Lubina
Lubina
Lubina (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Lubina | Lubinje | Lubiny |
genitiw | Lubiny | Lubinow | Lubinow |
datiw | Lubinje | Lubinomaj | Lubinam |
akuzatiw | Lubinu | Lubinje | Lubiny |
instrumental | z(e) Lubinu | z(e) Lubinomaj | z(e) Lubinami |
lokatiw | po Lubinje | po Lubinomaj | po Lubinach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- [1] MFA: ['lubʲina], datiw ['lubʲinʲɛ]
- Słuchowe přikłady:
- [2] MFA: [lu'bina], datiw ['lu'binʲɛ], abo kaž [1]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1,2] L.
Pochad:
- [1] wotwodźenka wot praindoeuropskeho zdónka *leubh-/*lubh- (lubić so, žadać; lubosć) přez prasłowjanski *ljub-; rěka lubozna
- [2] wotwodźenka wot žonjacych abo mužacych dwuzdónkatych germanskich mjenow formy Liut-b… abo Lud-b… (prěni dźěl mjena bě Liut- (ludźo, lud) abo Lud- (wot germankeho klôd: hłósny, sławny), druhi so započinaše z ‚b‘, kaž ~bert (błyšćaty, swětły, sławny) abo ~berg/~borg/~burg/~berich (chowarka, škitarka)). Z mjenow kaž Liutberg (žonjace), Liutbert (mužace) abo Ludborg (žonjace) so wutworichu krótkoformy kaž Lube (žonjace a mužace), Luba (žonjace) abo Lubo (mužace); z tutych nastanje z kóncowku ~ina mjeno Lubina
Warijanty:
- [1]
- [2] Lübbina, Lübina, Lubbina, Lübbine, Lübine, Lübmina, Lübtina, Lümmina, Lümine, Lübbe, Lübba, Luba
Muske formy:
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Z holcow běchu najwuspěšniše Aline Alhelmec z Pančic, Lubina Ryćerjec z Ralbic a Sofija Nagelec z Radworja. (Serbske Nowiny, 5. pražnika 1999) [1]
- [1] Měrana Lešawic a Lubina Mičkec njech stej tu jenož naspomnjenej , kotrejž stej w Hromadniku swoju maćernu rěč ertnje a pisomnje wuběrnje nawuknyłoj. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [2]
- [1] Pjatk, dnja 10. nowembra, čitachu w Budyskej Smolerjec kniharni předewšěm hornjoserbscy lyrikarjo: Róža Domašcyna, Marja Henčlowa, Marja Brězanowa, Lubina Šěnec, Hana Wićazowa, Kito Lorenc, Beno Budar, Křesćan Krawc. (Rozhlad, 1996) [3]
- [1] Na to je so Handroš ze swojim hospodarjom poradźował a je do Lubina šoł, kaž bu jemu nawdate. (Jurij Krawža)
- [1] Zjewichu so tež dalši debitanća kaž Aleksandra Kasparijec a najmłódša awtorka Lubina Ryćerjec. (Magdalena Ruszczyk) [4]
- [1] Poslednja sada wuběrnje koresponduje z třećim powědančkom pod titulom Tradicija. Awtorka je hižo naspomnjena Lubina Ryćerjec – šulerka serbskeho gymnazija w Budyšinje. (Magdalena Ruszczyk) [4]
- [1] Z podpěru Měšćanskeje knihownje we Warnoćicach a předewšěm na iniciatiwu tamnišeho basnika a přełožowarja Milana Hrabala wudata dwurěčna zběrka najmłódšeje serbskeje poezije „Na druhé straně slunce / Na druhej stronje słónca“ wupokazuje nimo postupneho wuměłskeho wuzrawjenja tam prezentowanych awtorow (Lubiny Šěnec, Marka Dyrlicha, Fabiana Kaulfürsta, Beaty Nastickec, Andreje Wałdźic, Měrany Cušcyneje a Hany Wićazoweje) tež sylnu potrjebu poeziju emancipować: ju sčinić tajku, kiž so njeboji potorhanja płotow wokoło dotal tabuizěrowanych temow, kiž znowa přepruwuje přez lěta wobstajne a po zdaću njedwělomnynjedwělomne hódnoty. (Rozhlad, 1999) [5]
- [1] Serbšćinarjo ze šesteho lětnika su so zwažili na konserwowanje černikow – dar kupnicy Globus – z pomocu wóska a z pomocu swojeje wučerki Lubiny Kühnoweje. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [6]
- [1] Hižo prěnja zběrka basnjow Lubiny Šěnec, pyšnje w swójskim nakładźe wudata pod titlom „Prěnje jejko“, na to pokaza, zo dorostuje serbskej poeziji nowy talent. (Rozhlad, 1999) [5]
- [1] Poezija Lubiny Šěnec je poezija metafyziki konkretneho; a tohodla jej njetyje filozofowanje nad wulkimi a přewšo wšědnymi prašenjemi – přetož z toho dycha stuchłosć pozy. (Rozhlad, 1999) [5]
- [1] Runje, dokelž wuknu šulerjo tutu rěč rady, je Lubinje Kühnowej žel, zo po 6. lětniku hižo wučba serbšćiny njeje. (Serbske Nowiny, 15. pražnika 1999) [7]
- [1] Lubinje zapukota wutroba, wona zběhny ruku a so posměwkny. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [8]
- [1] Nakoncowa sedźi na słóncu a wótři sej jazyk, na Marju Žofcynu snano, kotraž na swoje stare dny hišće studować póńdźe, abo na Lubinu z młyna, kotraž porodźi pjeć měsacow po wěnčkowym kwasu. (Jurij Brězan) [9]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1]
Znate nošerki mjena:
Přełožki
wobdźěłać
|
Referency a dalše informacije
- [1] Hornjoserbska wikipedija: Lubina
- [1] Němska wikipedija: Lubina (Name)
- [1] Słowjenska wikipedija: Ljubinka
Hlej tež
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Serbske Nowiny, 5. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 4,0 4,1 Magdalena Ruszczyk: „Cuza domizna” – młodźi Serbja swoju identitu pytaja.” W: Předłoha:žórło/dźěl-sorapis 2007
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1999.
- ↑ Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 15. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Lubina Hajduk-Veljkovićowa: „Paternoster.” W: (bjez awtora): Paternoster (1). Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2003. Strony 9–17.
- ↑ Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de