Jan

Commons
Commons
kazus singular dual plural
nominatiw Jan Janaj Janojo
genitiw Jana Janow Janow
datiw Janej Janomaj Janam
akuzatiw Jana Janow Janow
instrumental z(e) Janom z(e) Janomaj z(e) Janami
lokatiw po Janje / po Janu po Janomaj po Janach
wokatiw Jano Janaj Janojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Jan, lokatiw Ja·nje

Wurjekowanje

MFA: ['i̯an], lokatiw ['i̯anʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] J.

Pochad:

[1] skrótšenka wot starogrjekskeho Ιωάννης (Ioánnis), wot hebrejskeho יוחנן (Jochanan). Mjeno rěka Bóh (Jahwe) miłosćiwy je abo Njech Bóh mi miłosćiwy je a woznamjenjeć, zo narodźenje dźěsća dar Bóha je.

Warijanty:

[1] Jank, Janko

Žónske formy:

[1] Jana, Janka, Janina

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Třo bratřa Pawoł, Jan a Beno běchu runja Rejzy wučerjo, a třo bratrowcy Pětr, Křesćan a Měrko a bratrowča Jadwiga su dźensa wučerjo. (Serbske Nowiny, 27. žnjenca 1999) [2]
[1] Sara so wot Jana wotwobroći a poča pišćeć. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Hdyž zaklinča hudźba Jana Cyža a Tassa Schille, husto samo w takće sobu placachu. (Serbske Nowiny, 13. požnjenca 1999) [3]
[1] Ze wšěmi mocami a ze wšej lesću so wo to prócowaše, ze swojeho serbski\serbskeho kućika w hasce palencarjow na Židowje so wudobyć a do města so dóstać, wohidneho serbskeho mjena so slec, kaž so z Jana hižo do Hansa přewoblec. (Marja Kubašec) [4]
[1] Nětko sćěhuja za hrajerjow nazwučowarja Jana Rjelki zaso ćeže hry. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [5]
[1] Witanje, Katyržinka wróći Pětrowe zawdawki a slubi so Janej. (Handrij Zejler) [6]
[1] Na tutym městnje chcu tež jim wutrobny dźak wuprajić, zo su nas tak derje podpěrali, wosebje Janej Šołće z Konjec. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [7]
[1] Bych ju sam hižo dawno našemu Janej brašćił, ale tomu so njecha z Khólmca. Předłoha:žórło-delenk marja 1916
[1] Katyržinka zjewi towaršce, zo je Janej dobra a to w spěwje, w kotrymž ju towarška přetorhuje a na lubosć z Pětrom hóda Katyržinka pak praji, zo je Jana wuzwoliła. (Handrij Zejler) [6]
[1] Jedna jenož zamyslena a zamylena na Jana hladaše, ta najmłódša, Leńka. (Marja Kubašec) [8]
[1] Z wulkimi wočimi hladaše Sara na Jana. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Na Jana Macku najprjedy jónu prašenje, kak je wón tutu partiju widźał, kak je był ze serbskimi hrajerjemi spokojom? (Serbske Nowiny, 26. pražnika 1999) [9]
[1] Tak dóńdźeštaj Schiller a Goethe z młodym Janom Hajncu do Njeswačidła, do stareho serbskeho Hajncec statoka. (Serbske Nowiny, 13. žnjenca 1999) [10]
[1] Sym hižo z Janom wo tym rěčał. (Jakub Nowak-Kaščanski) [11]
[1] Wot swojich prěničkow sem koncentrowaše so SLDź pod intendantom Janom Krawcom na komiske žanry dramatiki. (Rozhlad, 1996) [12]
[1] To płódny kwas za Bosćija we wuměnjenju mysli a nahladow mjez Janom Hančku a tež jeho nanom Pawołom, Radworskim wučerjom. (Marja Kubašec) [4]
[1] Nastawk wo Janje Bjedrichu Frycu (Rz 9/97, str. 340–341) je napisał Manfred Starosta. (Rozhlad, 1997) [13]
[1] Nětko pak po Janje Hesy. (Marja Kubašec) [14]
[1] Tři dalše stwy su wustajenišća, a to za trajnu pokazku wo Handriju Zejlerju a Janu Arnoštu Smolerju, wo regionalnych stawiznach a za wosebite ekspozicije. (Serbske Nowiny, 1. pražnika 1999) [15]
[1] Tu dyrbimy zaskočić, Jano! (Jurij Brězan) [16]
[1] Wencl wotmołwi, to dyrbi tak być, Jano, to ty njerozumiš. (Jurij Brězan) [17]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Jan-Dytar, Jan-Gerat, Jan-Hendrich, Jan-Jurij, Jan-Pawoł, Jan-Pětr; Janowe/~a/~y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Jan Křćenik, Jan (japoštoł); Jan Buk, Jan Bulank, Jan Cyž, Jan Ćěsla, Jan Józef Ignac Freyschlag z Schmiedenthala, Jan Hansky, Jan Lajnert, Jan Pawoł Nagel, Jan Radyserb-Wjela, Jan Skala, Jan Arnošt Smoler, Jan Wornar; hlej tež alfabetowy indeks wikipedije

Přełožki

wobdźěłać
Zapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Jan
[1] Němska wikipedija: Jan
[1] Pólska wikipedija: Jan
[1] Słowjenska wikipedija: Jan

Hlej tež

  1. 1,0 1,1 1,2 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
  2. Serbske Nowiny, 27. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Serbske Nowiny, 13. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 6. 1850. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. Serbske Nowiny, 26. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  10. Serbske Nowiny, 13. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  11. Jakub Nowak-Kaščanski: Čěski nan a serbski syn. Powědančko ze stareho časa, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  12. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  13. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  14. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  15. Serbske Nowiny, 1. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  16. Jurij Brězan: Stara Jančowa. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  17. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 www.nordicnames.de