wotprošować
wotprošować
wotprošować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wotprošuju | wotprošujemoj | wotprošujemy |
2. | wotprošuješ | wotprošujetej (-taj) | wotprošujeće |
3. | wotprošuje | wotprošujetej | wotprošuja (wotprošuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wotprošujo, wotprošujcy, wotprošowawši |
prezensowy particip | wotprošowacy |
preteritowy particip | wotprošowany |
ł-forma | wotprošował, wotprošowała, wotprošowało, dual: wotprošowałoj, plural: wotprošowali (wotprošowałe) |
werbalny substantiw | wotprošowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wotprošowach | wotprošowachmoj | wotprošowachmy |
2. | wotprošowaše | wotprošowaštej | wotprošowašće |
3. | wotprošowaše | wotprošowaštej | wotprošowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wotprošujmoj | wotprošujmy |
2. | wotprošuj | wotprošujtej (-taj) | wotprošujće |
3. | wotprošuj, njech wotprošuje | wotprošujtej (-taj) | njech wotprošuja (wotprošuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-pro-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtpʀoʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotprošowaše je 2x dokładźene, wotprošowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotprosyć; wotprošeć; skutkować; prajić
Přikłady:
- [1] Potom chcemy na třoch předchadźacych dnjach w zhromadnych božich słužbach bóžskej Wutrobje našoho Zbóžnika a přez nju Trojjeničkomu Bohu swjatočnje wotprošować najprjedy za swoje samsne hrěchi, za swoju njerodu we słužbje Božej, za swoju słabosć a bojazliwosć, za swoju liwkosć a połojčnosć; potom za winu cyłoho ludu, za tak mnohe hanjenjo a prěćo wěčneje wěrnosće, za tak hanibne přestupjenjo wěčnych kazni Božich, za tak mnohe zacpěćo hnady, za tak mnohi njedźak napřećo njeskónčnej wumóžerskej lubosći Zbóžnika, za tak mnohe wobškodźenjo kralestwa Božoho. (Katolski Posoł 1915)
- Tute wotprošowanjo z tak mnohich tysac rozkatych, rozbolanych wutrobow, z kajkim spodobanjom Bóžska Wutroba Jězusowa a Wutroba njebjeskoho Wótca je přiwozmje! (Katolski Posoł 1915)
- Za někotrohožkuli wojaka přińdu wonka wokomiki, hdźež by krej swojeje wutroby za to dał, byli mohł ju - zemrětu mać - na jenu hodźinku z mortwych wubudźić a jej wotprošować, ju lubować a česćić, kaž sebi to zasłuža. (Katolski Posoł 1915)
- Kak wotprošuje tu jedyn swojej mandźelskej wšu njeluboznosć, přečinjenjo, wokołosydanjo po korčmach a zawinjenjo domjacoho, swójbnoho hubjenstwa, a druhi zasy druhe njedušnosće, a kónc: slubjenja a lubjenja, kak dyrbi jónu wšitko hinak być, jeli zo žiwi wostanu a so domoj wróća. (Katolski Posoł 1915)
- Henčl mysleše na Antona a chcyše hić wróćo, wotprošować swoje słowa, wróćić kradnjeny wows a prosyć sekretarku, zo njeby jeho policiji přepodała. (Brězan)
- Wón měł wotprošować swojjch pjeć puntow wowsa dla nošerce kradnjeneho kožucha, kotryž běše po jeho zdaću znajmjeńša pjeć centnari wowsa hódny? (Brězan)
- Chcyše swoje słowa wotprošować, ale tu hižo započa najenk: >>Tak? (Brězan)
- Mans činješe so najprjedy jara kruty, bórzy pak dyrbješe wotprošować a wuzna, zo bě na - hrabju Oppersdorffa twarił, kotryž bě so jomu telegrafiscy jako swědk přećiwo jesuitam podtykował a joho ke krutosći namołwjał. (Katolski Posoł 1914)
- Hakle hdyž bě wotprošował a polěpšenjo slubił, wosta w zastojństwje. (Katolski Posoł 1914)
- Brü měsćanosta Max bu z nowa zajaty a nětko drje so na swoje městno wjacy njewróći, kaž bě so jomu po prěnim na joho wotprošowanjo poradźiło. (Katolski Posoł 1914)
- Z předsydstwa socialdemokratiskeje strony dźěštaj tohodla dwaj sobustawaj wotprošować a dóstaštaj dowolnosć, zo smě "Vorwärts" zasy wuchadźeć. (Katolski Posoł 1914)
- Na dnju, hdyž jomu we cyrkwi wotprošowachu, bě runje lěto, zo bu do wójnskeje słužby powołany. (Katolski Posoł 1917)
- Přede wšěm pak mějmy a wobchowajmy stajnje ponižnu, želnosćiwu, rozkatu wutrobu, ta je přecy k tomu hotowa, rady wodawać, wotprošować, zarunować, pokutu činić a dobre skutki dokonjeć. (Katolski Posoł 1917)
- Pozběhuje swoju dušu k Najwyšemu, wotwěra swoju hubu, zo by so modlil a wotprošowal za hrěchi. (Stary zakoń 1973)
- K čłowjekej swojeho runja nima wón smilnosće, a za swoje hrěchi wotprošuje? (Stary zakoń 1973)
- Hdyž bě tón hišće njenazhonity wučer, njeje so lózystwa bohateje šulerki hinak wobruć móhł, hač zo je ju z kijom pochłostał, Holcyny nan je jeho pola šulskeho předstajeneho wobskoržił, a wučer je holcy a jeje bohatym staršim wotprošować dyrbjał, Byrnjež cyła šulska wosada za nim stała a jemu samo na mzdźě přidała, je wón tola z hańby nad poniženjom wotešoł. (Kubašec)
- Tež Pětr Domš je swojim wjesnjanam hižo skradźu wotprošował a Janej Wjeli so wuznał: >>Porokujemy našim ludźom rady duchownu tuposć, swarimy, zo nowiny nječitaja, ani rjanu nowu Tydźensku nowinu fararja Zejlerja nic, kotrejež dla wón wjackróć wo měsac daloki puć z pruskeho Łaza do Budyšina jězdźi, Hižo Dejkowa serbska nowina je po třilětnym žiworjenju zašła, mjeztym zo jeho Lubijska němska hišće dźensa wuchadźa. (Kubašec)
- Mać ničo wo Nukecach njespomni, njebě wćipna na wopyt pola Šimelkoweje, tak zo Jěwa maćeri swój podhlad při sebi wotprošowaše. (Kubašec)
- Mišter Huber powědaše dale: \x82\ kóždy dźeń w samsnym času tutón puć dźe, na row swojeje žony, a tam jej wotprošuje. (Kubaš)
- Je-li tomu tak, dyrbju k "njemu hić a wotprošować. (Rozhlad 1995)
- W němskim prědowanju tołmačowaše začuća jubilara, kiž na dokonjane 50 lět měšnistwa spomina, začuća dźaka, wotprošowanja a próstwow, a spominaše na žohnowanjo 33 lět joho swěrnoho skutkowanja w Kulowskej wosadźe. (Katolski Posoł 1913)
Přełožki
wobdźěłać
|