Beno

kazus singular dual plural
nominatiw BenoBenajBenojo
genitiw BenaBenowBenow
datiw BenejBenomajBenam
akuzatiw BenaBenowBenow
instrumental z(e) Benomz(e) Benomajz(e) Benami
lokatiw po Benjepo Benomajpo Benach
wokatiw BenoBenajBenojo

Ortografija

wobdźěłać

Dźělenje słowow:

Be·no, lokatiw Be·nje

Wurjekowanje

wobdźěłać
MFA: ['bɛnɔ], lokatiw ['bɛnʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] B.

Pochad:

[1] krótšena forma předmjenow Beneditk a Benjamin; tež krótšena forma němskeho předmjena Bernhard (= Bjarnat)

Warijanty:

[1] Ben, Beneditk, Benjamin

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Beno poraženy, ale hižo za Budyšinom so zaso zhraba. (Jan Wornar) [1]
[1] Horbankec Feliks žno muž a Krawcec Handrij tež a Njekec Beno. (Jan Wornar) [1]
[1] Wón ličeše jich a mjenowaše jich z mjenom, a kelkož tež ličeše, wostachu to přeco štyrjo, jeho štyrjo synojo, Jan, Pawoł, Jurij, Beno. (Jurij Brězan) [2]
[1] Beno mi mysl přetorhny. (Beno Budar) [3]
[1] Ze starej wón wony zełžany list wo smjerći swojeho poslednjeho syna Bena čitać móhł, wjace nic. (Jurij Brězan) [2]
[1] Tworjenje prěnjeje sadźby je wobwliwowane wot nahłeje smjerće wuznamneho serbskeho hudźbnika Bena Njekele wuja Pogody. (Serbske Nowiny, 9. pražnika 1999) [4]
[1] Benej a Korli, Měrćinej a wězo tež jemu, Hawštynej kaž wón to znaješe z časow, hdyž sam njebě hišće na wójnje abo na dowolu. (Anton Nawka) [5]
[1] Kak zwólniwy Benej knihu přisuny! (Marja Kubašec) [6]
[1] Wšón wjesoły zalězech po železnych schodźenkach horje k Benej. (Beno Budar) [3]
[1] Feliks wza Bena sobu do swojeje stwy; ducy pokukny Beno do kuchnje a přikiwny Marće Hanušowej postrow. (Jurij Brězan) [2]
[1] Po wučbje Bosćij Bena a Jana hišće zawoła. (Marja Kubašec) [6]
[1] Wo tym hodźeše so wjele rěčeć a wjele so wadźić, a Feliks dojědźe do města, zo by přiwjezł knihu wo dźiwnym swěće chemije za Domanic Hanu a kopicu knihow za Bena. (Jurij Brězan) [2]
[1] Njekec Bena je naš dźěd tež wuswarjeł a za wuši poćahał, ale wšo mějach do toho z Benom zrěčane. (Jan Wornar) [1]
[1] Durje so wotewrěchu, a Kóškarjec Leńka z Benom přińdźe. (Marja Kubašec) [6]
[1] Wo čim z Benom nětkole bjesadowachmoj? (Beno Budar) [3]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Benowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Beno Budar, Beno Mět, Beno Njekela, Beno Šołta

Přełožki

wobdźěłać

Referency a dalše informacije

wobdźěłać
[1] Čěska wikipedija: Beno
[1] Němska wikipedija: Beno
[1] Pólska wikipedija: Benon
[1] Słowjenska wikipedija: Beno
  1. 1 2 3 Jan Wornar: Wajchtar trubi. Budyšin: Domowina, 1967. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. 1 2 3 4 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 1 2 3 Beno Budar: W susodstwje makrelow. Budyšin: Domowina, 1979. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Serbske Nowiny, 9. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Anton Nawka: Pod wopačnej flintu. 3., přehladany nakład. Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 1 2 3 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de