Ota

kazus singular dual plural
nominatiw Ota Otaj Oća
genitiw Oty Otow Otow
datiw Oće Otomaj Otam
akuzatiw Otu Otow Otow
instrumental z(e) Otu z(e) Otomaj z(e) Otami
lokatiw po Oće po Otomaj po Otach
wokatiw Ota Otaj Oća


Ortografija

Dźělenje słowow:

O·ta

Wurjekowanje

MFA: ['ɔta], datiw ['ɔčɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] O.

Pochad:

[1] wot němskeho Otto, mužaceje krótkoformy wot dwuzdónkatych germanskich mjenow z prěnim dźělom ot- (= wobsedźenstwo, herbstwo) kaž Otfried abo Otmar

Warijanty:

[1] Otakar

Žónske formy:

[1] Otilija

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Hłupy rapako, praji Ota, a scyła njerěci kaž nowiny, ale cyle rozumnje. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [1]
[1] Wuměłc Ota Garten je bjezdwěla bóle jako moler hač jako rysowar znaty. (Rozhlad, 1997) [2]
[1] Pod hesłom Ota Garten mólby a akwarele wotewri so dnja 4. meje w klinice Połčnicach wosebita wustajeńca z mólbami Halštrowskeho tworjaceho wuměłca Oty Gartena. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] Sym ja snano najšpatniši mjez nimi, prašam so Oty. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [1]
[1] Feliks Oće Lanze přihladowaše, tomu dobremu kameradej, kiž jeja na połću pječeše, k čemuž połnu šklu hłójčkoweje a kórkoweje solotwje z kisałej smjetanu přihotował. (Jurij Brězan) [4]
[1] Hižo wot dawna je tole prašenje přez Otu Wićaza rozjasnjene. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] To wěm sam, za to njetrjebam Otu. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [1]
[1] Hdyž so něhdy w našej knihowni z profesorom Otu Wićazom wo tutym boju w Minakale rozmołwjach, wón wšón překwapjeny, zo je tuto hrónčko wot Hrodźišćanskeho kantora. (Richard Iselt) [5]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Otowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Ota Garten, Ota Wićaz

Přełožki

wobdźěłać
Zapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Oto
[1] Němska wikipedija: Otto (Vorname)
[1] Pólska wikipedija: Otto
[1] Słowjenska wikipedija: Oton
  1. 1,0 1,1 1,2 Mikławš Bjedrich-Radlubin: Legendy a druhe powědańčka. Wotćišč z Katolskoho Pósta. Serbska knihownja čo. 1. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 3,0 3,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 2. Budyśin: Domowina, 1968. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Richard Iselt: Bitwa w serbskej korčmje. Powědančka. Budyšin: Domowina, 1962. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de