wěrować
wěrować
wěrować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wěruju | wěrujemoj | wěrujemy |
| 2. | wěruješ | wěrujetej (-taj) | wěrujeće |
| 3. | wěruje | wěrujetej | wěruja (wěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wěrujo, wěrujcy, wěrowawši |
| prezensowy particip | wěrowacy |
| preteritowy particip | wěrowany |
| ł-forma | wěrował, wěrowała, wěrowało, dual: wěrowałoj, plural: wěrowali (wěrowałe) |
| werbalny substantiw | wěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wěrowach | wěrowachmoj | wěrowachmy |
| 2. | wěrowaše | wěrowaštej | wěrowašće |
| 3. | wěrowaše | wěrowaštej | wěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wěrujmoj | wěrujmy |
| 2. | wěruj | wěrujtej (-taj) | wěrujće |
| 3. | wěruj, njech wěruje | wěrujtej (-taj) | njech wěruja (wěruju) |
Ortografija
wobdźěłaćDźělenje słowow:
wě-ro-wać
Wurjekowanje
wobdźěłaćSemantika
wobdźěłaćWoznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wěrowaše je 2x dokładźene, wěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wěrowanjo bě jene; 4 připowědanja z wěrowanjom druhdźe. (Katolski Posoł 1915)
- Připowědanych bu 17, wěrowanych pola nas 9 porow. (Katolski Posoł 1915)
- Připowědanych bu 7 porow, tudy wěrowanych 5. (Katolski Posoł 1915)
- Kaž mi knjez farar zdźěli, njedadźa so wot 5 lět sem wjacy cyrkwinscy wěrować, tež nic swoje dźěći křćić. (Katolski Posoł 1915)
- Nětko stoji jako najswěrniša njewjesta krawnoho nawoženje při wěrowanskim wołtarju. (Katolski Posoł 1915)
- Z jenoho storhanoho hnězda, w kotrymž ani młodźata ani jejka njeběchu, błyšćeše so něšto swětłe, a hdyž bliže pohladachu, wuhladachu wěrowanski pjeršćeń z pismikomaj A. (Katolski Posoł 1915)
- Pišćele a kěrluše zynča lute wjesele, wšitke hwěžki poboku k wěrowanju swěćachu (Zejler)
- K wěrowanju, k křćenju štó by njechał, hahaha, rjanoh wozyka? (Zejler)
- Ze žohnowanjom staršeju wón nastupi puć swjaty, a k wěrowanju z radosću ćah jědźe zybolaty, a ducy syła kwasarska za přezpolo spěw zaspěwa. (Zejler)
- Kaž błyšća so třepjelcy jasne, hdyž družki hdy bortate kwasne a njewjesta jědu k wěrowanju: Tak na kłóskach rynčkate kćenja najzłoćiše zazybolenja a nahlady krasne podawaju. (Zejler)
- Tuž stupaše holčo před wołtar boži, wěnc zeleny błyšći na hłowi so ji, zawdawa ručičku młodźencej čestnemu -- tu fijałku z róžu su wěrowali. (Zejler)
- A stupitej ze swědkami před wołtar w božim mjenje so zjednoćić dwě wutrobi: Kak pišćele du rjenje do wěrowanskoh kěrluša a zwjazk a lubosć poswjeća! (Zejler)
- Kak lubšo, radšo, wjeselšo nětk noha k templu póńdźe, naš wopor pak njech wysoko kaž Abelowy dóńdźe; a wěra, lubosć, nadźija, a mysle, čuća, hibanja so wěrujće přec rjeńšo. (Zejler)
- Hans pytaše ruku wyšnosće a pójda, što so stało, sud so nic njedźiwa mało a swědči: Dwě sćě lět žno je, "zo wěrowachu će w Budyš' 'a tež tón dźeń při kwasu sy zhubił so w tym času. (Zejler)
- Dalokosće a wobćežnosće kemšow dla dóstachu potom zemjenjo a knjejstwa dowolnosć, zo móžachu sebi na swojich kubłach kapały twarić, hdźež wotpósłani kapłanojo jenož mšu abo modlitwy wozdźeržachu; druhe wěcy pak, jako bože wotkazanje, křćeńcy, wěrowanja a tehorunja dyrbjachu so w maćernej cyrkwi w městach stać. (Zejler)
- Cyrkwje běchu k temu, zo mějachu tam zemjenjo a wotročcy kaž tež ći wobroćeni Serbjo swoje kemše, křćenja, wěrowanja a pohrjebanja. (Zejler)
- Wyše spomnjeneju dweju sakramentow mějachu hišćen pjeć druhich: mjenujcy firmowanje, pokutu, poslednje wolijowanje, měšnisku swjećiznu a mandźelstwo, do kotrehož stupichu přez wěrowanje. (Zejler)
- Budyski tachant Jan Leisentritt je drje tež tajku agendu ćišćeć dał we łaćonskej rěči wot křćenja a wěrowanja 1568, ale Němcy a Serbja su při Hendrichowej agendźi wostali. (Zejler)
- A štwórty króć z cyrkwje so zwonješe, paw z pawu wot wěrowanja dom dźe. (Zejler)
- Dale Muka přispomni: Najprjedy bu tutón spěw, kaž je z basnikoweho rukopisa widźeć, poswjećeny "Knjezej Frencelej, wučerjej w Zarěču, na jeho wěrowanskim dnju z knježnu Gólčec z Barta". (Zejler)
- Lisće, žołte lisćičko z płowej trawku bratřiko, w wósokosći rodźene, z prochom sy wšak slubjene: Dźensa tebje, jutře nas z pjeršću wěruje tón čas (Zejler)
Přełožki
wobdźěłać
|