Jan
Jan
Jan (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Jan | Janaj | Janojo |
genitiw | Jana | Janow | Janow |
datiw | Janej | Janomaj | Janam |
akuzatiw | Jana | Janow | Janow |
instrumental | z(e) Janom | z(e) Janomaj | z(e) Janami |
lokatiw | po Janje / po Janu | po Janomaj | po Janach |
wokatiw | Jano | Janaj | Janojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- MFA: ['i̯an], lokatiw ['i̯anʲɛ]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
Pochad:
- [1] skrótšenka wot starogrjekskeho Ιωάννης (Ioánnis), wot hebrejskeho יוחנן (Jochanan). Mjeno rěka „Bóh (Jahwe) miłosćiwy je“ abo „Njech Bóh mi miłosćiwy je“ a woznamjenjeć, zo narodźenje dźěsća dar Bóha je.
Warijanty:
Žónske formy:
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [1]
- [1] Třo bratřa – Pawoł, Jan a Beno – běchu runja Rejzy wučerjo, a třo bratrowcy – Pětr, Křesćan a Měrko a bratrowča Jadwiga – su dźensa wučerjo. (Serbske Nowiny, 27. žnjenca 1999) [2]
- [1] Sara so wot Jana wotwobroći a poča pišćeć. (Andreja Wałdźic) [1]
- [1] Hdyž zaklinča hudźba Jana Cyža a Tassa Schille, husto samo w takće sobu placachu. (Serbske Nowiny, 13. požnjenca 1999) [3]
- [1] Ze wšěmi mocami a ze wšej lesću so wo to prócowaše, ze swojeho serbski\serbskeho kućika w hasce palencarjow na Židowje so wudobyć a do města so dóstać, wohidneho serbskeho mjena so slec, kaž bě so z Jana hižo do Hansa přewoblec. (Marja Kubašec) [4]
- [1] Nětko sćěhuja za hrajerjow nazwučowarja Jana Rjelki zaso ćeže hry. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [5]
- [1] Witanje, Katyržinka wróći Pětrowe zawdawki a slubi so Janej. (Handrij Zejler) [6]
- [1] Na tutym městnje chcu tež jim wutrobny dźak wuprajić, zo su nas tak derje podpěrali, wosebje Janej Šołće z Konjec. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [7]
- [1] Bych ju sam hižo dawno našemu Janej brašćił, ale tomu so njecha z Khólmca. Předłoha:žórło-delenk marja 1916
- [1] Katyržinka zjewi towaršce, zo je Janej dobra a to w spěwje, w kotrymž ju towarška přetorhuje a na lubosć z Pětrom hóda – Katyržinka pak praji, zo je Jana wuzwoliła. (Handrij Zejler) [6]
- [1] Jedna jenož zamyslena a zamylena na Jana hladaše, ta najmłódša, Leńka. (Marja Kubašec) [8]
- [1] Z wulkimi wočimi hladaše Sara na Jana. (Andreja Wałdźic) [1]
- [1] Na Jana Macku najprjedy jónu prašenje, kak je wón tutu partiju widźał, kak je był ze serbskimi hrajerjemi spokojom? (Serbske Nowiny, 26. pražnika 1999) [9]
- [1] Tak dóńdźeštaj Schiller a Goethe z młodym Janom Hajncu do Njeswačidła, do stareho serbskeho Hajncec statoka. (Serbske Nowiny, 13. žnjenca 1999) [10]
- [1] Sym hižo z Janom wo tym rěčał. (Jakub Nowak-Kaščanski) [11]
- [1] Wot swojich prěničkow sem koncentrowaše so SLDź pod intendantom Janom Krawcom na komiske žanry dramatiki. (Rozhlad, 1996) [12]
- [1] To bě płódny kwas za Bosćija we wuměnjenju mysli a nahladow mjez Janom Hančku a tež jeho nanom Pawołom, Radworskim wučerjom. (Marja Kubašec) [4]
- [1] Nastawk wo Janje Bjedrichu Frycu (Rz 9/97, str. 340–341) je napisał Manfred Starosta. (Rozhlad, 1997) [13]
- [1] Nětko pak bě po Janje Hesy. (Marja Kubašec) [14]
- [1] Tři dalše stwy su wustajenišća, a to za trajnu pokazku wo Handriju Zejlerju a Janu Arnoštu Smolerju, wo regionalnych stawiznach a za wosebite ekspozicije. (Serbske Nowiny, 1. pražnika 1999) [15]
- [1] Tu dyrbimy zaskočić, Jano! (Jurij Brězan) [16]
- [1] Wencl wotmołwi, to dyrbi tak być, Jano, to ty njerozumiš. (Jurij Brězan) [17]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
Znaći nošerjo mjena:
- [1] Jan Křćenik, Jan (japoštoł); Jan Buk, Jan Bulank, Jan Cyž, Jan Ćěsla, Jan Józef Ignac Freyschlag z Schmiedenthala, Jan Hansky, Jan Lajnert, Jan Pawoł Nagel, Jan Radyserb-Wjela, Jan Skala, Jan Arnošt Smoler, Jan Wornar; hlej tež alfabetowy indeks wikipedije
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać
|
Wšitke
wobdźěłać
|
|
Referency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Jan
- [1] Němska wikipedija: Jan
- [1] Pólska wikipedija: Jan
- [1] Słowjenska wikipedija: Jan
Hlej tež
Nóžki
wobdźěłać- ↑ 1,0 1,1 1,2 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
- ↑ Serbske Nowiny, 27. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 13. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 4,0 4,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 6,0 6,1 Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 6. 1850. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 26. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 13. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jakub Nowak-Kaščanski: Čěski nan a serbski syn. Powědančko ze stareho časa, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 1. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jurij Brězan: Stara Jančowa. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 www.nordicnames.de