Syman
Syman
Syman (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Syman | Symanaj | Symanjo |
genitiw | Symana | Symanow | Symanow |
datiw | Symanej | Symanomaj | Symanam |
akuzatiw | Symana | Symanow | Symanow |
instrumental | z(e) Symanom | z(e) Symanomaj | z(e) Symanami |
lokatiw | po Symanje | po Symanomaj | po Symanach |
wokatiw | Symanje | Symanaj | Symanjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- MFA: ['sɨman], lokatiw [sɨmanʲɛ]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1] S.
Pochad:
- [1] wot grjekskeho předmjena Συμεών (Symeon), wot hebrejskeho předmjena שִׁמְעוֹן (Šim'on). Tuto so wotwodźi pak wot šama on = wón připosłucha, pak wot šama'in = je hrěch.
Warijanty:
Žónske formy:
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Chutnje, nimale čornje hladaše Syman, kak wona bowy pod klumpu na dworje wopłokowaše. (Jurij Brězan) [1]
- [1] Tež Ambrož a Syman so radowaštaj. (Marja Kubašec) [2]
- [1] Feliks a Syman so cylezasakle spjećowaštaj jěsć, wonaj staj sytaj. (Jurij Brězan) [3]
- [1] Syman Pětr pak so tam stejo wohrěwaše. (Nowy zakoń) [4]
- [1] Ja chcu móc žiwa być bjez tejele šimery statok, bjez Symana, bjez wšěch. (Jurij Brězan) [1]
- [1] Hubje Symana stej přemjedowej, woči přefrinkolacej, zawjedliwej, wuši přewótrej a nós přewysoki, zo njeby Jana jeho na šiju, na podkoleni a na knyski porstow košiła, byrnjež wě, zo so po tysac hubkach a pućowanjach jazyka po jeho ćěle zaso domoj nawróći. (Andreja Wałdźic) [5]
- [1] Hdyž Feliks rozmyslowaše, što bě wón Symanej wokoło wuši šlipnyć chcył, dowidźa wón wšónzadźiwany, zo to njewě. (Jurij Brězan) [1]
- [1] „Do Chrósćic“, Bosćij wotmołwi a hladaše na Symana, čujo sobu, kak toho to kłóć, hdyž mjeno najblišeje domizny zasłyša, do kotrejež druzy jědu. (Marja Kubašec) [6]
- [1] Hawš k njej pochwata, Ambrož jemu stólčk k woknu staji, sam so ze Symanom na ławku při sćěnje za róžkojte blido sydny. (Marja Kubašec) [2]
- [1] Handrij so za nim poda, Bosćij pak hišće při Symanje wosta. (Marja Kubašec) [6]
- [1] Třeći raz so jeho wopraša: Symanje, syno Janowy, lubuješ mje? (Nowy zakoń) [4]
- [1] Symanje, Symanje! (Nowy zakoń) [4]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1] Syman-Pětr; Symanowe/-a/-y
Znaći nošerjo mjena:
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać
|
Wšitke
wobdźěłaćReferency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Šimon
- [1] Němska wikipedija: Simon
- [1] Pólska wikipedija: Szymon
- [1] Słowjenska wikipedija: Simon
Noty
wobdźěłać- ↑ 1,0 1,1 1,2 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 2,0 2,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 1. Budyśin: Domowina, 1968. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Swjate Pismo: Nowy zakoń. Budyšin 1966. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
- ↑ 6,0 6,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1963. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de