Sara
Sara
Sara (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Sara | Sarje | Sary |
genitiw | Sary | Sarow | Sarow |
datiw | Sarje | Saromaj | Saram |
akuzatiw | Saru | Sarje | Sary |
instrumental | z(e) Saru | z(e) Saromaj | z(e) Sarami |
lokatiw | po Sarje | po Saromaj | po Sarach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- [1,2] MFA: ['saʀa], datiw ['saʀʲɛ]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Skrótšenki:
- [1,2] S.
Pochad:
- [1] žónske předmjeno Sara so we wjele rěčow namakadypk. W germanskej rěčnej kónčinje na přikład so wot sar (brónidło) wotwodźi. Woblubowanosć so doby wot
- [2] Sary, zonu Abrahama w židowskej bibliji, křesćanskim starym zakonju, a moslemskim koranje. Jeje mjeno je wot hebrejskeho pochada a woznamjemje princesna
Warijanty:
- [1]
Muske formy:
- [1]
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1,2] Tohodla so Sara do sebje směješe. (Stary zakoń) [1]
- [1,2] Tu pytny Sara, kak sej syn Egyptowčanki Hagary, kotrehož bě tuta Abrahamej porodźiła, z jeje synom Izaakom hrajka. (Stary zakoń) [1]
- [1] Saša wuměłc, zalubowany do swojich swojoraznych zwučenosćow typiskeho wuměłca, Sara, wšědne połowanje wukonjaca, so z hobbyjom keramiki zaběraca. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [2]
- [1] „Myslu, zo haj: Lubować a wuknyć.“ Sara pytaše jeho woči. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [4]
- [1] Pola Sary njemóžu wokomiknje tak a tak woměrje dychać. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] Jeho hłós a smjeće wubudźištej w porstach Sary nimale pozabytu ćopłotu. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] Sydny so zaso k Sarje na konopej, z jeho šalki stupaše ćopła wóń bruneho napoja. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] Sarje bě jeho nimale žel, ale to njebě hišće dawno přičina z nim do łoža skočić. (Andreja Wałdźic) [4]
- [1,2] Hlejće na Abrahama, wašeho wótca, a na Saru, kotraž je was porodźiła. (Stary zakoń) [5]
- [1] Z toho časa bě sej wěsty a wědomy, zo njesmědźeše nichtó jeho Saru před nim wozbožić. (Andreja Wałdźic) [4]
- [1] „Wostudła bozanka“, so před Saru wuzamołwjejo puzoleše, „ale ludźo w měsće lubuja to přirodne, wohladaja so do wulizanych zahrodow abo kumštnje zesadźanych kerkow a kwětkow.“ (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] Třidźělny tekst wužiwa motiw synestetiki – ćělneho začuwanja barbow – k předstajenju poćahow mjez fyzioterapeutku Saru a molerjom Sašu. (Serbske Nowiny, 9. žnjenca 1999) [6]
- [1] W Sarje wotućichu dawno zabyte dopomnjenki na dźěćatstwo, prěni dźěl swójskeje krajiny, kotryž chcyše sebi samej wróćo zdobyć. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
- [1] „Hu-hu. Sara! Słyšiš ty mje scyła?“ so Jan ju tróšku rozmjerzanje wopraša, jako pytny, zo bě Sara drje w někajkim druhim swěće po puću. (Andreja Wałdźic) [4]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1]
Znate nošerki mjena:
- [1]
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać
|
Wšitke
wobdźěłać
|
|
Referency a dalše informacije
- Čěska wikipedija: [1] Sára; [2] Sára (biblická postava)
- Němska wikipedija: [1] Sara (name); [2] Sarah (Erzmutter)
- Pólska wikipedija: [1] Sara (imię); [2] Sara
- Słowjenska wikipedija: [1,2] Sara
Noty
wobdźěłać- ↑ 1,0 1,1 Swjate Pismo: Stary zakoń. I. Stawizniske knihi, Budyšin 1976. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Jěwa-Marja Čornakec: Hołbik čornej nóžce ma. Budyšin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
- ↑ Swjate Pismo: Stary zakoń. II. Stawizniske knihi, Budyšin 1973. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 9. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de