Ludwik
Ludwik (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Ludwik | Ludwikaj | Ludwikojo |
genitiw | Ludwika | Ludwikow | Ludwikow |
datiw | Ludwikej | Ludwikomaj | Ludwikam |
akuzatiw | Ludwika | Ludwikow | Ludwikow |
instrumental | z(e) Ludwikom | z(e) Ludwikomaj | z(e) Ludwikami |
lokatiw | po Ludwice | po Ludwikomaj | po Ludwikach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
- Lud·wik
Wurjekowanje
- MFA: ['ludu̯ʲik], lokatiw ['ludu̯ʲicɛ]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1] L.
Pochad:
- [1] wot němskeho muskeho mjena Ludwig, dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena, zestajane z *klôd / *hlūt (= hłósny, sławny) a *wîg / *wîch (= bój)
Warijanty:
- [1] Ludwig
Žónske formy:
- [1] Ludwika
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Na druhi dźeń rano čakaše na mnje při kofejowym blidźe hotela sedźo knjez w najlěpšich lětach a mje přewšo zdwórliwje postrowić, bě to adwokat dr. Ludwik Hanf – sobustaw měšćanskeje rady a dohladowarskich radow wšelakich towarstwow. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [1]
- [1] Wuzběhujemy tu jeno, zo je zahorjeny naš přećel, akademiski moler Ludwik Kuba z Poděbradow, do muzeja poswjećił wolijowej wobrazaj prof. Muki a Jakuba Ćišinskeho a mjeńšej wobrazkaj serbskokatolskeje kmótry a serbskeje chěžki. (Jakub Bart-Ćišinski) [2]
- [1] Molerstwo je na akademiji tworjaceho wuměłstwa we Waršawje studował, je był šuler profesorow, wosebje Ludwika Maciaga, kaž tež Michała Bylina a Jaceka Siennickeho. (Rozhlad, 1996) [3]
- [1] To běše w tych lětach, hdźež njemdry francoski lud swojemu kralej, Ludwikej šěsnatemu, hłowu ze sekeru wotća. (Jan Radyserb-Wjela) [4]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1]
Znaći nošerjo mjena:
- [1]
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłaćWšitke
wobdźěłać
|
|
Referency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Ludvík
- [1] Němska wikipedija: Ludwig
- [1] Pólska wikipedija: Ludwik
- [1] Słowjenska wikipedija: Ludvik
Hlej tež
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 9. 1905. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jan Radyserb-Wjela: Bitwa pola Budyšina. 1891. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de