Lubina

Commons
Commons

Lubina (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, předmjeno, f wobdźěłać

kazus singular dual plural
nominatiw Lubina Lubinje Lubiny
genitiw Lubiny Lubinow Lubinow
datiw Lubinje Lubinomaj Lubinam
akuzatiw Lubinu Lubinje Lubiny
instrumental z(e) Lubinu z(e) Lubinomaj z(e) Lubinami
lokatiw po Lubinje po Lubinomaj po Lubinach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Lu·bi·na, datiw Lu·bi·nje

Wurjekowanje

[1] MFA: ['lubʲina], datiw ['lubʲinʲɛ]
Słuchowe přikłady:
[2] MFA: [lu'bina], datiw ['lu'binʲɛ], abo kaž [1]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno
[2] wuchodnofriziske-nižozemske žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1,2] L.

Pochad:

[1] wotwodźenka wot praindoeuropskeho zdónka *leubh-/*lubh- (lubić so, žadać; lubosć) přez prasłowjanski *ljub-; rěka lubozna
[2] wotwodźenka wot žonjacych abo mužacych dwuzdónkatych germanskich mjenow formy Liut-b… abo Lud-b… (prěni dźěl mjena Liut- (ludźo, lud) abo Lud- (wot germankeho klôd: hłósny, sławny), druhi so započinaše z ‚b‘, kaž ~bert (błyšćaty, swětły, sławny) abo ~berg/~borg/~burg/~berich (chowarka, škitarka)). Z mjenow kaž Liutberg (žonjace), Liutbert (mužace) abo Ludborg (žonjace) so wutworichu krótkoformy kaž Lube (žonjace a mužace), Luba (žonjace) abo Lubo (mužace); z tutych nastanje z kóncowku ~ina mjeno Lubina

Warijanty:

[1]
[2] Lübbina, Lübina, Lubbina, Lübbine, Lübine, Lübmina, Lübtina, Lümmina, Lümine, Lübbe, Lübba, Luba

Muske formy:

[1]
[2] Lübbinus, Lübbe, Lübbo, Lubo

Hyperonymy:

[1,2] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Z holcow běchu najwuspěšniše Aline Alhelmec z Pančic, Lubina Ryćerjec z Ralbic a Sofija Nagelec z Radworja. (Serbske Nowiny, 5. pražnika 1999) [1]
[1] Měrana Lešawic a Lubina Mičkec njech stej tu jenož naspomnjenej , kotrejž stej w Hromadniku swoju maćernu rěč ertnje a pisomnje wuběrnje nawuknyłoj. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [2]
[1] Pjatk, dnja 10. nowembra, čitachu w Budyskej Smolerjec kniharni předewšěm hornjoserbscy lyrikarjo: Róža Domašcyna, Marja Henčlowa, Marja Brězanowa, Lubina Šěnec, Hana Wićazowa, Kito Lorenc, Beno Budar, Křesćan Krawc. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] Na to je so Handroš ze swojim hospodarjom poradźował a je do Lubina šoł, kaž bu jemu nawdate. (Jurij Krawža)
[1] Zjewichu so tež dalši debitanća kaž Aleksandra Kasparijec a najmłódša awtorka Lubina Ryćerjec. (Magdalena Ruszczyk) [4]
[1] Poslednja sada wuběrnje koresponduje z třećim powědančkom pod titulom Tradicija. Awtorka je hižo naspomnjena Lubina Ryćerjec šulerka serbskeho gymnazija w Budyšinje. (Magdalena Ruszczyk) [4]
[1] Z podpěru Měšćanskeje knihownje we Warnoćicach a předewšěm na iniciatiwu tamnišeho basnika a přełožowarja Milana Hrabala wudata dwurěčna zběrka najmłódšeje serbskeje poezije Na druhé straně slunce / Na druhej stronje słónca wupokazuje nimo postupneho wuměłskeho wuzrawjenja tam prezentowanych awtorow (Lubiny Šěnec, Marka Dyrlicha, Fabiana Kaulfürsta, Beaty Nastickec, Andreje Wałdźic, Měrany Cušcyneje a Hany Wićazoweje) tež sylnu potrjebu poeziju emancipować: ju sčinić tajku, kiž so njeboji potorhanja płotow wokoło dotal tabuizěrowanych temow, kiž znowa přepruwuje přez lěta wobstajne a po zdaću njedwělomnynjedwělomne hódnoty. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Serbšćinarjo ze šesteho lětnika su so zwažili na konserwowanje černikow dar kupnicy Globus z pomocu wóska a z pomocu swojeje wučerki Lubiny Kühnoweje. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [6]
[1] Hižo prěnja zběrka basnjow Lubiny Šěnec, pyšnje w swójskim nakładźe wudata pod titlom Prěnje jejko, na to pokaza, zo dorostuje serbskej poeziji nowy talent. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Poezija Lubiny Šěnec je poezija metafyziki konkretneho; a tohodla jej njetyje filozofowanje nad wulkimi a přewšo wšědnymi prašenjemi přetož z toho dycha stuchłosć pozy. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Runje, dokelž wuknu šulerjo tutu rěč rady, je Lubinje Kühnowej žel, zo po 6. lětniku hižo wučba serbšćiny njeje. (Serbske Nowiny, 15. pražnika 1999) [7]
[1] Lubinje zapukota wutroba, wona zběhny ruku a so posměwkny. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [8]
[1] Nakoncowa sedźi na słóncu a wótři sej jazyk, na Marju Žofcynu snano, kotraž na swoje stare dny hišće studować póńdźe, abo na Lubinu z młyna, kotraž porodźi pjeć měsacow po wěnčkowym kwasu. (Jurij Brězan) [9]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1] Lubina Hajduk-Veljkovićowa, Lubina Holanec-Rawpowa
[2] Etta Lubina Johanna Palm-Aelders

Přełožki wobdźěłać

Referency a dalše informacije

[1] Hornjoserbska wikipedija: Lubina
[1] Němska wikipedija: Lubina (Name)
[1] Słowjenska wikipedija: Ljubinka

Hlej tež

Nóžki wobdźěłać

  1. Serbske Nowiny, 5. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 Magdalena Ruszczyk: „Cuza domizna” – młodźi Serbja swoju identitu pytaja.” W: Předłoha:žórło/dźěl-sorapis 2007
  5. 5,0 5,1 5,2 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1999.
  6. Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Serbske Nowiny, 15. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. Lubina Hajduk-Veljkovićowa: „Paternoster.” W: (bjez awtora): Paternoster (1). Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2003. Strony 9–17.
  9. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de