znošować so
znošować so
znošować so (hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | znošuju | znošujemoj | znošujemy |
| 2. | znošuješ | znošujetej (-taj) | znošujeće |
| 3. | znošuje | znošujetej | znošuja (znošuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | znošujo, znošujcy, znošowawši |
| prezensowy particip | znošowacy |
| preteritowy particip | znošowany |
| ł-forma | znošował, znošowała, znošowało, dual: znošowałoj, plural: znošowali (znošowałe) |
| werbalny substantiw | znošowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | znošowach | znošowachmoj | znošowachmy |
| 2. | znošowaše | znošowaštej | znošowašće |
| 3. | znošowaše | znošowaštej | znošowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | znošujmoj | znošujmy |
| 2. | znošuj | znošujtej (-taj) | znošujće |
| 3. | znošuj, njech znošuje | znošujtej (-taj) | njech znošuja (znošuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zno-šo-wać so
Wurjekowanje
- IPA: 'znɔʃou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Synonymy:
- [1] znosyć so; zlětować; wozyć so; njesć so; nosyć so; wjezć so; lećeć; lětać
Přikłady:
- [1] Joho duša bě so tak do znošowanja dała, kaž wuzwoleni a bě njeskónčnu zbóžnosć powoptała. (Katolski Posoł 1915)
- Lědma bě so znamjo do bitwy dało, přińdźechu jandźelojo křesćanskich hordźinow, znošowachu so nad bitwišćom a přihłosowachu tym, kotřiž so zmužiće bijachu. (Katolski Posoł 1915)
- Škowrončk k njebju so znošujo, zo by srjedź njebjeskeje módriny swój chěrluš spěwał, ćehnješe jich woči a mysle sobu. (Katolski Posoł 1915)
- Najbóle pak so wupěraše tam swójba škleńcow winowych; wo hosćinach rěč znošowaše a lutych knježich wosebnych. (Zejler)
- W horach tam horjeka "njej' pak mój swět: 'Wšo je tak měšćanske, zwulka so znošuje; njewěm, z kim bjez stracha wišnje bych jědł. (Zejler)
- Hdźež škowrončk hrónčko znošowaše a pocpula a čarz wołaše, hdźež wačka pućik pućowaše a bručk na stwjelcu wisaše, tam woněmił je kóždy hłós a wotemrěło žiwjenje, tam hraje wětr ze sněhom, tu drěje a tam kopi jón. (Zejler)
- Ja znaju lud, kiž přemo zrudne časy, česć, rěč a mjeno smjerći wutorže, nětk swjeći serbske swjedźenje a kwasy a z nowym dychom spěwy znošuje. (Zejler)
- So hory, doly kurja, swój wopor znošuja. (Zejler)
- Hlaj tam -- nětk wona dźe, zróst jeje kraluje; na reju wjeselo znošuje zlóžka so. (Zejler)
- Cyle jednorje so znošować kaž bjez wahi. (Krawža)
- Burja tykachu hłowy hromadźe, słuchachu na tele potajnstwo, 149 kiž při sapotacej łučlanej swěcy bě, kaž by so duch po jstwě znošował. (Krawža)
- Zwysoka, z módreho njebja so znošuju dele, a zemja, na kotruž móhł padnyć, je daloko, a takle so cyle podam wopojacemu začuću. (Krawža)
- Čuju, kak křidle wupřestrěwam a so znošuju. (Krawža)
- Marija je so najprjedy wokoło hrodźišća zjewiła a hakle, hdyž bě němske wójsko wotćahnyło, po dalšich łukach a honach so znošowała (eo tempere primum visa est matrona regiae majestatis castra obambulare et post discessum exercitus (Katolski Posoł 1917)
- Moja modlitwa, modlitwa cyłeje wosady budźe so bjez přestaća za was k trónej wěčneje smělnosće znošować, a duch praji mi: zo was jako dobyćerjow z radostnym słowom zasy powitam. (Katolski Posoł 1913)
- Přetož nad tatarskim wójskom znošowachu so w powětře wohidne podoby: wohniwe hady, žadławe hłowy z rohami, toho runja cyłe wohniwe a druhe šerjenja, a hdyž so jene zhubi, pokaza so dźesać druhich. (Katolski Posoł 1913)
- Jenož jónu znošowachu so žołmy wysoko, hdyž bayerski zapósłanc general Häusler wojerske wjednistwo tak kruće kritisowaše, zo jomu jenož hišće socialdemokraći přihłosowachu, joho samsna, centrumska strona pak mjelčeše. (Katolski Posoł 1913)
- Zasy znošowaše so nutrna próstwa k njebju: "Dědictvi otcu zachovej n\ Pane! (Katolski Posoł 1913)
- Wonjacy woruch znošuje so w mróčelach k cyrkwinomu wjelbej, třepotacy hłós kmjećow pohnuwa wutroby kóždoho, zo njewidźiš woka bjeze sylzow mjez ryćerjemi, kotřiž přecy z wjeselom wyskachu a sej zasy zawyskaja w krwawnym dźěle. (Katolski Posoł 1913)
- Dwacyći mjeńšinow po 10 hodźinach bě lećeć počał, a hdyž bě dobre poł hodźiny lećał, pušći na padawym nastroju, kotryž bě sam wunamakał, žiwoho psa z wysokosće 500 sahow dele; tutón, před črjódami ludźi pomału so dele znošujo, přińdźe cyle njewobškodźeny na zemju. (Katolski Posoł 1913)
- Haj, stawaj sławna serbšćina, so znošuj k njebjesam, so zběhaj, krasna Łužica, raj wótcny sy ty nam (Ćišinski)
Přełožki
wobdźěłać
|