wobjedować
wobjedować
wobjedować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobjeduju | wobjedujemoj | wobjedujemy |
| 2. | wobjeduješ | wobjedujetej (-taj) | wobjedujeće |
| 3. | wobjeduje | wobjedujetej | wobjeduja (wobjeduju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobjedujo, wobjedujcy, wobjedowawši |
| prezensowy particip | wobjedowacy |
| preteritowy particip | wobjedowany |
| ł-forma | wobjedował, wobjedowała, wobjedowało, dual: wobjedowałoj, plural: wobjedowali (wobjedowałe) |
| werbalny substantiw | wobjedowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobjedowach | wobjedowachmoj | wobjedowachmy |
| 2. | wobjedowaše | wobjedowaštej | wobjedowašće |
| 3. | wobjedowaše | wobjedowaštej | wobjedowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobjedujmoj | wobjedujmy |
| 2. | wobjeduj | wobjedujtej (-taj) | wobjedujće |
| 3. | wobjeduj, njech wobjeduje | wobjedujtej (-taj) | njech wobjeduja (wobjeduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wobje-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obʲedou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobjedowaše je 8x dokładźene, wobjedowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] snědać; swačić; wječerjeć
Přikłady:
- [1] Sebi cyrkej a klóštr wobhladawši wobjedowachu potom w klóštrskej pjekarni a čeladnicy. (Katolski Posoł 1915)
- A w zahrodźe pod hobrskim "Mučnačkom", pod kotrymž bě lěta 1878 w manevrach cyła kralowska swójba wobjedowała, hdźež běch hólčec njekrwawe bitwy bił ze zespadanymi krušwami, hač tak šiški wotlětowachu, jow sydach wjele. (Katolski Posoł 1914)
- Smy kralowscy wobjedowali. (Katolski Posoł 1914)
- Runje wobjeduja. (Katolski Posoł 1914)
- Tola ta chójca, zady kotrejež tehdy tón hajniski stoješe, hišće dźensniši dźeń stoji a pod jeje hałzami jahodarjo z wokolnosće wobjeduja, wo wjelku a młodym hajniskim, kiž bě joho zatřělił, wjele sebi powědajo. (Katolski Posoł 1914)
- Před wobjedom pak, hdyž wšelacy hižo wokoło kuchnje čušlić počachu, što a hdy budźa wobjedować, rěkaše nadobo: "Za poł hodźiny stoji kompanija! (Katolski Posoł 1917)
- Zbytki njezjědźeneje picy w kortach a tam a sem před korčmu rozestajane bowy zdachu wobswědčić, zo je tam njedawno črjóda jězdnych pozastała, a šelhawy korčmar, wo kotrymž so njechmane wěcy powědachu, wobswědči, zo je tu wot samoho switanja sem Konrad ze swojej črjódu čakał, a wučakać njemóžo, před chwilku wotjěchał, w čerwjenej hospodźe pak budźe wobjedować, a zo so tam wěsće zeńdźetaj. (Katolski Posoł 1913)
- Najprjedy wězo rozkusowachu, kaž je to wšudźom mjez ludźimi, najnowše měsćanske nowinki; potom nasta wažne prašenjo: hdźe budźemy swačić a wobjedować? (Katolski Posoł 1913)
- To je wšo jene, hač wobjeduješ w 10 abo w 12 hodźinach, wobjed je přecy prawy do huby; njeje cyle tak horcy kaž runje z wohnja wućehnjeny, ale to je lěpje; přetož to sebi njeskazyš zuby, jazyk, žołdk atd. (Katolski Posoł 1913)
- Za chwilu budźemy wobjedować. (Ćišinski)
- Hižo w štyrjoch, a ja njejsym hišće wobjedował (Ćišinski)
- Wšitcyběchu, wojakow wuhladawši wobjedować stejo wostajili a so před chěžu stupili, žałosćachu, łamachu ruce, a to wosobnje žony, muže pak sebi hižo na to myslachu, skót hłuboko do lěsow zahnać, hdźež bychu sebi jón před padušnymi njepřećelemi wuchować móhli. (Ćišinski)
- Mać tež wobjedować bě jim wjesoła dźensa słódniše nawariła. (Ćišinski)
- Krabat měješe tež dowolnosć, za kralowskim blidom wobjedować, štož wón časćišo tež činješe. (Nedo)
- Hdyž wobjedowaše, přinošowachu korčmarka a jejnaj synaj. (Nedo)
- Nan wobjedowaše z čeledźu w tym samsnym času, ale za druhim blidom. (Rozhlad 1994)
- Jako nětko Józef Benjamina při nich wuhlada, poruči swojěmu hospodarjej: ">Dowjedź muži do mojeho domu; daj skoćo zarězać a připrawić, přetož mužojo dyrbja připołdnju pola mnje wobjedować. (Stary zakoń 1976)
- Přetož běchu słyšeli, zo maja tam wobjedować. (Stary zakoń 1976)
- Postrowi žandarma z ruku jako stareho přećela a dźese so smějo: ,,Tomu je wěsće snědanje tak derje słodźało, zo chce tež hišće pola nas wobjedowaćl`` ,,Haj``, wotmołwi žandarm, ,,za wašu hospodliwosć a dobroćiwosć je so tež pěknje podźakował. (Iselt)
- Tuž so mjelčo małeho Jurka, kiž z kuchiny wustupi, wopraša, hač njebudźeja bórze wobjedować, ,,Haj, mać je prajiła, zo hnydom, hdyž budźe wuj z dwora! (Iselt)
- We wulkej stwě sedźeše swójba za blidom, wobjedujo. (Iselt)