telefonować

 
[1] telefonować
wosoba singular dual plural
1. telefonuju telefonujemoj telefonujemy
2. telefonuješ telefonujetej (-taj) telefonujeće
3. telefonuje telefonujetej telefonuja (telefonuju)
aspekt ip
transgresiw telefonujo, telefonujcy, telefonowawši
prezensowy particip telefonowacy
preteritowy particip telefonowany
ł-forma telefonował, telefonowała, telefonowało,
dual: telefonowałoj, plural: telefonowali (telefonowałe)
werbalny substantiw telefonowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. telefonowach telefonowachmoj telefonowachmy
2. telefonowaše telefonowaštej telefonowašće
3. telefonowaše telefonowaštej telefonowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. telefonujmoj telefonujmy
2. telefonuj telefonujtej (-taj) telefonujće
3. telefonuj, njech telefonuje telefonujtej (-taj) njech telefonuja (telefonuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: te-le-fo-no-wać

Wurjekowanje

IPA: ['tɛlɛfɔnou̯ač]

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne telefonowaše je 12x dokładźene, telefonowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zawołać; zazwonić; zatelefonować; wołać

Přikłady:

[1] Słyšachmoj jeho telefonować. (Koch)
Wón smědźeše na kóšty instituta dołho telefonować, tak dołho kaž chcyše, wón dźě přichodnych wučerjow wuwučowaše. (Koch)
A wosobinski prezidenta njechaše přeco hišće wěrić, zo njemóžeš z podzemje na zemju telefonować. (Koch)
Ale bjez karusela domchowanku njeswjećimy, na wokrjesnej radźe rjekł, a předsyda je na to po cyłym wobwodźe za Kosaka telefonować dał, doniž njeběchu tajki hermančk skónčnje před Lipsčanskimi mjezami do stareje „Lanz“ zapřahnyli a do wsy přiwjezli. (Koch)
, to póńdu telefonować. (Młynkowa)
Što nětkle telefonuje? (Koch)
Bjezmócnje sedźeše za blidom a čakaše a strachowaše so pomału a hejate a twjerde mysle přewalowaše, skónčnje jej trochu zły wotmołwi:Wón hižo telefonuje.“ (Młynkowa)
Hdyž Ladek z někim telefonuje, woła a přikazuje z hłubšim hłosom a cyle wotře. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [1]
Ladek zaso telefonuje. [...] Ladek měrnje dale telefonuje, rěči z jejom. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [1]
Widźach ju a jeho, kak wona ke mni wróćo stupi, kak wón woteńdźe do pódlanskeje stwy a wottam z někim telefonowaše. (Koch)
Prezidentowy wosobinski telefonowaše do Drježdźan, zo dyrbi so přichodny prezidentowy termin wo něšto dozady přesunyć, dokelž so prezidentej we łužiskej krajinje lubi. (Koch)
Wosobinski prezidenta telefonowaše a telefonowaše, ale jeho handy njedósta žadyn zwisk do Drježdźan. (Koch)
Po połhodźince steješe młody lěkar w asistentnej stwě a telefonowaše ze šefom. (Marja Młynkowa) [2]
Zastojnik telefonowaše a zhoni, zo nima lubosć wosebite zakonje za sebje, hdyž dźě de jure scyła eksistentna njeje. (Brězan)
Běštaj Rejzka a Filip prěnjej, kotrajž z podzemje do nadzemje telefonowaštaj? (Koch)
Druhdy mjez sobu telefonowachmy. (Koch)
Wječor sym hišće z njej telefonował, zo bych so wobhonił, hač je pola nas doma wšitko w porjadku a rano je ju žona, kotraž wšednje za njej hladaše, namakała. (Štefan Paška) [3]
Naša chodojta je runje telefonowała. (Marja Młynkowa) [4]
Z kim Weiß telefonował? (A. Nawka)
Jako sej Ladek słuchatko hrabny, zo by telefonował, ćěrjach za nim, wzach jemu słuchatko z ruki a chcych je wróćo donjesć. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [1]
Nepomukej so njeporadźi rozpowědać, kak k telefonowanju dóšło - wěc z Brunhildu, zo ze žorta nastawaše nětko dźiwna swjata nóc -, dokelž Cettelka powědaše dale. (Koch)
To hižo njeje hra, to je woprawdźitosć, we kóždym detajlu, w kwětkach, padacych z klina zalubowaneje, w telefonowanju ruskobrodateho diakona, we wšěm tym, štož na jewišću njebě: žadyn positiwny rjek, žadyn kubłar. (Koch)
Po dołhim telefonowanju z bliskeje korčmy přizjewi so Cyžowa hospoza. (Rozhlad, 1996) [5]
Zo njebě telefonowanje před 40 lětami tak jednore kaž dźensa njech mały citat z HTK ilustruje: „Nastawaju-li ćeže za čas dalokorozmołwy, potom zdźěl to prošu hnydom dalokorěčnemu zarjadej z tym, zo při wólbnym posrědkowanju z čisłowej tačałku nulu woliš a ju wotběžeć daš, při ručnym posrědkowanju widličkowu připrawu cyle krótko wjace króć stłóčiš.“ (Rozhlad 1997)


Přełožki

wobdźěłać
Zapadosłowjanske
wobdźěłać

Referency a dalše informacije

  1. 1,0 1,1 1,2 Lubina Hajduk-Veljkovićowa: „Kontakt.“ W: Lubina Hajduk-Veljkovićowa Strony 18–25. Referencny zmylk: Ungültiges <ref>-Tag. Der Name „Lubina Hajduk-Veljkovićowa: Kontakt/Paternoster2 2006“ wurde mehrere Male mit einem unterschiedlichen Inhalt definiert.
  2. Marja Młynkowa: Zhromadźene spisy. Zwjazk 1. Dny w dalinje, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Štefan Paška: „Zahroda.“ W: Lubina Hajduk-Veljkovićowa Strony 58–61.
  4. Marja Młynkowa: Zhromadźene spisy. Zwjazk 2. Powědančka a drobna proza. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de