučuje | rozwučujtej (-taj) | njech rozwučuja (rozwučuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-wu-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzu̯uʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozwučowaše je 8x dokładźene, rozwučowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozwučić; rozpokazać; rozpokazować; wuwučować; wučbu podawać
Přikłady:
- [1] Nětkle we wójnskim času bychu so wosebje wužić mohłe, zo bychu so ludźom, wosebje tež žónskim, wšelake powučowace a rozwučowace wěcy a nadawki předstajałe. (Katolski Posoł 1915)
- Sakske ministerium sćele wučerki po kraju z nadawkom, žony a holcy rozwučować wo warjenju w kašćikach (Kochkiste). (Katolski Posoł 1915)
- Wosebje pak su jomu dźakne wopomnjećo dołžni naši Češa, za kotrychž je so wjele starał, jich rozwučował a jim pomhał. (Katolski Posoł 1915)
- Hdyž bě Polakow w Haliču z awstriskoho "wotročstwa" wuswobodźiła, bě prěnje, zo jich tež wot cyrkwinskoho a šulskoho rozwučowanja "wuswobodźi". (Katolski Posoł 1915)
- Do cyrkwjow jandźel zastupuje, Kak słowo tam so prěduje, Hač lud so prawje rozwučuje, Zo by měł wěčne žiwjenje; Hač wosady so zastaraja We rěči lubej, maćernej, Hač stadła pastyrjow hłós znaja, Kaž zbóžnosć jich to žada sej. (Katolski Posoł 1915)
- Wón serbske šule wopytuje, Što dźěćom tam so podawa, Hač wučer serbscy rozwučuje, Kaž serbska žada wučernja; \\344 zepjerajo, piskajo na faru. (Katolski Posoł 1915)
- Wón so nadźija, zo budźe jemu wjele Serbow připadnyć, dokelž chce jich ze wšej pilnosću, a to přez serbsku rěč rozwučować; přetož wón je nazhonił, z o w š u d ź e h d ź e ž s o z a S e r b o w w š u l a c h a c y r k w j a c h š p a t n j e s t a r a n a j s k e r š o l u d ź i n a m a k a k o t ř i ž n a j e h o r ě č e p o s ł u c h a j a (Zejler)
- Tam praji wón mjez druhimi wěcami: "Te mjena Šolastikus, Dekanus, Kantor, Sukcentor (pomocnik při spěwanju) přińdu wěsće wot dźěćacych šulow sem, kotrež su ći prěni kanonikojo, naši prjedomni při sebi měli, a je to jich dźěło zwoprědka było, zo su młodosć we wšěch wědźiwosćach a wosebje w rěčach rozwučowali, to je wěsće wěrno, tehodla bjerje so Šolastikus pola nas a w druhich tajkich duchomnych sydlišćach hišćen dźensniši dźeń po šulach horje, hačrunje cyle hinak hdyžli zwoprědka było je a po wšěm prawi nětk hišćen być dyrbjało. (Zejler)
- To sta so tehdom w tajkich wustajenych zhromadźenjach a klóšterach, kiž běchu tehdom te wučernje, hdźež so młodosć k bohabojosći napominaše a w nuznych wědomosćach rozwučowaše. (Zejler)
- A runje na to je wón, z wutrobneje lubosće k Serbam, swoje zamóženje nałožił, zo bychu Serbjo serbskich měšnikow dóstali, kiž móhli z nimi rěčeć a jich w křesćijanskich wučbach rozwučować. (Zejler)
- Najmjenje mjez nimi rozumjachu što wot serbskeje rěče a dyrbjachu tola swoje poručene cyrkwine dźěći, kiž žanu druhu rěč njerozumjachu, rozwučować. (Zejler)
- Kotřiž mjez nimi němski a serbski rozumjachu, lazowachu Nowy testament, Katechismus a druhe němske knihi, do serbskeje rěče přełožene, swojim Serbam, rozrěčowachu so wot teho, rozwučowachu, napominachu a tróštowachu so mjez sobu, při tym spěwachu duchomne kěrluše a psalmy. (Zejler)
- Tuž da dyrbjachu cyrkwine knjejstwa a wosady sebi z wulkej prócu tajkich pytać, kiž so na pismo wustejachu a kmani běchu, młodych a starych w najwosebnišich wěrnosćach křesćijanstwa rozwučować a jich k cyrkwinskim zastojnikam sčinić. (Zejler)
- Waša darniwosć mnohosći moju biblioteku, tak zo ja wulce wobžaruju, zo wjace časa nimam, z tymi wěcami po mojim chcyću so znajomniši sčinić, přetož ja rozwučuju mojich serbskich sobubratrow w našej narodnej rěči sydom časow (hodin) za tydźeń, potom dawa mi tež to Prědarske towarstwo, kotrehož sobustaw sym, njemóžnje wjele dźěła, dale je tuto lěto to poslednje mojeho [[[w]]] Lipsku přebywanja, štož tež krej do žiłow ćěri. (Zejler)
- Zo abt Dobrovsky mojich sobukrajnikow w serskim rozwučuje, je mi wulce lubo słyšeć, njemóhło so w Praze runje towarstwo kaž w Lipsku załožić, zo bychu tež z Prahi sem Łužicy šwarnych Serbow dóstałe. (Zejler)
- W Budyšskej serbskej Michałskej cyrkwi křćena, je wona swoje prěnje šulske rozwučowanje w serbskej šuli sw. (Wałtar)
- Pozdźišo je do seminarskeje šule chodźiła a na swoje dališe duchowne wudokonjenje wubjerne privatne rozwučowanje wužiwała. (Wałtar)
- Mi pak je so w jeho wučbje tak zešło, kaž drje kóždemu, kohož jeho samsny nan w humanistiskich rěčach a gymnasijalnych študijach rozwučuje. (Dobrucky)
- Tohodla je superintendenta Sprejičanam tu radu dał, zo bychu so na fararja Imiša wobroćili, tón móže jim zawěsće - jeli zo što - pomhać dokelž je wodźer serbskeho prědarskeho seminara, a kotrymž so serbscy theologojo w serbskej rěči rozwučuja. (Dobrucky)
- Rady by so hišće wjele prašała, ale towaršcy běštej dołho dosć ju rozwučowałoj a chcyštej nětko so zabawjeć. (Katolski Posoł 1913)
- Potom budźe tebje knjez farar rozwučować a křćić. (Katolski Posoł 1913)
Přełožki wobdźěłać
|
instruct
]] [[:en:instruct |
(en)]] |