Dytar

Dytar

Dytar (hornjoserbšćina)

substantiw, předmjeno, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	Dytar	Dytarjej	Dytarjo
genitiw	Dytarja	Dytarjow	Dytarjow
datiw	Dytarjej	Dytarjomaj	Dytarjam
akuzatiw	Dytarja	Dytarjow	Dytarjow
instrumental	z(e) Dytarjom	z(e) Dytarjomaj	z(e) Dytarjemi
lokatiw	po Dytarju	po Dytarjomaj	po Dytarjach
wokatiw	Dytarjo	Dytarjej	Dytarjo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Dy·tar, genitiw Dy·ta·rja

Wurjekowanje

MFA: ['dɨtaʀ], genitiw ['dɨtaʀʲa]

Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] D.

Pochad:

[1] wot němskeho muskeho mjena Dieter / Diether, wotdwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena Diethari, zestajane z germanskej mjenowej elementaj diet / det / thid / thiad / theod (= lud) a hari / har / her (= wójsko), wot pragermanskeho *þeud ^[→en] a *harjaz ^[→en]

Warijanty:

[1]

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Dytar Chrisće wumjetowaše staršeju a jeje starosć wo njeju a zo njeje jasnišo z nimaj porěčała, tysac hriwnow njeje papjera, a naposledk jej zakaza, hišće porsćika za stareju hibnyć, njech tla so Hańža wo njeju stara, hdyž je sej takle dwójny podźěl herbstwa wulesćiła. (Jurij Krawža)

[1] Do wustupa młodych rejwarjow pod wuměłskim nawodom Volkmara Šolty a spěwneje skupiny, wo kotruž stara so Jan-Dytar Hajnk zestupachu so před publikum hólcy a holcy rejwanskeje skupiny SLA, „Łužičanka“. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999)

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Dytarjowe/-a/-y; Jan-Dytar

Znaći nošerjo mjena:

[1]

Přełožki

hornjoserbski: [1] Dytar m němski: [1] Dieter m, Diether m; Didi m

pólski: [1] Dyter m; Dyt m, Dytek m słowjenski: [1] Diter m

Referency a dalše informacije

[1] Němska wikipedija: Dieter

[1] Pólska wikipedija: Dyter